Wie is er gek - Mr. Drela of ik? De ervaring leert dat Mr. Drela best slim is, dus in eerste instantie verdenk ik mijn eigen rekenkunsten. Ik kom er echter niet uit ... Probleem: het opgegeven gewicht van de tip capstrips van Drela is 21 g voor 4 stuks. Mijn capstrips zitten op 35 g voor 4 stuks. Ra-ra hoe kan dat? Ik verdenk in eerste instantie mijn dikke rovings. Drela gebruikt taps verlopende strips, ik heb tapse strips gemaakt met 50k roving. Dat gaat vrij grofstoffelijk, dus misschien heb ik teveel gebruikt (een "geblokt trappetje" in plaats van een gladde helling). Eerst maar eens even narekenen. L = 890 mm, Broot = 12.7 mm, Hroot = 1.07 mm, Btip = 6.35 mm, Htip = 0.18 mm Met enige middelbareschool wiskunde (integraal of opsplitsen in een balk, een piramide en 4 halve balken) kom ik dan uit op 5717 mm^3. Een soortelijk gewicht van 1.6 g / cm^3 (google) geeft dan ongeveer 9.15 g per capstrip, 36.6 g totaal voor 4 cap strips. Uhm... Meneer Drela? Wat is hier aan de hand? Berrie, zie jij de fout? Ik snap 'm niet... Zou drela met 21 g bedoelen het gewicht per vleugeltip? Aangezien ik meer carbon heb gebruikt dan zou moeten zit ik zelfs nog onder de 50% hars/weefsel, eerder richting 1/3 hars 2/3 weefsel. Ik laat het dus voorlopig zo, tenzij ik kan uitvinden waarom ik bijna 2x teveel volume aan cap strips heb gemaakt. Voor wie het wil narekenen: http://www.charlesriverrc.org/articles/supra/supra.htm http://www.charlesriverrc.org/articles/supra/all PDFs/supra_wing.pdf
Twee zaken kunnen (een deel?) van het verschil verklaren. Het S.G. van carbon is ~1.7 en dat van de vinylesterhars ~1.05. Een pultrusie streng zal ongeveer 60% carbon bevatten waarmee het sg ~1.45 zal zijn. Drela maakt zijn liggers niet simpel taps maar de verjonging zal in het begin sneller gaan. Halverwege een ligger is maar 25% van de kracht te verwerken krijgen bij een rechte vleugel en constante draagkrachtsverdeling. On de praktijk is maar 20% nodig op de helft. Dus: 1e Het sg van het product is lager 2e Er zit bij hem minder volume dan in een tapse balk met rechte zijden.
Peral> Dank, goede tip Ga ik doen, gewoon verder gaan en negeren vrees ik. Rick> Ik denk dat 1) wel klopt, ik zocht het SG van carbon laminaat en dat vind ik op de meeste plaatsen als 1.6 g/cm^3. 2) is natuurlijk een hele goede mogelijkheid. Wel vreemd, want hij heeft standaard tapse strips van ACP gebruikt. Lijkt me sterk dat die niet lineair taps lopen, maar het kan natuurlijk. Conclusie wordt dan toch weer die van Peral - negeren Dit weekend weer verder. Dank voor het meedenken!
Joiner tubes maken. Het is 160g carbon geworden (3x) met 25 g glas er overheen. Geen idee waar dat glas goed voor is maar ik houd me maar even aan de beschrijving. 160g kevlar heb ik niet voorradig dus dan maar zo. Het zal mij benieuwen of die buisjes ooit nog van de carbon staf af komen. Er zit vaseline en plastic tussen, maar ik moet het nog zien! ...
Vaseline en plastiek er tussen werkt goed, epoxy wel goed laten door harden anders vervormen de buisjes. Dat zijn toch de tubes die in de vleugel komen, waarom meten deze zo zwaar zijn ? Die hulzen dienen alleen maar om je joiner door de spanten te geleiden en het uitslijten bij gebruik te voorkomen.. Bij de aluminium joiners worden gewoon kartonnen hulzen geleverd. Als je uni directioneel carbon hebt gebruikt dan dient die 25 gr glas om het splijten tegen te gaan.
Het zijn de vleugel joiners tussen midden en tip. Komt een 10mm carbon pen in. Ik heb geen idee waarom zo zwaar: drela gaf (als ik goed gelezen heb) 3 lagen 160g kevlar, bias. Met nog een laagje heel dun glas. We gaan het zien. Als het te zwaar wordt kijk ik wel verder. Te dik is een groter probleem (weinig verticale ruimte), maar met carbon en glas moeten ze goed schuurbaar zijn.
Je kan de joiner gemakkelijk vrij netjes rond schuren. Daar waar de joiner de capstrips raakt als gevolg van de V-stelling kun je ze simpelweg plat schuren tot ze passen.
Inderdaad, dat hoeft helemaal niet zo sterk te zijn. Belangrijk is de omhulling buiten om de capstrips en joinerbuis heen. Vwb. de dikte van die joiners, Mark Drela had waarschijnlijk zo'n gewelddadige lierstart voor ogen ...
Dat had ie zeker, daar is alles op berekend. En ik neem dat mooi over, je weet nooit of ik er ook nog een zweef-romp bij ga maken
Joechie - 4 buisjes! De laatste had wat "overtuigingskracht" nodig om er af te komen, hij zat niet vastgelijmd maar wel "shocking klem". Eindresultaat is dat ik nu 2 keer teveel buisjes heb (elk buisje op de foto gaat nog doormidden, ze zijn 13 cm lang). Reserve is nooit weg. Straks nog correct op lengte maken en de buitenkant wat terugschuren. Gewicht 8 g voor 2 sets v.s. 12 g van Drela (!). Da's de eerste keer dat ik onder een opgegeven gewicht uitkom... Mooi stevig geworden.
