Bouwverslag Top Flite 62" Corsair, nu een kleurtje

[Ton van Munsteren]

Arvid,

Denk dat de lijm het zelfde is en heb dit nog niet op messing geprobeert, alleen de cockpit van de 1500 spanw Spitfire en dat ging goed.

Heb wel messing of koperfolie op een propblad geplakt met dunne CA en dat ging goed maar dat is op een cockpit link vanwege de witte dampen die kunnen neerslaan.

De Motorkap bevestiging is ongeveer wat Wouter aangeeft maar inplaats van de steuntjes wordt het een ring (spant) in de kap die je vast schroeft tegen de motorspant.

De bevestiging is ook mogelijk met een bajonetsluiting waarmee ook veelal het staartstuk vastzit van de RBC jets, kijk maar eens in het verslag van de F100 of Cutlass.

Tis maar een idee en denk dat dit bij jouw niet gaat lukken want zie dat er al een rin van kunststof zit waar de motorkap op wordt vastgezet.

Ton

 

[Arvid]

Ton,

meedenken waardeer ik zeker. Soms zie je iets over het hoofd of iemand anders heeft een beter idee. Beter is altijd goed. Bajonet gaat niet werken omdat de uitlaat dan in de weg zit.
Zelf had ik gedacht om aan 1 kant twee haakjes te maken met een elastiek en aan de andere kant een haaken en een sluiting waarbij een ring over het haakje valt en je een handel naar achteren kan trekken voor het vastzetten (weet even niet beter hoe ik dit kan verwoorden). Alleen dan komt het probleem het monteren op de kap. Dat moet dan met lijm en houdt lijm dit dan wel en kan ik hier wel op vertrouwen? Helemaal omdat ze zeggen (en ik heb het gevoeld bij het testdraaien en het klopt) dat de RCV motor veel trillingen afgeeft. Houdt die sluiting het dan nog steeds?
Maar je hebt gelijk met een neusstand. Misschien, als ik het bij schroefjes laat, toch maar dubbel zoveel er in doen. Meer schroefjes betekend dan gewoon minder kracht per schroefje en dus kleinere kans op grotere schade.

---------------------

De Landing Gear Controller aan het inregelen, maar daar over later meer. Ook weer bezig geweest met het probleem van de voorste deur die meebeweegt met het landingsgestel en het afregelen van de druk van het landingsgestel. Dat laatste krijg ik niet echt goed. Wel had ik het soepel lopend op het hoofdlandingsgestel (zal ik nog even een keer een stukje over schrijven, dat was namelijk niet zo maar te doen) en ging het landingsgestel netjes langzaam dicht en open. Maar nu het staartwiel er ook bij zit, krijgen ze alledrie aan het einde net een klap bij het intrekken. Meer of minder lucht maakt niet uit. Uiteindelijk klapt het toch nog net. Iemand een idee of ook wel eens meegemaakt?
Maar goed, de deur bediening. Ik had het al een keer geprobeert met een wat flexibelere verbinding en daar had ik mee door moeten gaan. Het stijve boxje werkt in alle opzichten tegen. Dus bij de tweede deur toch maar overgegaan op een andere methode: het touw. Gat boren, touw er in, knoop om de strut en proberen. Hmmmm, ziet er niet gek uit, maar die knoop is toch vervelend. Dus dat wordt naaien. Om de afstand goed te krijgen, eerst afmeten. Door de naald in het balsa op onderstaande manier te steken, blijft de afstand goed en kan de strut er uit gehaald worden zodat het naaien makkelijker gaat.

En zo ziet het er na het naaien uit (ja ik weet dat het scharnier de andere kant op moet staan. Ik had deze voorhanden voor het testen)

En ingeklapt.

 

[peterke]

hoi arvid ,

je staat al vrij ver ! prachtig !
vraagje , waar heb jij de retracts gekocht ? en wat heb je ervoor betaald als ik mag vragen .

groetjes

 

[Arvid]

Tuurlijk mag je dat vragen, ik heb ze gekocht bij J&J Modelbouw in Amsterdam. Wat ze hebben gekost, ik zou het niet weten. Als ik moet hebben, let ik wel op dat het een goede prijs is, maar vergeet het daarna weer omdat het er niet toe doet: heb het immers nodig.
Als je wilt, kan ik het wel in de boeken vinden. Misschien staat het her en der ook wel op een website. Het zijn de struts van Robart zoals aangegeven in de gebruikershandleiding (aanbevolen struts). Of bedoel je het retract systeem zelf?

