Haperende OS46 AX II

  • Topicstarter Topicstarter alb1946
  • Startdatum Startdatum
Status
Niet open voor verdere reacties.
Een Ducati Paso 750

Fiets met historie..., ik denk meteen aan Renzo pasolino en Jarno Saarinen, Monza, Aqua Minerale, jaar weet ik niet meer. Jammer van al dat plastic... Prachtig Pantah blok onder een al even mooi Verlichi frame en dat dan onzichtbaar.
Ben er maar zuinig op.
Groet,
Sam
 
Klotz wordt in meerdere brandstoffen gebruikt, zo heb ik hier nog een restje Optimix Heli met 12 % staan. Geen problemen gehad ermee. Ik stook het gewoon op.
 
Fiets met historie..., ik denk meteen aan Renzo pasolino en Jarno Saarinen, Monza, Aqua Minerale, jaar weet ik niet meer.

Hoewel de fiets naar Renzo Pasolini genoemd is, die heeft er nooit op gereden, want die was toen allang overleden. Jarno Saarinen ook. De Paso (tenminste, de "oorspronkelijke", de 750) is rond 1985 geïntroduceerd en slechts twee of drie jaar geproduceerd tot begin 88 zo'n beetje, al werden ze nog tot 1992 nieuw verkocht.
Mijn exemplaar is uit het begin van de productie (nr 130 van de ongeveer 7000 totaal gebouwd), dus begin 86 gemaakt en in 87 op kenteken gezet.
Het ding was in de markt gezet als "luxe sportieve toerfiets" en is inderdaad ondanks zijn sportieve uiterlijk, losjes geïnspireerd door de Ferrari Testarossa, uitstekend geschikt om ontspannen (relatief: vroeger had men andere denkbeelden bij het woord "ontspannen") lange afstanden af te leggen bij prettige kruissnelheden (ik ben er al eens non stop, zelfs geen tankstop, mee van Friesland naar Zeeland gereden, 330 km enkele reis, in iets meer dan 2,5 uur). Als je een groot hart hebt (vanwege zijn enigszins eigenzinnig stuurgedrag), is hij ook uitermate geschikt om bochtige weggetjes te pakken, hij heeft alleen een beetje een hekel aan "niet vlak asphalt". Voor die tijd topmateriaal qua vering, remmen en banden (alledrie letterlijk spul waarmee midden Jaren 80 races gewonnen werden), maar de vooruitgang in de techniek is daar héél hard aan voorbijgehold natuurlijk....
Daardoor is het wel een fiets die je duidelijk moet vertellen wie er de baas is. Doe je dat, dan is afschuren van de voetsteunen geen probleem, ook al zitten die voetsteunen bepaald niet dicht bij het asfalt. Maar die wilde haren ben ik allang kwijt gelukkig....

Jammer van al dat plastic... Prachtig Pantah blok onder een al even mooi Verlichi frame en dat dan onzichtbaar.

Vind je? Ik vind zelf het F1 blok (Pantah was nét een tikkeltje kleiner) niet echt heel mooi om te zien, zeker niet met die Weber carb en de grote luchtfilterbak, en het frame is al helemaal niks qua uiterlijk: recht toe-recht aan, viekante buis, géén trellis, maar wel een heel goed sturend frame. Het koetswerk daarentegen is (vind ik tenminste) erg fraai ontworpen, tot de 916 kwam was er niks wat zelfs maar vergelijkbaar was qua vormgeving.

Ben er maar zuinig op.

Enigszins, maar niet heel erg: het ding moet rijden (ook al rijd ik tegenwoordig teleurstellend weinig...)

Groet, Bert
 
Ik zie ze wel als ik ingelogt ben. Ik denk dat ik wat verkeerds heb aangeklikt waardoor het niet voor iedereen zichtbaar is. Ik kan hetalleen niet meer terug vinden. Ik heb nog wat moeite met het nieuwe forum. :mad: Als ik even tijd heb ga ik nog even zoeken.
 