Kleine stapjes deze week. Een todo lijst opgesteld voor de vleugeltippen om geen stappen te vergeten, er moet nogal wat voorbereid worden voordat je kunt gaan lamineren. Vooraan begonnen. Velpon kopen. Moderne "alleslijm" heeft geen oplossmiddel meer en plakt daarmee ook geen schuimkern. Tips rondsnijden (template op karton) 2 panelen van vleugeltip aan elkaar lijmen (velpon, dus) Schuim "bed" ook verlijmd zodat ik nu twee grote bedden heb voor de hele tips Naden geplamuurd, grootste imperfecties in schuimkern weggeplamuurd kops hard balsa verlijmd (4x 6 mm) tot 24 x 70 x 100 Morgen proberen op mijn werk een 13 mm boor en een kolomboormachine te vinden. Dit gaat uit de hand niet eenvoudig lukken.
Buisjes verlijmd. Tussen het echte leven door (kozijnen schilderen) morgen waarschijnlijk de ligger uit de kern snijden
Vandaag weer een paar stappen verder. De buisjes losgezaagd (spijt dat ik nog geen aldi figuurzaag gekocht heb). Vervolgens op maat geschuurd (leve het stofmasker en de bandschuurmachine). Ten slotte een constructie bebouwd met de juiste hoek van 2.5 graad en daarop de blokjes geschuurd. T' is redelijk precies gelukt, maar niet 100% exact. Zal nog wat "foezelen" vragen om het uiteindelijk nauwkeurig tussen de liggers te laten passen. Ook erg fragiel: kops balsa breekt makkelijk los bij schuren. Verstevigen met wat dunnen CA helpt enorm. Vervolgens de vleugels uitgelijnd en de liggers uitgetekend. Controle met de middenvleugel of alles recht is. Gelukkig maar, want bij de rechtervleugel blijkt 1 van de root panelen niet precies haaks. Opgelost door een tapse wig van de ene kant te snijden en aan de andere kant weer aan te plakken. Dat scheelde 3 mm, toch wel flink. Ten slotte de grote stap genomen en de tip liggers uit de kern gesneden. Dat ging prima met de stalen lineaal. Nu kan de ligger ingepakt worden met cap strips en wrap, maar eerst op maat schuren.
Vandaag de joiner blocks verder bijgeschuurd, wakker geworden door wat Peral al schreef: het is ECHT krap met de verticale ruimte. Mijn blokjes waren 14.5 mm hoog geworden, de kern is 16 mm hoog. Daar gaat nog 2 mm af (cap strips), en dan nog wat glas + kevlar wrap. 14.5 + 2x1 + wrap > 17 is dus ruim te hoog. Vanavond dus verder teruggeschuurd tot het schuurpapier duidelijk in het carbon buisje bijt aan beide kanten. Nu zijn ze, zo goed en zo kwaad als het gaat met uit de hand schuren op een plank, 13 mm hoog. Dat moet net passen, zij hij optimistisch ... Vervolgens ben ik tot de conclusie gekomen dat ik dit nooit betrouwbaar uitgelijnd krijg zonder de ligger van het middendeel meteen mee te nemen. Ik ga dus (wederom, net als Peral) eerst de capstrips voor de middenvleugel maken. Ik kan dan de joiner blocks verlijmen op de onderste capstrips, met de pin er in, in de juiste hoek op de bouwplank. Anders krijg ik gegarandeerd 2 verschillende v-stellingen in de tips. Dus, diep ademhalen en bedenken hoe ik mijn 2 bouwplanken onder een hoek in een vacuumzak van 2 m lang krijg! Vervolgens cap strips lamineren (dat kan ik nu wel denk ik), en geduldig afwachten. Op naar de volgende stap.
Ik heb een jaar of 30 geleden eens een bouwplank gemaakt met twee stukken van 1 meter lengte en die met scharnieren verbonden. Zo kan ik allerlei V-stellingshoeken maken. Gaat inderdaad niet mee in de zak.
Voor de capstrips moet dat wel, denk ik. Tenminste, anders weet ik niet hoe het moet. De plank bevat de strips (alu) waartussen de capstrips gelamineerd worden. De capstrips van de minddenvleugel krijgen een knik en worden 1 geheel. Berrie, hoe heb jij dat opgelost? Voor het maken van de vleugels hoeft het niet inderdaad.
Ik maak de capstrips op een aparte plank (met scharnier) Die plank kan in de vacuumzak, op de bouwhelling. (Durf het bijna niet te vragen maar: controleer je héél goed of er voor je middenpaneel geen torsie in de bouwhelling zit??)
Dat zal ik zeker doen! Mijn bouwhelling is nu nog 2 multiplex planken, los. Ik ga even kijken of ik dat moet uitbreiden, of dat een scharnier en 2 steunen voldoende is. Voor de cap strips gaan ze dus samen in 1 zak, dat betekent een grote zak maken en proefpassen. Huidige lengte van de planken is 2x 1m dat is wat onhandig groot. Misschien maak ik van de 1m planken de v helling (vast) en daarop 2 kleinere planken voor de strips die in de zak gaan