Dat het project zover gevorderd is, moet ook wel. De planning is nog steeds dat de maiden in februari gepland staat. Waarschijnlijk aan het einde en dan maar hopen dat we een paar mooie dagen zoals onlangs krijgen.

 

[Arvid]

Nu maar eens geprobeert om te airbrushen. Hier het vergelijk met potloodslijpsel (boven).

En toch nog maar een keer drybrushen (boven) tegen airbrush (onder).

Persoonlijk ga ik voor het airbrushen. Het drybrushen in deze vind ik niet zo geslaagd. Moet dus meer oefenen en wellicht ook andere verf. Tijdens het airbrushen van de hele dummy werd het steeds moeilijker om er wat uit te krijgen. De verf was langzaam al aan het opdrogen in de airbrush. Revell verf is dus niet de beste om op deze manier te gebruiken. Misschien ook niet voor het drybrushen. De verf is relatief dik en droogt bijzonder snel.
Nog niet helemaal klaar, maar dat komt morgen wel. Het er in doen van de buizen en de bedrading heeft meteen meegeholpen bij het weatheren

 

[WV]

De verf van het airbrushen ziet er idd erg dik (gespetterd) uit, geen wonder dat de airbrush verstopt raakt.
Revellverf (en andere enamel) verdun ik ongeveer 50%.
Een kwartiertje op de kachel voor het spuiten zorgt ervoor dat de verf goed vloeit en lekker snel droogt.

succes met de laatste loodjes!

 

[Arvid]

Weer wat geleerd. Thanx!

 

[Arvid]

Wat moet er nog gedaan worden?
- cowl plaatsen en dummy bevestigen in cowl
- wit schilderen van de plekken waar de wielen komen (omdat de afwerking later komt, is dit toch wel nodig om het hout brandstof bestendig te maken
- hoofdlandingsgestel monteren
- alles afstellen
- motor verder proef draaien in de cowl en controleren of de warmte goed genoeg afgevoerd wordt
- maiden

In Amerika vliegt ook een soortgelijke corsair en ook met een RCV motor. Hij bevestigde waar ik bang voor was: oververhit raken van de RCV motor in de cowl. Dat wordt dus nog zeker een punt van aandacht voordat deze het luchtruim verkiest.

Hier de werkzaamheden voor de airscoop

Oja, sommige plastics kunnen niet zo goed tegen de werking van epoxy.......

Zoals eerder aangegeven, wordt voor het bedienen van het landingsgestel de Landing Gear Controller van Thomson Automation. Deze module heeft een assecoire om te controleren of het landingsgestel ingetrokken is, voordat de deuren dicht gaan. Wel zo fijn. De sensor wordt geactiveerd door een magneet binnen en bepaalde straal te houden. Eerst had ik gedacht om de sensor weg te werken bij de retract zelf. Maar dan zou de magneet achter de strut terecht komen en had dus geen invloed.

Dus moest er iets anders komen. Ook omdat het touw langs de strut heen beweegt, is het onmogelijk om in het glijpad iets te monteren. Lager is niet mogelijk vanwege het retract mechanisme, dus dat werd hoger. De sensor is nu beland waar het hoofdlandingsgestel zich ook bevindt.

De sensor is aan de ene kant door een plaatje hout gestoken, aan de andere kant is de sensor verlengt met een stukje staaldraad dat ook door hout steekt. Omdat de sensor groter is dan het draad, wordt hier het overtollige gat opgevuld met een wig.

De magneet positie

Wel iets van te zien, maar niet bijzonder storend

Gedraaid en op deze manier activeert de magneet de sensor

 

[Arvid]

Natuurlijk zat het bij het landingsgestel niet mee. Na de gaten te hebben getapt voor de bevestiging op de retracts, draaiden de boutjes dol. Dat was errig minder. Ik had het idee dat er te weinig draad was om goed te kunnen happen. Dus kwam al snel het idee om een moertje er op te hard solderen. Dus aan de slag, strut wat platter gemaakt en de vlam er op. Maar behalve dan dat het zwart werd, gebeurde er niets. Hoewel, de plastic prop aan de binnenkant is ook gesmolten......

Wat blijkt nu, de punt van de bout was dus inderdaad niet geschikt. Door de ronde kop miste de bout net een mm en dat was net te veel waardoor het helemaal niets meer hield. Een beetje moeilijk te zien, maar toch nog net.

En zo ziet deze strut er dan nu uit.

Maar goed, niet getreurd, er zitten nieuwe gaatjes in en zullen de eerste waarschijnlijk ook gebruikt gaan worden. Alleen die uitstekende boutjes, zijn niet zo fijn.

Dus deze verkeerd om er ingedraaid om de afstand te kunnen meten. Aftekenen met een kraspen was geen succes, pen is niet te zien, dus dan maar met tape.