Hoewel de fiets naar Renzo Pasolini genoemd is, die heeft er nooit op gereden, want die was toen allang overleden. Jarno Saarinen ook.
Dat is een deel van de historie. Renzo Pasolino (bijnaam Paso) en Jarno Saarinen zijn ongeveer tegelijk overleden bij een crash in de Aqua Minerale, een bocht op Monza. Jaren later noemt Ducati (toen nog onderdeel van Cagiva, waar ik werkte) hun nieuwe model Paso als eerbetoon. Eerste blok van Ducati zonder koningsassen, volgens de liefhebbers eeuwige zonde. Eerste model getekend door Tamburini (de ta in Bimota). Hij ontwierp ook de 916 en later de MV Agusta F4 na bij Ducati weggekocht te zijn door de schatrijke oplichter Castiglione die trouwens ook eigenaar was van Cagiva in de tijd van de Paso. Frame van vierkante buis. Inspiratie voor Yamaha om hun tien klepper twin TRX uit te brengen als Ducati-killer. Het laatste testastretta blok toont nog steeds overeenkomsten en zo gaat het nog wel even door. Schud ik zo uit de mouw en ik ben geen Ducati liefhebber.
Als motor was het natuurlijk een Italiaans ding uit de jaren tachtig met de toen welverdiende bijnaam Stukgaatie.
Groet,
Sam
 
Hoewel de fiets naar Renzo Pasolini genoemd is, die heeft er nooit op gereden, want die was toen allang overleden. Jarno Saarinen ook. De Paso (tenminste, de "oorspronkelijke", de 750) is rond 1985 geïntroduceerd en slechts twee of drie jaar geproduceerd tot begin 88 zo'n beetje, al werden ze nog tot 1992 nieuw verkocht.
Mijn exemplaar is uit het begin van de productie (nr 130 van de ongeveer 7000 totaal gebouwd), dus begin 86 gemaakt en in 87 op kenteken gezet.
Het ding was in de markt gezet als "luxe sportieve toerfiets" en is inderdaad ondanks zijn sportieve uiterlijk, losjes geïnspireerd door de Ferrari Testarossa, uitstekend geschikt om ontspannen (relatief: vroeger had men andere denkbeelden bij het woord "ontspannen") lange afstanden af te leggen bij prettige kruissnelheden (ik ben er al eens non stop, zelfs geen tankstop, mee van Friesland naar Zeeland gereden, 330 km enkele reis, in iets meer dan 2,5 uur). Als je een groot hart hebt (vanwege zijn enigszins eigenzinnig stuurgedrag), is hij ook uitermate geschikt om bochtige weggetjes te pakken, hij heeft alleen een beetje een hekel aan "niet vlak asphalt". Voor die tijd topmateriaal qua vering, remmen en banden (alledrie letterlijk spul waarmee midden Jaren 80 races gewonnen werden), maar de vooruitgang in de techniek is daar héél hard aan voorbijgehold natuurlijk....
Groet, Bert

Hoi Bert.

Heb de 750 paso en 906 paso gehad, ach het weggedrag met die 16" wieltjes, apart zeg maar ;)
Veel plezier van gehad toch wel, ideale kilometervreter met 130km p/u constant.
Beide kunnen optimaliseren qua motorloop, zitten op beide types Weber carb, fabrieks af lopen ze mijnsinziens waardeloos tussen de 2500/3500 Rpm, ook die bekende in Oirschot kreeg hem niet goed afgesteld, in mijn ogen dan, den Bigg zei "dit krijg je niet beter afgesteld" :D.

Ben nog een keertje terug geweest met de 906 toen ik hem hier en daar wat gemodificeerd had, enige vraag naar mij toe was "hoe heb je dat voor elkaar gekregen?"
Mijn antwoord was "ik krijg hem dus wel beter afgesteld? en jij bent de specialist? zoek zelf maar uit hoe dat kan. "

P.S, nee, ik had er geen injectie van gemaakt.
En de motor liep zelfs beter dan de versie's met injectie.
Van de 750 was het lager van de uitgaande as versnellingsbak er uitgekomen, gevolg was dat de 2 versnelling stuk was gegaan, maar die ouwe 2 pitters zitten zo simpel inelkaar dat dit klusje in een daagje gefixt was.

Probeer hiermee ook een beetje te zeggen, je denk dat je alles weet en gelijk hebt, er zijn altijd mensen die net een beetje 'meer' gelijk hebben zeg maar :cool: wordt ik nu ik wat ouder wordt er wat vaker op gewezen en aan herinnert.

Maar ehhhhh gigantisch off-topic SORRY.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Eerste blok van Ducati zonder koningsassen,

Hoe kom je daar nu bij? De pantah 500 en 600 waren een flink aantal Jaren eerder hoor, en de F1, waar het blok van de Paso min of meer uit stamt, was ook eerder.
Voor zover ik begrepen heb was Tamburini een persoonlijke vriend van Renzo Pasolini.

