1/35 Schnellboot Typ S-38

Mijn assen draaien in bronzen busjes. de kokers zijn gevuld met vet.

Groet,
Willie

 

Hallo heren, wat we gemeen hebben is dat we allemaal onze eigen oplossingen de beste vinden . Ik ben het met Willie eens dat 4mm binnenassen goed op schaal lijken te zijn. Ik zal nogmaals een paar foto's van mijn S-100 model met 4mm assen tonen omdat ik de askokers van mijn huidige S-38 model (door een foutieve levering van een winkel uit het noorden des lands ) nog steeds niet heb kunnen inbouwen.






Ik ben de laatste dagen al eens aan het uitzoeken geweest wat de kleurpatronen waren van de S-boten in de Zwarte Zee. Deze illustratie uit de oude versie van het "Schnellboot in Action" boekje geeft een idee van het voordek. Ik heb begrepen dat de kleur groen in de laatste editie van het boekje al wat lichter gemaakt is en de kleur nu ook meer als hypothese wordt geopperd (wellicht toch gewoon donker grijs) .




Hoe het ook zij, zoals op deze foto's te zien is waren er ongetwijfeld rode strepen op het voordek en afgaand op de tweede foto welgeteld 7 stuks :




Volgens mijn laatste info was er ook nog een geel kruis aangebracht op het deksel van de "Brunnen" (te zien op een foto in het boek van JPDL).


Groet,

Arjan

 

Denk dat je moet kiezen in de oplossing die je practisch dunkt.
Ze staan fraai op je S-100... mooi opgezet model, compliment!
De assen van de S-Boot draaiden in kokers tot aan uittreden romp. Daarna nat. Werden wel in de antifouling gezet.

Ik zou me er niet echt druk om maken.

Dat Italiaanse deck oogt erg mooi.
Kleurweergave is lastig als er geen referentie meer is met de kleurnummers.

Schaalkeur is een apart fenomeen.
Bij een schip op afstand ervaar je de kleur tot minder fel. Atmosferische invloeden zijn nog eens veranderlijk en verantwoordelijk voor de beleving van kleur, in het donker zie je geen kleur...
Kleur kan niet door de hersens onthouden worden.

Kleur op een beeldscherm is wat anders dan kleur afgedrukt, geprint in inkt of als monster geschilderd op ijk-fishes naar receptuur... die donker bewaard, UV vrij.

Overtuigend wordt iets als de kleuren zich in perceptie lijken te verhouden.

 

Omdat David Krakow zelfs een kleur code vermeldde van het "pea green" kreeg ik het idee dat hij beschikt had over een goede kleurenfoto of misschien een document waarin verwezen werd naar die kleur. Ik ben inmiddels genezen van dat idee en ga gewoon voor een niet al te donkere kleur grijs. Ik geloof ook niet in eindeloze discussies over DE juiste kleuren (onze Panzer vrienden hebben daar met name een handje van), kleurtinten veranderen immers bij elke andere lichtinval. Ik ga ook voor het axioma "what looks right is right ".

Groet,

Arjan

 

Exact!

 

En dan moet je ook nog in overweging nemen dat deze scheepjes bij dag en dauw, nacht en (vooral) ontij in zout water lagen en door zout water besproeid werden. En de verven in oorlogstijd ook niet de allerbeste waren en de bemanningen vaak meer bezig waren met onderhoud aan de essentiële zaken, zoals wapens, machines en apparatuur... En dus niet tijd en gelegenheid hadden om uiterst nauwkeurig met de kwast tekeer te kunnen gaan...

En met betrekking tot onze 'pantservrienden': Tja, sommigen kunnen er wat van. Ooit eens een schier eindeloze discussie gehad met zo'n betweter over de exacte kleur groen van de YPR-765. Destijds (jaren '80) een modern voertuig, toen nog in legergroen geschilderd. Uiteindelijk hem op een bijeenkomst van de IPMS ("Ik Plak Modellen Samen") een paar foto's laten zien van 'mijn' YPR-765 PRAT, tijdens een oefening in Duitsland en een paar weken later, na het onderhoud, op de parkeerplaats van de Kornputkazerne te Steenwijk.
Het 'standaard' legergroen vertoonde allerlei schakeringen, omdat mijn bemanning en ik hier en daar wat plekjes moesten 'bijkwasten'. En we gebruikten toch écht de potten standaard legergroen... Andere fabrikant, vat minder goed gemengd, boven uit het blik of het laatste restje onderin, geschilderd met een schone kwast of een kwast die vlak daarvoor nog in zinkchromaat geel had gezeten, geschilderd bij mooi weer of in de regen... allemaal factoren van invloed. En wij waren best zuinig op onze "Ost 44"... Het was ons 'thuis' tijdens oefeningen...
Zal in '40-'45 niet anders zijn geweest.

 

Ik kan nog iets toevoegen. Toen ik in militaire dienst ging(79-3), kregen we de egaalgroene gevechtspakken, echter als men een foto nam van iemand in zo'n pak, zag men op de foto dat het bovenste gedeelte van het pak bruin op de foto was geworden, en de broek was groen, terwijl het gevechtspakken toch echt helemaal groen was. Ik bedoel maar, een foto hoeft ook niet altijd op waarheid te berusten.

