Ikaros-ligger/vleugelconstructie
In een eerdere post zei ik dat ik de veugel wilde gaan opbouwen met 36grams aramide (diagonaal) en als ligger/versterking een strook van ca. 20mm UD carbon (CRG50 van EMC-Vega).
Dit spul blijkt echter 4x dikker te zijn dan EMC in de catalogus opgeeft, te dik dus om zo maar onder de aramide te leggen.
Plan B is (was?) om aan de onderzijde van de vleugel een enkele carbon roving te leggen (ca. 8x0,1mm), en aan de bovenzijde 3 rovings naast elkaar (verschillende lengtes, slechts één roving over de hele span).
De onderste krijgt alleen trekbelasting en dan is 1 sterk zat.
De bovenste krijgt druk, die wil dus knikken, en bij gebrek aan een echte ligger met webbing heb ik alleen de druksterkte van het schuim om dit te voorkomen.
Ik heb een proefje gedaan met 1 roving op respectievelijk onder aramide, op een stukje 5mm dik schuim:
De roving en de aramide heb ik gewoon in één layup op de mylar geplaatst, ingesopt, droog gerold en geplaatst.
Het idee van de roving OP de aramide was dat tijdens de layup de roving dan opgesloten ligt tussen mylar en aramide en dus stevig(er) op zijn plek blijft zitten.
Beide beide varianten bleek echter dat na het droogrollen de roving verbazingwekkend goed bleef zitten, hanteren was geen probleem.
In het eindresultaat was bij roving OP aramide wel een zeer klein randje voelbaar, iets minder fraai dus.
In de foto's zie je dat de druksterkte van het schuim bepalend is voor de sterkte, niet de aramide of het carbon. Het schuim deukt in en de vezels die op druk staan knikken.
Dat gaf me het gevoel dat het voor de sterkte misschien wel helemaal niets uit maakt of je er een carbon roving op plaatst.
(NB: in de test roving OP aramide kwam het aramide los van het schuim ipv dat het schuim indeukte. Ik denk dat ik het schuim niet goed genoeg heb ontstoft en daardoor een slechte hechting had. Op amdere plaatsen deukte het schuim wel in).
Uit het test-produkt heb ik een strookje met carbon en een strookje zonder carbon gesneden, en in m'n handen tot bezwijken belast.
Conclusie:
De roving verhoogt de buigstijfheid aanzienlijk (5x-10x) maar verhoogt de buigsterkte nauwlijks (1,5x-2x).
Logisch ook, eigenlijk.
Ik begin nu te twijfelen aan m'n plan om géén webbing in de schuimkern te plaatsen. Wordt het wel sterk genoeg? Ik zie wel voorbeelden op internet van mensen die het zonder webbing doen, kennelijk is het toch nog vrij sterk. In het bouw verslag van de Tantalus (
Maken van DLG-vleugel deel 3 )geeft Loet aan webbing in de kern te plaatsen van 93grams carbon diagonaal, maar dat het zonder ook sterk genoeg is.
Wat ik echter niet begrijp is wanneer hij die webbing met epoxy verzadigt. Bij de lay-up van de vleugel? Van tevoren? Maar hoe zorg je dan dat de breedte exact klopt en het nergens uitsteekt?
Loet, zou je dit eens toe willen lichten?
Ik denk dat ik de webbing, net als bij de LE, met spuitlijm op de doorgesneden kern zou aanbrengen en de randen omsla en ook vastplak. Of vlak langs het schuim afsnij ipv omslaan en vastplakken.
Denken jullie dat m'n oorspronkelijke plan-géén webbing, 1 roving onder en 3 rovings boven- voldoende sterk zal zijn?