Maar de Paso was wel de eerste Duc met een allesbedekkend (en feitelijk integraal ontworpen) koetswerk: de tank maakte deel uit van het geheel, en de hele kuip hing aan die tank. Daarnaast voorzien van "overbodige luxe" zoals een brandstofmeter, een dashboardklokje en een olie temperatuurmeter. En dat werd niet echt geaccepteerd door de toenmalige Ducati puristen. Daar nog weer bovenop was de motor afschuwelijk duur voor zijn tijd (21.000 gulden bij introductie, in een tijd dat een directe concurrent zoals de Kawasaki gpZ750, die op het kuipwerk na vergelijkbaar was qua uitrusting en prestaties, nét 10 mille kostte). Maar geloof het of niet, op de eerste 200 stuks na, die nog de versnellingsbak van de F1 hadden, waren er maar héél weinig problemen met de Paso. De mijne rijd nog steeds met diezelfde versnellingsbak overigens.
En nu we het er toch over hebben:
Van de 750 was het lager van de uitgaande as versnellingsbak er uitgekomen, gevolg was dat de 2 versnelling stuk was gegaan, maar die ouwe 2 pitters zitten zo simpel inelkaar dat dit klusje in een daagje gefixt was.
Dat was het kwaaltje van die F1 versnellingsbak (en gek genoeg had de F1 nooit last van dit probleem), waarbij overigens de oorzaak andersom was: de lagerbus van het tweede versnellingstandwiel was van een wat ongelukkig ontwerp (bronzen bus met aan de binnenkant splines) waardoor deze in allemaal kleine segmentjes brak. Meestal bleef dat zitten zolang je het niet uit elkaar haalde, maar soms gingen er metaaldelen door het blok zwerven. Door het resulterende houterige schakelen trapte je dan de schakelvork krom en konden ook die lagers het begeven.
Het is overigens wel even door buffelen, maar ik heb inderdaad bij mij ooit die bus vervangen en dat in mijn eentje in een dag gedaan.

De Weber is vast een hele goede carburateur, maar inderdaad voor motorfietsgebruik geeft het ding een beetje een vreemde gasrespons. Ik heb hem zelf een haartje rijker gezet (hij loopt zelfs in de winter binnen een halve minuut zonder choke) en hij loopt prima tot ongeveer 120, tussen de 120 en 150 voel je hem zo nu en dan wat afzakken en weer bijkomen, zonder dat je aan het gas draait. Maar gek genoeg, vanaf 2000 toeren in de 5 het gas helemaal open draaien en hij accelereert in een streep door naar top. Niet supersnel, maar wel heel regelmatig.

en inderdaad, de "zit" is perfect tussen de 130 en 150, geen druk op je polsen, het koetswerk sluit perfect aan bij je lijf, spiegels geven een prima zicht (tot er iemand achterop zit) en ook eventuele duo-passagiers zitten uitstekend.

Ik heb de mijne van 17" wielen voorzien omdat er heel lang geen 16"banden meer te krijgen waren (tenminste, niet van de juiste maat en bandconstructie). Tegenwoordig schijnen die er weer te zijn, maar dan wel van onbekende aziatische fabrikanten. Ik wacht dus nog maar even met terug bouwen....
 
Laatst bewerkt:
Jan, die is in staat van ontbinding.
Je kan hem verder opstoken met wonderolie. Zo gaat een 40 SF bij ons op de club al een dikke 30 jaar mee. De kool vult uiteindelijk de leemtes.

Kan je er nog een tijdje mee door. Je kan ook een uitgeklede ASP kopen, de FX carburateurs overzetten, daar de OS carbjes beter dan prima zijn.
Als de krukas in het huis geen krassen vertoont, de slijtage door stof en vuil de as-afdichting van de aanzuiging niet hebben aangetast, de boel niet lek is... kan je mogelijk het hele drijfwerk van de ASP overzetten. Anders zelfs nog de rubber keerringen van de lagers laten zitten. Is het daarmee ook goed genoeg gas dicht.
Hele halve ASP... meer metaal voor dezelfde prijs? Heb je straks een omgekatte FX met ABC-tje :)


Brutus... gas-reactie. In hoeverre is dat ook niet een brandstofkwaliteitsfactor?
Italiaanse benzine.... altijd slecht, liepen ze dertijd goed op. Thans is de brandstof nog meer brachel. Mijn vierwielige brik is uit '72. Reed ooit als de rode brandweer op wat toen getankt kon worden, met dubbele 42ers
Met een doosje vol sproeiers, veel stramme ruggen, gebutste handen en ingewonnen adviezen aan de slag om dat te compenseren. Maar het blijf temperamentvol geweld onder de klap. Moet ik nogmaals de injectie membranen in opbrengst bijstellen... Maar de klinkers hoeven niet meer uit de straat geramd te worden. Is 'van café racer tot koffieterrasflaneerder gemorpht' zeer succesvol...

