Pichler Joker XL

Justus, ik heb dit bij de hand gehad op mijn Eco Boomster. Ik heb het erover gehad met Gerben v B, die had het erover dat de wikkelingen 'vol lopen' (teveel stroom erin) waardoor de regelaar niet goed meer kan voelen wat de positie van de wikkelingen is. Daardoor kan de regelaar blijkbaar de timing niet meer goed regelen, wat resulteert in het gekrijs van de motor. De conclusie was dat de motor te zwaar belast werd. Met een inchje minder prop gaat het waarschijnlijk beter.

Ik heb destijds eerst de instellingen van de regelaar wat aangepast (ruimere timing, iets langzamere acceleratie) en dat leek te helpen. Hele sleepmeeting met deze setup gevlogen (tientallen sleepjes) zonder problemen. Op een latere vliegdag op het thuisveld keerde het probleem toch terug, met exact dezelfde setup en instellingen als op de sleepmeeting. Mogelijk spelen ook weersomstandigheden (temperatuur en luchtdruk) mee waardoor ik de ene dag net onder de grens zat en de volgende dag er net boven.

Inmiddels heb ik een iets kleinere prop gemonteerd, maar heb hier nog niet mee kunnen testen.

 

Duidelijk.

Gerben adviseerde mij ook eerst goed te meten. Dat hebben we een hele tijd geleden gedaan en toen tikte hij 53A aan (En 7,5kilo aan de kofferweegschaal) zonder dit gekrijs.

Er is dus vooralsnog dus nog geen eenduidige oorzaak. Ik heb komende weken weinig modelbouwtijd maar nu alvast wel een paar punten waar ik zelf iets aan kan doen:

-verbinding motor->regelaar opnieuw solderen

- slip van propellor moet ik uit zien te sluiten dus ik ga merktekens zetten zodat ik kan ziet of dat gebeurt.

- hopelijk kan de fabrikant nog iets nuttigs zeggen over de regelaar-instellingen. Zou het startvermogen hier ook invloed op hebben? 'Start-up-power' staat standaard op 30% en kan ik instellen van 5% tot 50%

- Vliegen zoals het nu is omdat in de lucht toch weer hele andere belasting is als statisch

 

De eerste keer dat het bij mij gebeurde dacht ik ook aan een slippende propeller. Maar dat konden we redelijk snel uitsluiten.
Gerben meldde mij ook dat slechte soldeerverbindingen ook een oorzaak zouden kunnen zijn. Dus opnieuw solderen kan geen kwaad.
Timing kan ook van invloed zijn. De timing van mijn regelaar stond op 15 graden, waar de motorfabrikant 20-25 graden opgaf. De verhoging van de timing gaf bij mij wel verbetering (probleem trad iets minder snel op), maar heeft het niet helemaal opgelost. Een vergroting van de opstartvertraging gaf bij mij ook wat verbetering, maar heeft het ook niet helemaal opgelost. Overbelasting van de motor lijkt bij mij echt de hoofdoorzaak.

 

Het 'gekrijs' komt doordat de regelaar niet meer goed kan commuteren (de magneetvelden op het juiste moment schakelen). De regelaar meet via de 3e, in die millieseconde niet in gebruik zijnde, fase waar de motor precies staat, en besluit aan de hand daarvan wanneer de volgende magneetvelden in- en uitgeschakeld worden (zie het een beetje als contactpuntjes in een verbrandingsmotor).
Als de motor richting zijn maximale belasting gaat, kan het zijn dat de wikkelingen 'verzadigen' en dit signaal niet meer goed doorkomt. De regelaar zet de fases op het verkeerde moment aan, wat klinkt als gekrijs en de motor heel snel op laat warmen (in een log zie je ook hele hoge vermogens/stromen lopen op dat moment).

Denk daarbij, los van de fabrieksgegeven, aan de stelregel voor wat betreft het vermogen wat een brushless kan leveren: continue: 3W/gram motorgewicht. piek 5W/gr motorgewicht.

De propaddviezen van een fabrikant kunnen op oudere generaties lipos gebaseerd zijn. Die gaven wat minder spanning, dus had je ook minder vermogen (vermogen stijgt met de 3e macht van de spanning).
De enige juiste methode om het echte vermogen te bepalen is meten, meten is weten.

Slechte verbindingen helpen de regelaar natuurlijk ook niet de timing te bepalen.
Een zware prop vraagt meer vermogen om sneller te gaan draaien, daarom zie je typisch dat het 'gekrijs' tijdens gasgeven optreedt. Is dit het probleem helpt of een lichtere (in gewicht) prop, of een beetje vertraging zoals Justis al gemerkt had.

 

Duidelijk verhaal Gerben....bedankt!

Nu hebben we het vermogen gemeten, statisch in de tuin, en dat gaf 53A dus dat zou niet teveel moeten zijn.