Groet,
Willie

 

Roel schreef....
"Het 'standaard' legergroen vertoonde allerlei schakeringen, omdat mijn bemanning en ik hier en daar wat plekjes moesten 'bijkwasten'. En we gebruikten toch écht de potten standaard legergroen... Andere fabrikant, vat minder goed gemengd, boven uit het blik of het laatste restje onderin, geschilderd met een schone kwast of een kwast die vlak daarvoor nog in zinkchromaat geel had gezeten, geschilderd bij mooi weer of in de regen... allemaal factoren van invloed."

Dat was ook de reden dat ik mijn ypr(en) nooit bijstipte.
Ik schilderde altijd complete vlakken.
Had dan ook de grote 5 liter blikken ter beschikking.
Ik had gelukkig een cog ter beschikking waar ze dan ook rustig een weekje binnen stond.

 

Jaja... Een COG. Doe maar luxe. En wij Infantisten maar aanploeteren in de regen...

Overigens wél een leuk verfverhaal:
Op een gegeven moment had ik twee weken 'stille periode' tussen twee lichtingen door. Ik dacht: weet je wat: ik ga 'mijn' YP-408, de Ost 42, eens helemaal netjes maken. Het ding had al minimaal 4 lichtingen geen fatsoenlijke schilderbeurt meer gezien. Zelf met het egale legergroen had het ding uit zichzelf al een camouflagemotief van alle soorten groen. Enfin, de verfbrander 'geleend' uit de COG en in één dag de hele YP van 20 lagen verf ontdaan.
De dag erna: grondverf erop. Zinkchromaat geel. (Daar zou je tegenwoordig een enorme boete van de Arbeidsinspectie voor krijgen, maar goed, we spreken over 1983)
Een dag later zou er een beëdiging plaatsvinden van nieuwe officieren. Het was gebruikelijk dat van alle soorten YP's er eentje op de appelplaats moest staan. Dus ook een PWAT (Pantser, Wiel, Anti Tank) En dat was 'mijn' YPtje; het voertuig van de Opvolgend Pelotonscommandant. Ik dus.
En ik dacht: laat ik eens een stunt uithalen...
Dus mijn keurige, felgele YP op de appelplaats gereden, tussen al die andere YP's in saai legergroen.
Hij heeft er ongeveer 10 minuten gestaan, toen kreeg ik een telefoontje van de bataljonscommandant met het 'vriendelijke' verzoek om die kanarie daar weg te halen.
Tijdens dat telefoontje werd mijn vocabulaire met betrekking tot vloeken en krachttermen aardig opgefrist door de overste...
Een week later zag mijn YPtje er weer fris en fruitig uit, keurig in haar nieuwe, egaal legergroene jasje...

 

En dan moet ik Olive Drab WOII op wat bijeen geraapt balsa tot warbird kwasten... Roel stelt mij ernstig gerust Een even onmogelijke tint...

Wat is’t Schnellbootweissheit... haha...

Nog vorderingen kunnen maken?

 

Hallo heren, heb net een paar plaatjes gemaakt onder een schemerlamp dus kwaliteit van de foto's is niet optimaal. Weer wat onderdelen toegevoegd en as kokers gefixeerd. Ga morgen de kokers afwerken (d.w.z. plamuur glad schuren) en een begin maken met de roertjes.






Groet,

Arjan

 

Mooi Arjan! Zo een messing detail-kit verlegt wel de detailgrens...
Zitten de assen al semi definitief? Of thans provisorisch?

Kleur ga je via de airbrush voorzien?

 

Kokers zijn definitief, binnen assen zitten nog los en nog zonder ringetjes etc. Ik ga zo veel mogelijk met de airbrush werken maar zal hier en daar toch ook wel een penseel moeten gebruiken. Ik heb dom genoeg de meeste onderdelen op het voordek al verlijmd dus het aanbrengen/ afplakken van strepen gaat niet eenvoudig zijn . Ik had eerst ook niet het plan om een boot aan de Zwarte Zee te gaan bouwen maar het is me gaandeweg duidelijk geworden dat er niet zo veel S-Boote zijn uitgerust met het 4 cm Bofors geschut. Van de exemplaren aan de Zwarte Zee zijn nu eenmaal de meeste foto's.

Groet,

Arjan

 

Laat me beginnen met een waarschuwing voor mensen die ook de S-38 Italeri kit willen bouwen en dit enigszins historisch verantwoord willen doen . Ik heb inmiddels ontdekt dat in tegenstelling tot wat Italeri suggereert S-105 nooit een 4cm Bofors Flak gehad heeft. De kleuren illustratie van Italeri :



Ik heb me de afgelopen dagen bezig gehouden met de roertjes. De ervaring met mijn S-100 model heeft me geleerd dat je de roertjes maar het best flink kunt vergroten om de wendbaarheid van het model te verbeteren (dit soort lange en smalle rompen hebben nu eenmaal een relatief grote draaicirkel). Ik heb nu zijroertjes (de zwarte) die ongeveer twee keer zo groot zijn als de originele (grijs). Op mijn vorige S-100 model zitten roertjes die daar qua formaat tussen in zitten (rood).