Henk, weet je nu raad met de 55 AX? Nieuwe lagers, boel geoed poetsen. Altijd afterrun.
De wonderolievraag is eigenlijk niet zo relevant voor de staat van onderhoud.
En snel weer in elkaar zetten.

Uit Duitsland antwoord, in september is de winkeltechneut weer op zijn stek. Mogen ze hem voor mij fixen. Maar ga ik toch even testen met de oudere AX carburateur vanwege dat vlakke afstelgedrag. Kijken of dat verbeterd.

Ik hoop dat ik zondag even kan vliegen om de gerevalideerde FX in te laten lopen.
Die is te heet geweest op 15% Nitro, verkeerde of te magere smeerstof en te hete A3 plug.
(Hobby Hüte Sanders). Helibrandstof geleverd gekregen? Zullen zien wat ie doet. Anders wordt het een ABC-tje... idem!
 
Laatst bewerkt:
Brutus... gas-reactie. In hoeverre is dat ook niet een brandstofkwaliteitsfactor?
Italiaanse benzine.... altijd slecht, liepen ze dertijd goed op. Thans is de brandstof nog meer brachel

Geen idee eigenlijk.... Nu ik er over nadenk: toen ik de fiets kocht in 94 liep hij erg rommelig, en de verkoper (een mislukt garagebedrijf, wat niet erg veel verstand bleek te hebben) zei dat ze nu eenmaal zo liepen en dat dat bij "het karakter van het merk" hoorde. In de regen was het een drama met hakken en ploffen. Hoorde er ook bij, zeiden ze.... (italié is een warm droog land, nietwaar????)
Nadat ik de klepspeling afgesteld had (trof alle sluit-tuimelaars op rond de 3 tienden aan), de riemen fatsoenlijk gespannen had en stationair opnieuw afgesteld, liep hij prima. Alleen die regen.... dat bleek te komen doordat iemand de rubber jurkjes van de bougiedoppen verwijderd had.... :rolleyes: dus met een tientje aan bougiedoppen, liep het ding als een zonnetje. Maar wat betreft de brandstofkwaliteit: tot een jaar of 5 geleden, wilde het ding nooit met een mogelijkheid starten als hij langer als een maand of anderhalf stil gestaan had, TENZIJ ik de vlotterbak aftapte. En dan startte hij gewoon op dezelfde oude benzine in de tank. Sinds een jaar of 5 start hij echter ook na meer dan een half jaar stilstaan, zonder al te veel problemen, zonder aftappen, en loopt hij min of meer gelijk goed.

Dus ik weet niet of de huidige brandstoffen nu werkelijk zo'n "brachel" (wat is dat eigenlijk???) is....

Hij lijkt wat topsnelheid kwijt te zijn, maar dat kan ook door de ombouw naar 17" komen (andere telleraandrijving), maar met wat aandringen laat het ding nog altijd een goede 200 km/u op de teller zien (was vroeger toen hij in topconditie was, 210 km/u), en in elk geval vroeger overdreef die teller nauwelijks...
En dat vind ik best netjes voor een blok waar feitelijk in de laatste tien jaar eigenlijk niks meer aan gebeurd is....

Gropet, Bert
 
Laatst bewerkt:
Geen idee eigenlijk.... Nu ik er over nadenk: toen ik de fiets kocht in 94 liep hij erg rommelig, en de verkoper (een mislukt garagebedrijf, wat niet erg veel verstand bleek te hebben) zei dat ze nu eenmaal zo liepen en dat dat bij "het karakter van het merk" hoorde. In de regen was het een drama met hakken en ploffen. Hoorde er ook bij, zeiden ze.... (italié is een warm droog land, nietwaar????)
Nadat ik de klepspeling afgesteld had (trof alle sluit-tuimelaars op rond de 3 tienden aan), de riemen fatsoenlijk gespannen had en stationair opnieuw afgesteld, liep hij prima. Alleen die regen.... dat bleek te komen doordat iemand de rubber jurkjes van de bougiedoppen verwijderd had.... :rolleyes: dus met een tientje aan bougiedoppen, liep het ding als een zonnetje. Maar wat betreft de brandstofkwaliteit: tot een jaar of 5 geleden, wilde het ding nooit met een mogelijkheid starten als hij langer als een maand of anderhalf stil gestaan had, TENZIJ ik de vlotterbak aftapte. En dan startte hij gewoon op dezelfde oude benzine in de tank. Sinds een jaar of 5 start hij echter ook na meer dan een half jaar stilstaan, zonder al te veel problemen, zonder aftappen, en loopt hij min of meer gelijk goed.

