Test: Methanolmotor op benzine

Dubbelpost, staat in draadje Electronische mengselregeling.

 

Afgelopen week kreeg ik een ASP 52 tweetakt opgestuurd om om te bouwen, en daar ga ik mij vandaag maar eens mee bezig houden want de ontsteking kwam vanmorgen ook binnen.

Wat mij opviel aan deze motor (kan goed dat ik het al veel eerder eens gezien heb, ik begin soms wat vergeetachtig te worden), is dat blijkbaar ASP ooit plannen gehad heeft, of rekening hield met het plaatsen van ontstekingen, want het cartergietstuk heeft bij het voorste lager een verdikking waarvan ik geen ander doel kan verzinnen dan dat het dient om extra materiaaldikte te creëren teneinde draadgaten voor een sensor aan te brengen.



Vond ik gewoon even grappig om te melden.

 

Is het ook...

 

Ik blijf er bij: zóóóó eeuwig zonde dat die mennekes er mee opgehouden zijn motoren te produceren... Wie weet wat daar nog allemaal voor leuks en bruikbaars uit de fabriek had kunnen komen rollen...

 

Absoluut...helemaal mee eens...

 

Hij heeft lang aan de grond gestaan, zo lang zelfs dat ik er aanvankelijk echt als een huis tegenop zag (en heel blij was met wat morele steun van clubgenoot Rob M.) maar vanavond heeft de FW190 toch weer twee korte vluchtjes gedaan.

Ik heb nog wat klein werk aan de brandstofcurve, maar voor de rest vliegt die kist prima! Het zwaartepunt mag nog een haartje naar achteren, want hij wil nog naar mijn smaak wat te sterk omhoog bij volgas (en bijgevolg moet ik nog wat erg veel up houden in de landing), maar dat verplaatsen van het zwaartepunt ga ik hééél voorzichtig aftasten...
Landing ging beide keren erg goed, kon gewoon terughalen naar stationair(wat toegegeven vrij hoog staat) maar er is een lichte maar merkbare neiging de staart omhoog te gooien bij de uitrol.

Het eerste vluchtje van vanavond:


Sorry dat het geluid vrij zacht is, blijkbaar is deze motor ERG stil...

 

Ik ga hier ook maar klappen denk ik! Absoluut top!

 

Dank je, Bas! Ik vond het spannend genoeg...

 

Ja, dat is het zeker. Het is erg mooi materiaal.
Maar je vliegt goed.
Mooi gedoseerd los en mooi gedoseerd de landing ingezet en prachtig afgevangen.
Veel mee vliegen is het beste. Maar al te vaak pak ik mijn reflexen-trainertje...
Mooi mee te stoeien, geen racer... maar trefzeker voor een mooie vliegmiddag.

 

daar had ik niet zoveel over in te brengen, dat was vol vermogen.... Je merkt goed dat je met ruim 10 kilo onderweg bent, en wat ik zelf niet zo erg in de gaten had, maar op de video terug zie, is dat ik voor het mooie wel iets vlakker weg had mogen klimmen en beter iets meer snelheid had mogen opbouwen direct na het loskomen.

Beide vluchten viel het zowel mij als mijn "co-piloot" op dat de kist na de start wat looiig in de lucht hangt, tot er voldoende snelheid opgebouwd is.
Gear up, en flaps in, gaat er toch even wat tijd overheen voor hij lekker begint te vliegen.

De landing ging beide keren inderdaad erg mooi, wat makkelijker dan ik me herinnerde van de voorlaatste keer, maar het was nu ook qua wind en luchtbeweging extreem rustig.

Het landingsgestel (nog steeds die übergoedkope meuk die bij de kit zat) werkt nu toch wel gewoon acceptabel, ik heb het met die 6 of 7 koprollen van voor de winter niet kapot kunnen krijgen, en ook nu bleef alles gewoon functioneren.