Heb met 0.5 mm styreen plaat het originele middenroer vergroot (met ongeveer 1 cm, zowel in hoogte als breedte) :






Ik ga twee van deze motortjes gebruiken :



Stuurservo gemonteerd, ik moet nu alleen de 4 armpjes met elkaar gaan verbinden zoals bij mijn vorige model :









Arjan

 

Bij het echte schip waren de roeren niet optimaal. Het is een lange romp eigen. Achteruit is een al helemaal een probleem. Mijn FL8 identiek. Ook extreem vergoot roer, ook drie stuks.
Mij Theodor Heuss viel ook tegen in bad. Drie roeren en middelste vergroot. Nou, kan nog groter. Maar dat maar voor laters. Roeren toch alles zelfbouw... zo weer een nieuwe.

Wat ik las, is dat er niet met de motoren werd gestuurd. Dat had wellicht met de kwetsbaarheid van de blokken van doen?
Dat niet gelezen... maar het constante gelazer en bedrijfszekerheid kan meegespeeld hebben in het advies hoe ze te gebruiken.


Mooie vorderingen. Schaal niet te druk om maken. Is persoonlijke interesse. Sfeer doet verschrikkelijk veel voor een model. En daar ben je zeer goed in.

 

Achteruit varend is mijn Type S38 prima te besturen.
MITS... ik rustig aan doe met de middelste motor. (De enige met een 'achteruit')
Buitenste motoren draaien alleen vooruit.
Roeren zijn ook bij mij groter dan 'schaal'.
Voor de Lürssen roeren heb ik Graupner roeren gebruikt, qua diepte 1 cm ingekort.
Middelste roer is ook van Graupner, niet ingekort.

 

Hallo heren, in het Historische Marine Archiv is de levensloop van de meeste S-Boote terug te vinden. Er is inderdaad erg vaak sprake van motorische malheur en er zijn vind ik ook best veel aanvaringen tussen S-Boote onderling. Natuurlijk werd er vaak met een hele groep in duisternis gevaren en ongetwijfeld soms in chaotische situaties. Toch vraag ik me af of sommige botsingen ook niet te wijten zouden kunnen zijn aan de wat gebrekkige wendbaarheid van de boten. De levensloop van S-105 is overigens best interessant en soms vreemder dan fictie, zo werd met een per ongeluk afgevuurde torpedo een bosbrand veroorzaakt :

17.07.1941 - 18.07.1941 Verlegen (S 42, S 44, S 46, S 105) nach Windau nach Sicherung einer Geleitposition bei Utö. Bei der Überprüfung des Abfeuergestänges löst sich auf S 105 ein Torpedo, läuft bei Lill-Melö auf Land und verursacht dort einen Waldbrand. Alle Boote ankern und setzen mit Schlauchbooten Löschtrupps an Land, S 105 läuft nach Pensar, um weitere Hilfe zu holen und kehrt zurück. Boote verlegen nach Windau

https://www.historisches-marinearchiv.de/projekte/s_boote/lebenslauf_boot.php?where_value=98

In 1942 had men ook meerdere keren een PK Kriegsberichter aan boord. Toen zijn ongetwijfeld de opnames gemaakt van de propaganda film "Asse zur See" :

https://archive.org/details/1943-Asse-zur-See

Op 1 frame is een boot met een Bofors Flak te zien, dit is S-46 :



De voorwerpen die ik hier met een blauwe stip heb gemarkeerd blijken waterdichte munitiekisten te zijn. Waarschijnlijk deze, eigenlijk bedoeld voor 2cm Flak :




Groet,

Arjan

 

Eerste link... indringend verslag. Idd motoren. 1 mank, andere boot in escorte ernaast. En zo ook geen inzetbaarheid.
Lange reparatieduur. Etc...

 

Heb inmiddels de twee motortjes ingebouwd (1.5mm styreen voor de steunen). Motortjes zitten elk met slechts twee boutjes vast aan de bovenzijde van de steunen en zijn daarom eenvoudig te verwijderen.




S-117 van de 4.S-Boot Flottille had ook een 4cm Bofors Flak, foto genomen bij Rotterdam :



De bouw van het model is nu voorlopig klaar en zou nu kunnen gaan schilderen. Ben er nog niet helemaal uit maar het wordt toch waarschijnlijk een Zwarte Zee versie.

Arjan

 

Arjan, met plezier volg ik je vorderingen en het verhaal om deze boten. Zit druk in het boek Rotterdam als oorlogshaven te lezen. Zou je de motoren ook niet aan de onderkant vast zetten? Op z'n minst 1 schroefje erbij, opdat het diagonaal draagt. Ben bang dat het alleen op die bovenste boutjes gaat klapperen. Daarvoor heb je maar een heel klein beetje onbalans nodig. En die motortjes zijn felle dingen met een hoop koppel. Succes verder met het afwerken. Gr. Klaas