Maar, en daar komt hij, de motor weegt 600 gram en met de stelregel 3W/gr continu zitten we inderdaad tegen de grens aan.

Helaas kan ik er over een week of 6 was weer mee verder en zal ik de bevindingen hier weer posten

 

Sommige regelaars hebben er overigens meer last van dan andere, zonder dat ik dat overigens specifiek kan benoemen tot een merk.

 

Als je met een "echt" soldeerstation zoiets bedoelt;
https://www.soldeerbout.com/p/soldeerstation-40-watt?pid=13190036043.6703&filter=31557
ben ik bang dat dat niet voldoet, wel voor servodraadjes, enz.
Voor dikke accukabels heb je een ouderwetse "pook" nodig van minstens 60W, zoiets;https://www.karwei.nl/assortiment/skandia-soldeerbout-60w/p/B303524
Deze heeft meer "body"om goed warmte vast te houiden, en over te brengen naar het te solderen object.

 

Ik heb even geen plaatje van het ding wat ik heb maar ik liet voorheen de voor mij moeilijke dingen bij de lokale modelbouwwinkel (jaja....die bestaan nog!) solderen als ik er toch al was om ook geld uit te geven. Nu heb ik precies hetzelfde apparaat gekocht wat hij al 20 jaar gebruikt voor alles wat je in een modelbouwwinkel te solderen hebt,
als het daar voldoet kan het iig aan het apparaat niet liggen!

 

Idd fase-“probleem” dat wel ‘ns kan optreden bij al te hoge koppel-momenten die gevraagd worden van motor. Je hebt connectoren gesoldeerd aan motor en ESC, ik neem aan op correcte wijze (vertinnen draden, etc.). Vervolgens connnectoren aansluiten en draaien maar.... edoch... uit onderzoek is gebleken dat geleiding nieuwe connectoren sprongsgewijs verbetert door ze een paar keer in en uit elkaar te schuiven. Zeker het proberen waard en ... bedenk dat dit een statische test is. Totaal niet representatief voor wat er in de lucht gebeurt met dit toestel (hoop ik).

 

En als je motor kabels ingekort hebt en vervolgens geprobeerd hebt stekkers op de lakdraad te solderen...dan is er geen enkele garantie meer dat de motor nog zijn theoretische vermogens kan halen.
Goed kans dat er een aantal draden in de bundel geen contact meer maken. Solderen op aspirine (buiten!!) kan helpen, als je weet wat je doet....

 

Volgens mij als ik het zo allemaal lees en Justus kennende zit het soldeer werk wel goed. Denk eerder een prop met lichtere propload dat dat beter werkt.

 

Die draden heb ik allemaal de originele lengte gelaten (die fout heb ik al eens gemaakt )

Ik kan inmiddels redelijk met servodraadjes en stekkertjes overweg maar motordraden heb ik nog steeds moeite mee. Die ga ik opnieuw doen als ik er ooit nog tijd voor krijg! Ik zit nu op een camping vlakbij Rochefort, met een koud biertje, van het mooie weer te genieten na gedane arbeid (vouwwagen opzetten)

 

Mooi in de ardennen aan de ourte. Trouwens mooi kano varen daar.

 

Gisteren even gevlogen met een nieuw staartwiel..
Ik had eerst het standaard wieltje dat fungeerde als zwenkwieltje.
Als er nauwelijks wind stond kon ik hem nog wel taxien, maar met een beetje wind moest ik die kist echt op gaan halen.. dat begon een beetje te vervelen.

Ik had van iemand een alu staartwiel gekregen, de "lepel" heb ik drastisch ingekort en verkleind ivm gewicht.

De kist zo als ie nu is, is wel wat staart lastig.. maar gek genoeg merk ik daar helemaal niets van in flight en ook niet bij langzame landingen.
Ik wil absoluut geen lood erbij doen, aangezien de vorige eigenaar heb volgegooid had met lood voorin, en het toestel zich echt als een dweil begon te gedragen.

Ik vlieg hem op 6S, en dat wil ik ook zo houden ivm andere toestellen die ook allemaal op 6S vliegen.
Wellicht dat ik met wat meer capaciteit vs gewicht het nog wat kan compenseren.

En misschien dan ik het nog eens ga aanpassen voor een carbon variant..

Situatie zoals het nu zit.. met een bowden kabel naar het een extra servo naast de sleephaak servo.

 

Enigste nadeel nu krijgt die servo behoorlijk wat klappen op het mechaniek tijdens het taxxien. Mooier is om met een servo pul pul te maken en twee veertjes of bij het wiel of de servo te doen.
Jij vliegt nu met lipo en waarschijnlijk op de bec voeding. Nu zijn de meeste becs Max 3 ampère. Een servo die vaststaat in de hoek door overbelasting of door tikken trekt dit al vrij snel. Vandaar mijn antwoord om het liever pul pul te maken. De fabrikanten van dit soort toestellen geven meestal een veilig zwaartepunt op en dat is voordelijk. Dus dat je niks merkt van het zwaartepunt wat iets verder naar achteren ligt kan kloppen.