 

En dan toch maar even in het kader van de WOB:

Blijkbaar heb ik bij de vorige keer klepstellen of wellicht ander werk, dat weet ik niet meer, even een kleine hersenverstuiking gehad.
Gisteravond zei er iemand op het veld "Heeeee, Bert, kom eens kijken?"....

Nou ja, dat was dus dit:



Een gat in het kleppendeksel van cylinder 2...

Ik bleek met mijn suffe hoofd dat deksel dus achterstevoren gemonteerd te hebben, en dan is er nét niet voldoende ruimte voor het klepstelboutje.

Hmmm

Nou ja... gelukkig heb ik ooit eens, héééél lang geleden, toen mijn vorige baas ons er allemaal uittrapte vanwege goedkopere Fillipijnen, een kleine kilo Belzona 1111 mee naar huis genomen, en dat is wat ik in dat gat gesmeerd heb, zoals op de foto te zien.
Dat spul is dus hard genoeg voor een Dremel freesje om zijn tanden op stuk te bijten...

Wel ontstellend knullig...

 

iets met hakken en spaanders?

 

Meer iets met dom en oeps...

 

Toestel vliegt mooi. En dat lomige is normaal bij warbirds direct na loskomen vooral met flaps.

 

Kopstootje... ik kon met niets orginelers komen dan 'Bert-luck'
Ofwel weer op 3 pootjes geland...

Belzona... ik dacht aan een Italiaans dorp... parasollen, espresso en een beduimeld modelbouwblad uit een lokale winkel
... maar dit ziet er uit om uitgeslagen lagers life-time te herplaatsen op hun stek.

Blijft dat eeuwig goed? Thermisch vast, en breekt niet los?
Hoe zit dat!

 

Google het maar eens... super-stufje... Een reparatiemiddel dat goedkeuring heeft van Bureau Veritas en de Germanische Lloyd, én het American Bureau of Shipping, en er zijn maar heel weinig lijmsoorten met dergelijke goedkeuringen...

Je kunt er gescheurde motorblokken mee repareren


of ingevreten assen:


Ik denk wel dat dit drupje Belzona gaat houden...

Zo'n set van 1 kilo kost 190 euro, en dat maakt het ongeveer 20~30 keer goedkoper dan een setje UHU Plus E300... En UHU is goeie lijm, maar absoluut ongeschikt voor de dingen waar Belzona geschikt voor is...

 

Carter wordt gestitched... Maar niet volledig.
De eerste stitches gaan naar de punten waar de barst zich voortplant.
Het boorgat en tap voorkomen verder scheuren. Vervolgens wordt er overlappend geboord en getapt
met bout op bout op bout... Hier doen ze maar een aantal...
Maar interessante materie! Absoluut!

 

Nee... de boorgaten dienen om de scheur te stoppen inderdaad, de boutjes dienen om het gat met metaal af te dichten, maar daarna wordt de scheur zelf met Belzona gedicht... Er wordt niet gestitched, of met bouten en platen gedubbeld.

Ik weet van een reparatie in het uitlaatgassenhuis van een turbo, die met Belzona gerepareerd nog een aantal maanden gedraaid heeft totdat het nieuwe turbohuis geleverd werd. Daar was een gat tussen de gassenkant en de koelwatermantel gevallen, en hebben we het gat dichtgesmeerd met Belzona, en met een boutje door hetzelfde gat twee platen aan weerszijden in de "natte" Belzona getrokken.

Wat ik eerder al zei: nadat ik dit dekseltje dicht geplakt had, geprobeerd de binnenkant een beetje gladder af te werken met een Dremel freesje, maar die verloor er dus zijn tandjes op...

 

Moi... dat is dus heel hard!

 

Ja, of dat freesje is niet zo goed als ik dacht

Er staat in de beschrijving dat het na uitharding bewerkbaar is met normaal gereedschap. Ik heb het met wat warmte (50~60 graden) laten harden, en het freesje maakte wel een beetje Belzona stof, en daarna opeens niet meer...