Chinese stoommachines... Is het wat?

Ik ook...
Ik krijg bijna iedere dag via e-mail een "update over de verzendstatus" van AliExpress, maar om een of andere reden wil die update niet openen (kom op een log-in pagina en dan gebeurt er verder nietsss). Dat is wat frustrerend, al is het voedingpompje, wat een aparte bestelling via Ali bij dezelfde verkoper was, wel aangekomen.
Maar ik maak me nog geen zorgen, want de geschatte leverdatum was op het moment dat ik het ding kocht (ik meen 13 of 14 Mei), vermeld als 6~7 Juni, dus op dit moment is er nog niks ernstigs aan de hand. Eerdere leveringen van "onverkrijgbarium" spulletjes (ASP cylinder/zuigersetjes) kwamen ook aan.

Afwachten, maar een beetje spannend is het wel...

 

De verzendmail van Ali moet je zien als een melding.
Volgen van je zending, inliggen bij Ali en bij bestellingen verder bij status kijken.

 

Dat inloggen lukt dus niet... Waarom weet ik niet.

 

Dat is mij ook nooit gelukt bij AliExpress, zelfs geen melding als het in Nl. Met de pakketten meegaat.

 

Gelukkig, dan ben ik niet de enige... Nu ben ik ook van nature NIET erg handig met computers en internet...

 

Hier in belgie lukt het ook niet om in te loggen,al meer dan een week.
Inloggen lukt alleen via de app op je smartphone.

 

Bert, Ook ik heb de laatste tijd inlogproblemen bij Ali. Ook worden bestelde produkten niet afgezonden. In een bepaald geval geld terug gevraagd. Betaaald met Ideal en ze willeen alleen terg betalen mey Paypal. Voor die 5 Euro (spanningsconverters) ga ik daar maar niet op in. Geen idee waar het bij hen scheef loopt. Uitlevering gebeurt via Nieuw Vennep, waar soms ook opnieuw verpakt wordt. Gr. Klaas.

 

Die voedingspomp is via Ierland gegaan, en de prijs was bij Ali opgegeven in Ponden. Ik heb met PayPal betaald, dus ik heb in principe 6 maanden om stennis te schoppen en dan zou ik gewoon mijn geld terug moeten krijgen.
Ik heb in ieder geval van beide artikelen (die voedingspomp en die stoommachine) bericht gehad dat ze verzonden zijn, de stoommachine is op 19 Mei verzonden, dus ik maak me na 9 dagen nog geen zorgen...

 

Toen ik tijdens een vakantie in Stockholm eens een boottrip naar paleis Drottningholmen maakte met S/S Drottningholm had ik eerst niet in de gaten dat het daadwerkelijk een stoomschip was. Bij vertrek uiteraard de gillende stoomfluit, maar ik zat daar met de rug naartoe en dacht “een oud stoomschip voor de nostalgie, maar met een gloednieuwe turbo-Caterpillar ter grootte van een veilingskist in de machinekamer, en de originele stoomfluit op perslucht”. Loop ik halverwege de trip van de koffiebar naar het achterdek, en passeer de machinekamer, waar de deur van open stond. Zie ik tot mijn stomme verbazing met een schuin oog een zuigerstoommachine staan, en herken onmiddellijk de typische stoomgeur, en het rustige, naaimachine-achtige draaien. De machinist zat aan een tafeltje tegenover de mk, dus de rest van de trip was ingevuld (dat achterdek heb ik die trip niet meer bereikt). Waar het mij om gaat: op een bepaald moment tijdens ons gesprek vroeg ik of ze ketelwater van de wal innamen, of dat ze dat aan boord zelf maakten. Tot mijn grote verbazing was het antwoord dat ze gewoon buitenboordwater gebruikten (het Mälarenmeer is zoet). Dus op mijn vraag of ze dan de ketel niet regelmatig moesten vervangen was het antwoord op typisch Zweedse wijze “zo doen we het op dit schip al iets meer dan honderd jaar, en dat gaat nog steeds goed”.

Ik wil maar zeggen, misschien is het een idee om je ketelvoedingwaterpomp gewoon met de zuig op de huid aan te sluiten?

