(Electro)-Supra-(XL)

Yess!!
Vandaag heb ik de supravleugel voor het eerst in elkaar gezet.
Wat is het toch gaaf als alle onderdelen bij elkaar komen en het plaatje dat al heel lang in je hoofd zit werkelijkheid wordt.
Voor de grote tippanelen moeten de schuimdelen nog met de liggers verlijmd worden dus daar moet ik nog even op wachten....Ik verwacht volgend weekend.

Om de vleugel goed uitgelijnd te krijgen heb ik de kartonnen mallen eerst op de bouwplank getaped. Hierna kon ik de styrodur onderkant precies positioneren.
full

full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Gaaf hoor! Lekker voldaan gevoel geeft dat he!!

(ik ben nu net de spullen aan het optuigen om voor Supra II de ligger capstrips te maken.)
 
Na maanden van stilstand heb ik gisteren het eerste deeltje uit de zak gehaald. Ik kom er in de zomer gewoon niet aan toe om te bouwen. Er is te veel leuks te doen buiten...;-)
Dat is toch wel een van één van de mooiste momentjes in zo'n bouwproces, het uitpakken van een onderdeel in de vacuumzak. De hele dag keek ik er naar uit, als een kind dat weet dat vanavond sinterklaas langs komt....

full


Ik ben niet ontevreden.
Met name de kleuren, de combinatie van dat carbon/kevlar weefsel en fluor, en de afwerking vind ik erg mooi uitgepakt. Ik kwam op deze combinatie toen ik eens een lesvliegtuig langs ons veldje vloog. Het viel met toen op hoe zichtbaar de oranjefluor vleugel- en staarttips waren. Dit, met het van zichzelf donkere doek, moet een goed zichtbare combinatie maken, hoop ik.
De vleugel en stabilotips krijgen ook een oranje kleurtje. De onderkant van de hoofdvleugel krijgt hiervan een blokschema.

De huid, (CAL 66 van EMC-VEGA) heb ik voorgelamineerd met 50% verdunde epoxy. Ik heb dit gedaan omdat het dan een stuk makkelijker is om de vezels te impregneren en plat te rollen zonder dat de draden gaan slingeren. Omdat het doek direct zichtbaar is en de afwisselende carbon en kevlar draden iedere slordigheid genadeloos zichtbaar maken. Hierna kan je de huid met mes en schaar precies op maat maken. Bijkomend voordeel is dat het lamineren daarna echt een eitje is.
Een nadeel is dat het mogelijk iets zwaarder uitpakt. Ik weet dat niet zeker. Het lamineren kan heel mager omdat de epoxy zo dun is, maar het moet daarna voor de tweede keer dun worden ingerold met epoxy.

Wat ik echt een drama vond was om het schuim goed op de mylar te positioneren. Bij iedere beweging verschoof het weer iets. Vooral ook omdat de staart en rudder twee aparte delen zijn. Ik heb geprobeerd om dat, zoals de Drela beschrijft, dat met stukjes glas te fixeren, maar die spuitlijm lost op door epoxy en daarna laat het gewoon los. Uiteindelijk heb ik in de boven en onderkant een nietje gedrukt. Toen bleef het tenminste zitten. Door al dat gedoe is de glaslaag van de neuslijst (deze bestaat cal66 en 50gr glas) op een paar plekken los gekomen. Dat moet bij gewerkt worden.
Als iemand een tip heeft hoe dit handiger te hoor ik het graag, want ik zie problemen met de grote vleugeldelen al voor me...:-(

Ook het gewicht is iets zwaarder dan ik hoopte: 40 gram.
Onafgewerkt 10 gram zwaarder dan drela aangeeft, maar vergelijkbaar met (sommige) staartdelen van Hyperflight.
Het is wel verklaarbaar. De staart is iets groter gemaakt om staks geen problemen te krijgen met de 4meter vleugel. Het 66 grams doek ipv 38 grams kevlar en ik heb strookjes DPP carbon ingebouwd omdat ik het doek op 90 graden wilde houden.

