Jaja... Een COG. Doe maar luxe. En wij Infantisten maar aanploeteren in de regen...
Overigens wél een leuk verfverhaal:
Op een gegeven moment had ik twee weken 'stille periode' tussen twee lichtingen door. Ik dacht: weet je wat: ik ga 'mijn' YP-408, de Ost 42, eens helemaal netjes maken. Het ding had al minimaal 4 lichtingen geen fatsoenlijke schilderbeurt meer gezien. Zelf met het egale legergroen had het ding uit zichzelf al een camouflagemotief van alle soorten groen. Enfin, de verfbrander 'geleend' uit de COG en in één dag de hele YP van 20 lagen verf ontdaan.
De dag erna: grondverf erop. Zinkchromaat geel. (Daar zou je tegenwoordig een enorme boete van de Arbeidsinspectie voor krijgen, maar goed, we spreken over 1983)
Een dag later zou er een beëdiging plaatsvinden van nieuwe officieren. Het was gebruikelijk dat van alle soorten YP's er eentje op de appelplaats moest staan. Dus ook een PWAT (Pantser, Wiel, Anti Tank) En dat was 'mijn' YPtje; het voertuig van de Opvolgend Pelotonscommandant. Ik dus.
En ik dacht: laat ik eens een stunt uithalen...
Dus mijn keurige, felgele YP op de appelplaats gereden, tussen al die andere YP's in saai legergroen.
Hij heeft er ongeveer 10 minuten gestaan, toen kreeg ik een telefoontje van de bataljonscommandant met het 'vriendelijke' verzoek om die kanarie daar weg te halen.
Tijdens dat telefoontje werd mijn vocabulaire met betrekking tot vloeken en krachttermen aardig opgefrist door de overste...
Een week later zag mijn YPtje er weer fris en fruitig uit, keurig in haar nieuwe, egaal legergroene jasje...