Gropet, Bert
 
Hoi Bert.

Dat hij niet wilde starten kwam doordat de vlotternaald verkleefde aan de doorvoer, 1 tikje erop en hij ging weer, hoefde je de vlotterkamer niet voor af te tappen ;)
Het enige rigoureuze wat ik uitgehaald had met de Weber was om het vlotter nivo met +/- 3 mm te laten zakken, de beide kleine gaskleppen gewoon op het gehoor gesteld, niet eens met de vaq meter.
De stationair iets rijker dan normaal en de gas respons was perfect en tevens dat gerotzooi in het 2500/3500 gebied totaal verdwenen.

Voor twee jaar terug kon je nog wel een paso scoren voor rond de 2000 euries, nu zijn ze zeldzaam aan het worden.
 
Dat hij niet wilde starten kwam doordat de vlotternaald verkleefde aan de doorvoer, 1 tikje erop en hij ging weer, hoefde je de vlotterkamer niet voor af te tappen ;)

Dat zou kunnen, daar heb ik nooit wat van gemerkt, van dat verkleven. Ik kon de aftap van buiten af bereiken, en heb er nooit geprobeerd een tikje op te geven: zonder demonteren van de kuip is er geen ruimte om "uit te halen"....
Maar hij wilde gewoon niet ontsteken, wat geplof, meer ook niet. Doorstarten tot je de vlotterbak "ververst" had ging ook, maar dan moest je tussendoor de accu weer laden (zo deed ik het aanvankelijk) dus ik twijfel of bij mij de naald verkleefde, hij kreeg namelijk wel gewoon brandstof (en stonk er over, knallen uit de pijpen na zo'n startsessie :D). Kostte me wel een set koolborstels voor de starter. Via Ducati niet te krijgen, dus een nieuw setje zelf gemaakt, zit er nog steeds in.
Zou ook niet weten hoe een stalen naald in een stalen zitting kan kleven eigenlijk.

Ik ben alle kanten op geweest met dat vlotterniveau, van plm 5 mm onder "standaard" tot een stuk er boven (overloop.... oeps) in stapjes van 1 mm, maar ik kreeg daar op zich weinig verbetering in. Sterker, merkte eigenlijk weinig verschil. Die mengselschroeven maakten meer effect....
Aangezien toen ik hem kocht de boel compleet ontregeld was viel er aanvankelijk niet veel op het gehoor af te stellen, daarvoor liep ie véél te rommelig. Dus eerst de vacuometers er op, daarna de mengselschroeven afgeregeld.

Of Paso's zeldzaam zijn weet ik niet, maar ik denk dat degenen die er nu nog een hebben, OF niet vanaf willen, OF de fiets is cosmetisch zover heen dat er geen cent meer voor te beuren valt (ik val in beide categorieën: ik krijg er geen cent meer voor, maar wil hem ook niet kwijt....). Paar jaar terug op de Clubrace nog een complete kuipwerk gekocht en daar de beste stukken van omheen gehangen, zodat het er toch nog enigszins uitziet.

Blijf het, ondanks al zijn nukken en kuren nog steeds een hele fijne fiets vinden, dus ik heb er tochmaar weer een nieuwe achterband om gezet twee weken terug. Ben benieuwd of dat zijn laatste nieuwe band wordt....o_O
 
Hoe kom je daar nu bij? De pantah 500 en 600 waren een flink aantal Jaren eerder hoor, en de F1, waar het blok van de Paso min of meer uit stamt, was ook eerder.
Voor zover ik begrepen heb was Tamburini een persoonlijke vriend van Renzo Pasolini.
Ja, en het bipantah blok kwam daar weer voor (of ongeveer tegelijk) en natuurlijk kwam daarvoor de totaal mislukte 500 staande twin (ook zonder koningsas) en de huidige testastretta is eigenlijk meer een voortborduursel op de desmoquatro en zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan. Ik bedoel natuurlijk het Pantah blok, niet persé het blok in de Paso (die kwam zelfs nog na de Allazura). En het hele fietske dat voor Ducati het begin van de ommezwaai van een tamelijk zwak merk naar het merk van nu inluidde. Ik wist niet dat Tamburini vrienden had/heeft, ik denk dat we verschillende bladen lezen.:)
:)
Groet,
Sam
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Back
Top