En dit is na het afkorten.

 

[Berto]

Hee Arvid,

zo zie je maar weer hoe dichter de maiden nadert hoe langer het duurt om op zich kleine klusje aan te pakken.
Maar je bent nog steeds op de goede weg en we houden voorals nog de 26ste aan, toch???

Ook gaat de Nomad dan waarschijnlijk z`n maiden maken, voor die tijd komt er denk ik weinig van.
Ik heb hem wel dit weekend klaar dus dan gaan we verder met de andere projekten

Ik spreek je weer.

 

[Ton van Munsteren]

Arvid,

Kun je om de onderstelpoot, ter hoogte van de schroefjes geen bus plaatsen om daar wat meer wanddikte te creeren voor de schroefjes.

Heb je de pen nog afgevlakt tegen het verdraaien.

Blijft toch altijd weer een hoop toestanden zo'n onderstel, gelukkig is het dat later allemaal wel waard als de wielen naar binnengaan en voor de landing weer naar buiten komen.

Ton

 

[Arvid]

@Berto, dat moet zeker wel kunnen lukken

@Ton, het afvlakken komt inderdaad nog, na het uitlijnen van de wielen. Afvlakken is een noodzaak. Omdat de wielen aan de zijkant staan, creeeren ze een draaieffect op de poot. Zonder afvlakken is het gewoon vragen dat ze wegdraaien. En ja, als ze dan toch nog mooi naar binnen gaan en er weer uitkomen, denk ik niet meer dat ik nadenk over de problemen maar alleen aan het genieten ben.

 

[Han]

Hoi Arvid.

Zag net op een ander forum iets leuks.

http://www.rcscalebuilder.com/forum/forum_posts.asp?TID=1839&PN=0&TPN=45

Weet alleen niet of je lid bent van het scale forum.

Han.

 

[Arvid]

Han, dat is inderdaad een mooie kist. Jammer alleen van de tweeblads.


------------
Om de dummy goed uit te lijnen op de cowl, de blokjes eerst met een spel vastgeprikt. Als de cowl er dan overheen gaat, zullen de blokjes die niet goed zijn verschuiven.

Een beter beeld en meteen een goed beeld van de air scoop die de lucht meteen over de motor heen blaast.

En het uitlijnen van het hoofdlandingsgestel. Het spoor kruist elkaar ongeveer 2 meter voor de kist.

Ook vanavond nog even de kist gewogen (las net dat Berto de Nomad net ook op de weegschaal heeft gehad ) en de CG bepaald. Het gewicht nu is ongeveer 4,6 kg en het zwaartepunt net voor de hoofdligger.

 

[Ella de Wildt]

Niet slim van RCV om de koelribben zo te plaatsen. Eigenlijk zouden ze in de lengterichting van de motor moeten lopen.

Nog beter zou het zijn om de koelribben gekromd te laten lopen. net als bij een turbine wiel. Recht van voren en schuin bij de basis van de motor.

 

[Ton van Munsteren]

Arvid,

Leuk je vanavond even gesproken te hebben maar lijkt mij dat je toespoor toch meer is dan 1 graad per wiel, dat naar mijn idee voldoende is.

Heb je het aantal graden nog even nagemeten, het is voor gras eigenlijk ook niet zo heel erg kritisch is meer voor betonbanen dat het echt belangrijk gaat worden.

Prima keuze trouwens je volgende Warbird heb zelf namelijk ook een Rus gekozen, kwam daarvan namelijk een hele mooie site tegen dat voor mijn de keuze niet zo moeilijk maakte.

Ton

 

[Arvid]

@Robke, klinkt inderdaad heel erg voor de hand zoals je dat verteld. Ik weet niet wat de ideeen van RCV zijn geweest om de koelribben op deze manier te plaatsen. Handig is anders op dit moment.

@Ton, was inderdaad best weer een goed gesprek en dank voor je aanbod! Ik heb de graden nog niet nagemeten, maar ben het met je eens dat dit meer dan 2 graden is. Even een snelle berekening gemaakt. De afstand van het wiel naar het midden is 20 cm. De afstand die ik had genomen om de paden te kruizen is 200 cm. Daar de tangus van, krijg je 5,7 graden. Als je 1 graden toespoor wilt creeeren, dan is het snijpunt op 764 cm, sorry, zo groot is de overloop niet
Ik zal eens kijken of ik het toespoor iets minder heftig doe. Zelf heb ik ook het idee dat dit teveel is en daardoor de versnelling zal tegenwerken bij het opstijgen.

