Nee hoor, is geen scheepsmotor, maar gewoon een Rossi heli-motor.
De koelmantel is zelf gemaakt, net als de radiator
Voor de radiator had ik even op Wikipedia naar de warmteoverdracht coefficiënten gezocht (schatting van de te verwerken hoeveelheid warmte is daarna niet zo moeilijk als je het oppervlak van een "gewone" helikoelkop weet) en dan met de te verwachten luchtdoorstroming en de gewenste deltaT van het koelwater een radiator-oppervlak afschatten.
Vervolgens aan de hand van hoeveelheid aangeboden warmte en delta-T nog een te verwachten "massastroom koelwater" schatten zodat je een idee krijgt van welke slangdiameter en doorstroomoppervlakte voor de kop nodig is.
Allemaal een beetje natte-vinger werk, maar toch wel een beetje "gericht geschat" zeg maar.
De ruimtelijke vormgeving van de radiator was nog het grootste probleem, omdat bij het eerste prototype het verschil in luchtpassage tussen hoover en rondvliegen dusdanig groot was dat het systeem overkookte in hoover om vervolgens de motor letterlijk in te laten kakken vanwege te sterke afkoeling zodra je wegvloog.
Vandaar die zijschotten aan de radiator, die de ergste vliegwind uit de radiator weghouden, maar wat rotorwash er in geleiden in hoover.
Achteraf had met de radiator plat op de staartboom het ding de helft kleiner gekund en was de luchtstroom veel constanter geweest.
Kwestie van volledig gefocust op de schattingen/berekeningen en even het grotere geheel uit het oog verloren.
Als je geïnteresseerd bent: mijn radiator heeft plm 500 cm2 oppervlak, de slangen en wateraansluitingen zijn 10 mm diameter doorstroom, de watermantel omsluit een water"ring" van 24 mm breed en 4.5 mm dik.
Expansietankje heeft een volume van 75 cc en het koude waterniveau is ongeveer 25% van de expansietank. Expansietank moet in het hoogste punt aangesloten worden.
De slangen zijn bij mij Tygon, maar in principe is iedere slang die een uurtje in een pan met kokend water overleeft, geschikt.
Je moet even opletten bij het construeren van de radiator, dat je voldoende koelbuizen met voldoende diameter hebt (dat had ik in het begin verkeerd, waardoor de radiator als restrictie in de flow ging werken... was niet slim)
Ik vermoed, dat minimaliseren van de stromingsweerstand EN verlagen van de stromingssnelheid in de radiator cruciaal is (veel korte koelbuizen is beter dan een paar lange, dat idee)
Een paar foto's van de bouw hier:
http://www.modelbouwforum.nl/forums/members/brutus-albums-waterkoeling.html
Het systeem werkt op natuurlijke circulatie, dus je kunt geen nul/negatieve G trekken (heel kort, plm 1 à 2 seconden is geen probleem, maar meer niet).
Een dwingende eis om goede circulatie te bereiken, is dat de leiding van koelkop naar radiator omhoog loopt en dat minstens een deel van de radiator (liefst geheel) hoger dan de motor geplaatst is. Hoe meer hoogteverschil hoe mooier. Maar de ingang van de radiator MOET weer het hoogste punt van het systeem zijn....
Het water GAAT koken, daarop berust het hele principe van het zelfregelende systeem: Water begint te verdampen, de dampbellen sleuren het omringende water mee, en de circulatie komt echt goed op gang. Meer warmte=>meer damp=>meer flow=> hogere gemiddelde radiator temperatuur=>meer koeling.
De max watertempblijft echter haarscherp begrensd op 100 graden: de stoom stijgt weg, en trekt water van koeler dan 100 graden de kop binnen, wat pas weer de kop verlaat als het 100 graden is.
Bij mij vind er een geschatte flow van 15-20 gram/sec plaats, waarvan minder dan 5 microgram per seconde in stoom omgezet word. Die damp condenseert alweer voordat het zelfs maar in de buurt van de radiator is.
minder dan 2%% van de warmte zit in die stoomvorming, de rest word echt door het water opgenomen en afgevoerd.
Aangezien het systeem functioneert op stoomvorming in de kop, en ik ketelsteen wilde voorkomen, EN omdat er bij mij messing en Aluminium naast elkaar voorkomen en ik geen chemische narigheid wilde, bestaat mijn koelvloeistof uit 75% demiwater en 25% glycolbasis antivries.
Tot nog toe merk ik dat het zijn blauwe kleurtje een beetje kwijtraakt (het word wat groen/grijs) maar het systeem is nog brandhelder en ik heb sinds eind november niks bij hoeven vullen (heb ook niet superveel kunnen vliegen helaas....)
De heli zal nu ongeveer 8 a 10 zuivere vlieguren met dit systeem gedraaid hebben vanaf de allereerste tests.
Voel je volkomen vrij om het ook te proberen, er rust geen patent op, en twee weten soms meer als een, en in andere gevallen LEREN twee meer als een....
Het zu mooi zijn als er wat "open source" ontwikkeling plaatsvind, want waterkoeling heeft toch wel een paar voordelen: het is naast zuiniger in het verbruik (duh, lekker belangrijk....) vooral hoorbaar stiller vanwege het ontbreken van de koelfan.
Ik kan mij daarnaast voorstellen dat bij sommige rompen het feit dat je van de schaal-ventilatie openingen gebruik kunt maken i.p.v die lelijke koelgaten in de bodem, ook welkom kan zijn.
Groet, Bert
