Met Hyde mount!?
Niet de gepomte? Prachtig blokje.
Plaatje van het geheel? Of de kist in de Avatar?
Niet de gepomte? Prachtig blokje.
Plaatje van het geheel? Of de kist in de Avatar?
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Nota: This feature may not be available in some browsers.
Een Ducati Paso 750
Fiets met historie..., ik denk meteen aan Renzo pasolino en Jarno Saarinen, Monza, Aqua Minerale, jaar weet ik niet meer.
Jammer van al dat plastic... Prachtig Pantah blok onder een al even mooi Verlichi frame en dat dan onzichtbaar.
Ben er maar zuinig op.
Foto's er op zetten lukt gelukkig nu ook.
Dat is een deel van de historie. Renzo Pasolino (bijnaam Paso) en Jarno Saarinen zijn ongeveer tegelijk overleden bij een crash in de Aqua Minerale, een bocht op Monza. Jaren later noemt Ducati (toen nog onderdeel van Cagiva, waar ik werkte) hun nieuwe model Paso als eerbetoon. Eerste blok van Ducati zonder koningsassen, volgens de liefhebbers eeuwige zonde. Eerste model getekend door Tamburini (de ta in Bimota). Hij ontwierp ook de 916 en later de MV Agusta F4 na bij Ducati weggekocht te zijn door de schatrijke oplichter Castiglione die trouwens ook eigenaar was van Cagiva in de tijd van de Paso. Frame van vierkante buis. Inspiratie voor Yamaha om hun tien klepper twin TRX uit te brengen als Ducati-killer. Het laatste testastretta blok toont nog steeds overeenkomsten en zo gaat het nog wel even door. Schud ik zo uit de mouw en ik ben geen Ducati liefhebber.Hoewel de fiets naar Renzo Pasolini genoemd is, die heeft er nooit op gereden, want die was toen allang overleden. Jarno Saarinen ook.
Hoewel de fiets naar Renzo Pasolini genoemd is, die heeft er nooit op gereden, want die was toen allang overleden. Jarno Saarinen ook. De Paso (tenminste, de "oorspronkelijke", de 750) is rond 1985 geïntroduceerd en slechts twee of drie jaar geproduceerd tot begin 88 zo'n beetje, al werden ze nog tot 1992 nieuw verkocht.
Mijn exemplaar is uit het begin van de productie (nr 130 van de ongeveer 7000 totaal gebouwd), dus begin 86 gemaakt en in 87 op kenteken gezet.
Het ding was in de markt gezet als "luxe sportieve toerfiets" en is inderdaad ondanks zijn sportieve uiterlijk, losjes geïnspireerd door de Ferrari Testarossa, uitstekend geschikt om ontspannen (relatief: vroeger had men andere denkbeelden bij het woord "ontspannen") lange afstanden af te leggen bij prettige kruissnelheden (ik ben er al eens non stop, zelfs geen tankstop, mee van Friesland naar Zeeland gereden, 330 km enkele reis, in iets meer dan 2,5 uur). Als je een groot hart hebt (vanwege zijn enigszins eigenzinnig stuurgedrag), is hij ook uitermate geschikt om bochtige weggetjes te pakken, hij heeft alleen een beetje een hekel aan "niet vlak asphalt". Voor die tijd topmateriaal qua vering, remmen en banden (alledrie letterlijk spul waarmee midden Jaren 80 races gewonnen werden), maar de vooruitgang in de techniek is daar héél hard aan voorbijgehold natuurlijk....
Groet, Bert
Eerste blok van Ducati zonder koningsassen,
Dat was het kwaaltje van die F1 versnellingsbak (en gek genoeg had de F1 nooit last van dit probleem), waarbij overigens de oorzaak andersom was: de lagerbus van het tweede versnellingstandwiel was van een wat ongelukkig ontwerp (bronzen bus met aan de binnenkant splines) waardoor deze in allemaal kleine segmentjes brak. Meestal bleef dat zitten zolang je het niet uit elkaar haalde, maar soms gingen er metaaldelen door het blok zwerven. Door het resulterende houterige schakelen trapte je dan de schakelvork krom en konden ook die lagers het begeven.Van de 750 was het lager van de uitgaande as versnellingsbak er uitgekomen, gevolg was dat de 2 versnelling stuk was gegaan, maar die ouwe 2 pitters zitten zo simpel inelkaar dat dit klusje in een daagje gefixt was.
Brutus... gas-reactie. In hoeverre is dat ook niet een brandstofkwaliteitsfactor?
Italiaanse benzine.... altijd slecht, liepen ze dertijd goed op. Thans is de brandstof nog meer brachel
Geen idee eigenlijk.... Nu ik er over nadenk: toen ik de fiets kocht in 94 liep hij erg rommelig, en de verkoper (een mislukt garagebedrijf, wat niet erg veel verstand bleek te hebben) zei dat ze nu eenmaal zo liepen en dat dat bij "het karakter van het merk" hoorde. In de regen was het een drama met hakken en ploffen. Hoorde er ook bij, zeiden ze.... (italié is een warm droog land, nietwaar????)
Nadat ik de klepspeling afgesteld had (trof alle sluit-tuimelaars op rond de 3 tienden aan), de riemen fatsoenlijk gespannen had en stationair opnieuw afgesteld, liep hij prima. Alleen die regen.... dat bleek te komen doordat iemand de rubber jurkjes van de bougiedoppen verwijderd had....dus met een tientje aan bougiedoppen, liep het ding als een zonnetje. Maar wat betreft de brandstofkwaliteit: tot een jaar of 5 geleden, wilde het ding nooit met een mogelijkheid starten als hij langer als een maand of anderhalf stil gestaan had, TENZIJ ik de vlotterbak aftapte. En dan startte hij gewoon op dezelfde oude benzine in de tank. Sinds een jaar of 5 start hij echter ook na meer dan een half jaar stilstaan, zonder al te veel problemen, zonder aftappen, en loopt hij min of meer gelijk goed.
Gropet, Bert
Dat hij niet wilde starten kwam doordat de vlotternaald verkleefde aan de doorvoer, 1 tikje erop en hij ging weer, hoefde je de vlotterkamer niet voor af te tappen![]()
Ja, en het bipantah blok kwam daar weer voor (of ongeveer tegelijk) en natuurlijk kwam daarvoor de totaal mislukte 500 staande twin (ook zonder koningsas) en de huidige testastretta is eigenlijk meer een voortborduursel op de desmoquatro en zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan. Ik bedoel natuurlijk het Pantah blok, niet persé het blok in de Paso (die kwam zelfs nog na de Allazura). En het hele fietske dat voor Ducati het begin van de ommezwaai van een tamelijk zwak merk naar het merk van nu inluidde. Ik wist niet dat Tamburini vrienden had/heeft, ik denk dat we verschillende bladen lezen.Hoe kom je daar nu bij? De pantah 500 en 600 waren een flink aantal Jaren eerder hoor, en de F1, waar het blok van de Paso min of meer uit stamt, was ook eerder.
Voor zover ik begrepen heb was Tamburini een persoonlijke vriend van Renzo Pasolini.