 

In scandinavië is het zoetwater in de meren en kanalen uitzonderlijk schoon: Ik herinner me reisjes naar Skogghall, dan passeer je het Väne meer, en dat water is zo schoon dat je het probleemloos en zonder verdere behandeling in je drinkwatertanks kunt pompen. Er zijn wel meer plekken waar dat kan. Hoe het nu is weet ik niet, maar 20 jaar geleden vulden we de waswater tanks ook met buitenwater in het Gatun-meer (panama kanaal).
Maar hier in NL kun je dat beter niet doen: Neem maar eens een oud pannetje, vul het met water uit je vaarvijver, en laat het op een laag pitje droogkoken, dan zie je wel wat ik bedoel...
En zelfs dan, ben ik er vrij zeker van dat ze nog steeds wel iets meer doen dan hun ketels rechtsstreeks met buitenboordwater vullen. Minimaal filtreren en chemisch behandelen.
Het Wouda-gemaal in Lemmer gebruikt ook buitenboordwater, maar dat gaat echt niet rechtsstreeks de ketel in: Het wordt alleen gebruikt om verlies aan te vullen, en dan wordt het éérst gefiltreerd, en daarna op pH gebracht voordat het het systeem in gaat. En dat is me allemaal toch wel een klein beetje te veel om in te bouwen in die Borkum

Maar met wat geluk heb ik morgen of overmorgen mijn eigen "destilleer-apparaat" (fluitketel, slang en een oude radiator als condenser), en dan is dat allemaal geen probleem meer...

 

Bert, even terug naar lijm:
Voor hout - ABS-verbindingen gebruik ik al jaren 10-minuten epoxylijm. (2-componenten)
Eventueel met glasparels er in, als het spleetvullend moet zijn.
ABS een beetje schuren met korrel 400, bij het hout de eventuele laser-brand-resten wegschuren, dan lijmt het prima.
En voor verbindingen waarbij je langer moet werken, zoals een dek op een romp lijmen wat uiterst nauwkeurig moet gebeuren (tijdsdruk is dan killing): 'gewone' epoxy.
Lijmklemmen, accu's als gewicht, post-elastieken enz om de zaak te klemmen en vast te zetten... Dan duurt het maar wat langer.

Stabilit gebruik ik al jaren niet meer. (Té) duur, nauwelijks verkrijgbaar en het vloeit niet zo lekker als epoxy. En je loopt het risico dat een tube jááááren bij een leverancier op voorraad heeft gelegen en 'bedorven' is. (Ervaring: een aantal jaren geleden overkwam me dat eens: ik open de tube en er komt een soort donkerbruine drab uit, in plaats van de normale kleur. Korrelig, viel niet mee te lijmen.)
Bovendien: als er spanning op de lijmverbinding komt, wil het nog wel eens met een klap los springen.
Nee, geen Stabilit meer voor ondergetekende.

 

Ik heb slechte ervaringen met ABS en epoxy, zelfs met langzaamdrogende. Voor de dek-rompverbinding stelt Krick "UHU Allplast" voor, maar die kon ik ook niet vinden, daar heb ik iets voor wat "Ruderer L530" heet en op de verpakking zegt dat het goed is voor ABS onderling en ABS-hout.

De verlijming met dat Bison Kombi lijkt goed te gaan.

Eerste modelboot-"wapenfeit" in jáááren:

Geheel niet ontevreden: Vorm (het profiel, de vorm was voorgelaserd) zit er vrij goed in, hout is goed glad, verf is niet ingetrokken (geen houtnerf zichtbaar), en hij kan zelfs bewegen

 

Denk dat ik er ondertussen ook niet geheel en al aan ontkom dat dit tegelijkertijd een beperkt bouwverslag van de Borkum gaat worden:
Op zich een leuke kit, en qua bouwdocumentatie een beetje "Vario (helicopters) achtig", in de zin van dat je de boel GOED moet lezen en bestuderen om te begrijpen hoe ze bij Krick in gedachten hadden dat de boel in elkaar moet, en sommige dingen moeten enigzins naar eigen inzicht gedaan worden..