 

Of wat ook kan is een servo safer van een radiografische auto op je servo plaatsen. Werkt ook zeer goed.

 

Hier had ik inderdaad ook over nagedacht, heb daar een redelijk stevige servo voor in de plaats staan. De SBEC in de QX70 regelaar is 5A, maar ik ga er eerdaags een losse SBEC in plaatsen, en een wat zwaardere ook. heb nog wat uit mijn heli assortiment liggen wat goed dienst kan doen

Hier ga ik eens na kijken, dit klinkt interessant

Zoiets als dit dus?

 

Nog een oplossing... is een overgang van kunststof bowden naar soldeerhuls.
Verenstaaldraad gesoldeerd, daar in een V of een volledige krul/lus te buigen.
Dat werkt behoorlijk goed als 'klappenvanger'.
Een kunststof bowden heeft altijd wel iets flex en is enigszins schok dempend.

Bij mijn Ugly Stick zat het zo... nu op de Kaos 60... ietsje veerwerking.
Een grotere lus was de bedoeling. Maar het paste direct. Algoed.
2 mm verenstaal... zelfs eigenlijk nog te stijf... 1,5 mm is beter.
Bij belasting ketst de stang naar zij, en niet zozeer richting servo.
De bocht vangt ook mooi en hoogteverschil op.

Een V in de aansturing vouwen kan op iedere plek... zoals het uitkomt.




Je hebt bij deze montage-wijze , zoals je nu op het model hebt, immers niet 1-2-3
de mogelijkheid om het via dubbele veer-draad aansturing aan te kunnen aansturen.

Achterop mijn eenvoudige Rascal zit het zo. Stuurt opmerkelijk goed. Vooral door
de mate waar het naar achteren steekt. Alleen bij 3 a 4 bft... dan wordt het wat lastiger. ;-)
Maar dat geldt ook al voor neuswiel-hoogdekker...

Het pootje reikt ver naar achter. Verder dan het richtingroer en geeft
daarmee een wat effectievere hefboom om een draai te kunnen maken.
Immers minder druk nodig om de 3 kilo te draaien...

Het pootje is van Sig... ik heb het echter aangepast om er een ietsjes groter wieltje
er op te kunnen zetten. Normaal zit er bij Sig een vork onder, die beperkt wielgrote.






Je zou zelfs een meenemer vanuit het richtingroer kunnen doorsteken,
dwars door stabilo, daaraan een hevel (met stifttapborging, zoals hier op de foto).
Van daar uit de twee veerdraadjes naar het wieltje.
Uitslag kan je fijnafstellen. Met een te geringe uitslag maak je de draai ook niet.

Pootje achter is licht en sterk. En draagt gemakkelijk de landingskrachten.
Sig/Kavan heeft/had diverse groottes.

Maar goed... voor wat het waard is...

Groet Bas

 

Gewichtsprobeem... Servo's naar voren, en carbon stuurstangen inbouwen en kaarsrechte doorvoer. Licht en stijf. (meeste werk... maar is te doen... moeilijk is het ook niet)
Of de vergruisde balsa stokken... die eigenlijk zeer licht en sterk zijn. En mee rekken en krimpen met het vocht en de buiten temperatuur... waardoor je niet hoeft te trimmen.

Net even de ARF instructie gezien. Moet met een Sig pootje wel mogelijk zijn. Gaatje extra boren, en zo plaatsten dat je hoogte nog slag kan maken. Altijd wel iets te verzinnen

Originele pootje wordt direct aangestuurd door het roer. Wellicht is dat nog terug te bouwen?
Anders CA scharnieren lossen... en vervangen door DuBro of Graupner penscharnieren.
Of nieuwe CA slots snijden? Liever pen... en is ook makkelijker te doen?

Sig pootje bestellen is meeste werk?
Groet Bas

 

In mijn 1ste post staat het staartwielbeugeltje dat ik bij HobbyIn heb gekocht. De blauwe bowden fungeert enigszins als schokbreker, die loopt in een bocht door de romp en zit maar op 2 plekken vast.
Daarnaast zit de verenstalen pen, waar het wiel op zit, met een boutje vast geklemd. Als er zoveel kracht op komt dat de bowdenlabel het niet voldoende kan opvangen, verdraait de pen en zit het wiel scheef. Ik kan dan nog maar 1 kant op taxiën maar de servo is iig niet stuk.

Dat laatste heb ik kunnen testen omdat ik het wiel nogal hard stootte met opbergen
De pen verdraaide, de servo is nog heel, en ik kon hem makkelijk weer in de juiste stand terug zetten