 

[Berto]

De keoling van de RCV motoren is niet echt anders op te lossen dan op deze manier.

Zouden ze de koelribben in de langsrichting plaatsen dan zou er te weinig koellucht langs de cilinder stromen.
De stroming wordt namelijk om de toch veelal gebruikte spinner heen geleidt en zal dan niet effectief tuusen de koelribben door stromen.

Ik denk zelfs dat bij het niet toepassen van een spinner de stroming aan de bladvoet van de propellor zo verstoord wordt dat dat nooit een goede koeling kan opleveren als de koelribben in de langsrichting liggen.

Dus de enige manier is om echt een stroming haaks op de cilinder te creeeren zoals er nu toegepast is.
Of de koeling voldoende is??? ik hoop van wel, maar de praktijk zal dat uitwijzen.


Verder lijkt mij de toespoor nu ook wel erg groot, dat zal ik zeker wat verminderen.


4,6 kg klinkt momenteel als een mooi gewicht, ik was meteen even benieuwd wat mijn P-40 momenteel weegt en die gaat vliegklaar denk ik wel wat zwaarder uitkomen.
De weegschaal geeft nu 4 kg aan maar dat is zonder servo`s, ontvanger en ontvanger akku (wel met 20cc 4-takt) en geen afwerking.

 

[Arvid]

Dat is waarschijnlijk een goede oplossing. Weten jullie hoeveel wind gegenereerd wordt zo vlak bij het middenpunt? Stel dat ik op de grond de motor ga testen en deze wordt warm, kan het dan zijn dat in de lucht de koeling beter is door de luchtstroom die in het gat wordt geperst?

Berto, 4 kg, je P-40 is toch een 1:7? Dan is 4 kg al helemaal niet meer veel.

Nog iets. Ik heb de CG bepaald met ingetrokken landingsgestel, maar het meest kritische moment is tijdens de start en bij de landing. Het landingsgestel is dan naar beneden. Dit betekend dat de CG meer naar voren zal komen. Wat is het beste om de CG te bepalen, met ingetrokken wielen of juist wanneer ze naar beneden staan?

 

[Berto]

Bij het middenpunt is de wind zeer turbulent en niet bruikbaar.

Dat is ook een reden dat er spinners gebruikt worden bij 9 van de 10 vliegtuigen in de "echte" kleine luchtvaart.
De spinner geleidt de aanstromende lucht, en zo wordt voorkomen dat deze turbulent wordt en dus minder effectief koelt.
En ipv langs de krukkast langs de cilinders stroomt.

Althans dat is bij de "normale" motoren zo.

Dit geld natuurlijk ook voor de modelmotoren.
Bij de RCV blijft natuurlijk het "middenpunt" turbulent en dit moet je zien te voorkomen je wil een goede koeling hebben en dat lukt alleen met de "schep".

Je stelling dat de motor in de lucht beter koelt is zeker waar.
Op de grond zal je alleen koeling hebben van de lucht welke verplaatst wordt door de prop.
In de lucht heb je de extra geforceerde koeling van de "vliegwind" en zal je motor dus beter koelen (let er wel op dat je uitstroom opening veel groter is dan de instroomopening).

Dit is in de "echte" kleine luchtvaart net zo, tijdens proefdraaien op de grond is de motor snel op temperatuur, maar zodra je gaat vliegen zul je zien dat de motortemperatuur afneemt ivm de veel meer aangevoerde koellucht (zker met deze kou).


4 kg is wel excl. alle servo`s, dat zijn er zo al 8 dus +/- 400gr, ontvanger 50gr, akku 150gr, dan het extra systeem om de cockpit te laten bewegen en de afwerking.............
Komen we al snel tegen de 4,8 kg nog steeds prima, mijn P-51 woog in die tijd 5 kg met de 15cc 2-takt en vloog ook geweldig dus het gaat zeker wel goed komen.


Je zou voor een middenweg kunnen gaan maar op zich zou je de CG af moeten stellen op het punt waar je normaal mee vliegt.
Dat is dus eigenlijk met wielen in.

Maar ik las net dit in het manual van top flite in het sukje "balancing the model":

With the wing attached to the fuselage, all parts of the model installed (ready to fly), the landing gear extended and an empty fuel tank, hold the Model upside down with the stabilizer level.

Dus da`s duidelijk met wielen uit.

In de tekst daarvoor staat ook nog dit:

Moving the balance forward may improve the smoothness and arrow-like tracking, but it may then require more speed for takeoff and make it more difficult to slow down for landing. Moving the balance aft
makes the model more agile with a lighter and snappier “feel” and often improves knife-edge capabilities.

Succes.