De lasergesneden delen zijn mooi zuiver uitgesneden en vallen bijna vanzelf uit de plank. Maar helaas zitten er her en der afwijkingen in, tabs die gewoon 2 mm verkeerd zitten, spanten die niet in het midden uitgelijnd zijn. De meeste onderdelen passen vrij goed in elkaar en het is wat opvallend dat bijvoorbeeld het dek nauwelijks enige correctie behoeft om goed in de romp te vallen, je zou zeggen dat die spanten dan ook hooguit licht bijgewerkt hoeven te worden, en DAT valt dan weer vies tegen.

Maar al met al, het dek samenstellen kostte me gisteravond een uurtje of anderhalf a twee (hoofdzakelijk "droogtijd", om de tien minuten een spantje of raamwerkje plaatsen en wachten tot het vast genoeg zit om verder te kunnen werken), en vanmiddag had ik ongeveer een uurtje nodig om de houtconstructie die het dek gaat vormen pas te krijgen. Eerlijkheidshalve, wel vrijwel alles met de powerfile afgeschuurd, her en der moest er meer dan 5 mm hout weggehaald worden.

Het lastigste was eigenlijk nog om vóór het verlijmen een manier te verzinnen om lijm aan te brengen, en dan binnen 5 minuten (die Ruderer L530 droogt vrij snel) dat dek in positie te fixeren, want het dek wilde continue terugveren. De manier die Krick voorstelde, met plakbandjes, werkte van geen kanten, dus uiteindelijk heb ik iets met heel veel elastieken verzonnen. Ging vrij goed.


Nu moet eerst de romprand gelijkgetrimd worden met het dek, en daarna moet het dek met mahonie latjes beplankt worden. Dat gaat nog een behoorlijke klus worden, dat hout (latjes, eigenlijk meer smalle strips fineer, 7 mm breed, 0,8 mm dik), moet deels VLAK rondgestoomd worden. Krick zegt dat dat met heet water en een strijkijzer moet gebeuren, maar ik heb die specifieke manier van buigen nog nooit gedaan. Zal mij benieuwen hoe goed dat wil en of mij dat gaat lukken. Het is in elk geval iets wat ik in 40 jaar vliegtuigen bouwen nog nooit gedaan heb op die manier. Helaas vermeldt Krick geen aanbevolen temperatuur voor het strijkijzer...

 

Kijkt makkelijker.

 

had ik al eens gezegd dat ik niet zo heel handig ben met computers?

Dank

 

Ligt den ik aan je telefoon Bert! Even in de PC een beetje bewerken en dan waterpas opslaan. Maar zo slim is een Friese hoofdmachinist vast wel. Succes ermee en maak er maar een mooi bootje van. Meegebogen dekdeeltjes zijn het mooist. Zou ze desnoods een keer in de lengte doorsnijden. Dan voegen ze zich beter. Gr. Klaas.

 

Ik sla wat ik hier post nooit op, mijn laptop zit "een beetje vol"...

Zo staat het wel op tekening, en ik ga straks eens wat experimenteren, kijken hoe het gaat. Strijkplank, strijkijzer, heet water, iedere huisvrouw kan daar mee overweg. Hoe moeilijk kan het zijn?

 

Voor bijzonderheden over houtbewerking even bij de buren gluren, Bert:
Subforum "Hysterische... ehhh... Historische scheepsmodelbouw"

Warm water met een scheut ammonia werkt ook prima om hout buigzaam te maken.

 

Aanvulling: Kijk eens in: https://www.modelbouwforum.nl/threads/vaardigheden-tips-en-weetjes.269159/

 

Bert, Kijk eerst eens in de buurt waar ze smalle koffieroerhoutjes bij een bakkie troost serveren. Vraag daar een paar van mee om te oefenen. Kan je alvast een beetje voorweken in de koffie. La Place had indertijd van die mooie smalle dunne. Gewoon eens om je heen kijken. Zag ze een paar jaar geleden ook bij mijn oud-werkgever. Netjes uitgelegd waarvoor ik ze nodig had. Ziet de man waaraan ik het had gevraagd me een paar maanden later weer en zegt; Heb wat voor je hoor! Kreeg ik een doos vol mee. Haal het thuis open en ja hoor, twee keer zo breed en twee keer zo dik. En totaal ongeschikt voor jouw klus ook. En dat is dan weer jammer. Gr. Klaas.