Groet, Patrick

ps Bij het intypen van een post verdwijnen, als ik even naar een 'voorbeeld van bericht' kijk, daarna alle returns uit mijn bericht. Gevolg is dat daarna alles als één lap text achter elkaar geplakt zit. Heeft iemand dit probleem ook?
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Wat ik echt een drama vond was om het schuim goed op de mylar te positioneren. Bij iedere beweging verschoof het weer iets. Vooral ook omdat de staart en rudder twee aparte delen zijn.


Dit is inderdaad een lastig stap.

Bij kleine delen, iig tot en met DLG vleugeldelen, werk ik zo:

Voor het baggen leg ik de mylars op elkaar. Dan plak ik ze op een paar plekken langs de acherlijst met dun kantoortape aan elkaar vast. Vervolgens sla ik de mylars open en begin met baggen.

De kern plaats je dan op de onderste mylar, de bovenste klap je er dan boven op. Dat is te doen.

De grote delen kunnen ook wel zo. Hangt af van de afmetingen van je werkbak. Ik ben gezegend met een werkbank van 2*1mtr.


Ik heb geprobeerd om dat, zoals de Drela beschrijft, dat met stukjes glas te fixeren, maar die spuitlijm lost op door epoxy en daarna laat het gewoon los.

Hoe maak je deze glasstrookjes? Ik doe het zo:
- Stukje glasdoek uitrekken zodat de vezels maximaal en strak in een richting geneigd zijn.
- met een mist spraylijm plak ik daar een pakpapiertje op.
- Dan de scharniertjes (zo noem ik ze..) uitsnijden.
- Deze scharniertjes met de glaszijde stevig op de schuimkern plakken. Zowel op het glas als op het schuim (met kwastje: kwastje schoonmaken met wasbenzine) lijm aanbrengen.

Het bakpapier laat ik zitten.

Na enige tijd met de foliebout (bakpapiertje tussen de het te strijken deel en de bout!) de lijmverbindingen warm maken. Dat activeert de lijm weer, sterker dan eerst, en het komt nooit meer los.

Als ik dan ga baggen laat ik deze glasstrookjes droog tot het 'bittere einde'. Vlak voordat de kern tussen de mylars in gaat haal ik de bakpapiertjes er af, als ze er al niet zelf af zijn gevallen, en sop ik de glasscharniertjes in. Dat laatste is eigenlijk niet nodig.

Door al dat gedoe is de glaslaag van de neuslijst (deze bestaat cal66 en 50gr glas) op een paar plekken los gekomen.

Bij de neuslijst is het belangrijk om de balans te vinden met de hoeveelheid spraylijm die je gebruikt. Het weefsel moet nog goed impregneerbaar zijn.

ook hier weer: DE FOLIEBOUT GEBRUIKEN!!!

ps Bij het intypen van een post verdwijnen, als ik even naar een 'voorbeeld van bericht' kijk, daarna alle returns uit mijn bericht. Gevolg is dat daarna alles als één lap text achter elkaar geplakt zit. Heeft iemand dit probleem ook?

Nee, dat ken ik niet.

Mooie kleur trouwens!

Zelf zou ik ook graag oranje toe willen passen op mijn ADAMAS, maar 5.5mtr met Fluor Oranje vindt ik te schreeuwerig. Graag zou ik wel dat "WK voetbal" oranje willen hebben. Maar dat kan ik nergens vinden. Het oranje in de standaard verkrijgbaar DHZ kwaliteit vindt ik maar een beetje flets.
 
Hoi Berrie,

Bij die 'scharniertjes' heb ik niet uitgerekt, niet zo zorgvuldig vastgelijmd en ook niet droog gehouden tot het bittere eind...
Daar is dus veel winst te behalen.
Dat van te voren aan elkaar vasttapen van de mylars had ik ook niet aangedacht. Ga ik zeker proberen.

Die neuslijst is denk ik vooral het gevolg van al m'n geklooi... Overigens is het alleen de glaslaag. De cal66 zit met transfertape vast.

Dat fluororanje is zeker erg schreeuwig, maar hopelijk juist daarom goed zichtbaar.
Ik zie niet zo scherp dus ik hoop hiermee weer iets verder te kunnen vliegen.
Maar op 800 meter vliegen zal mij nooit lukken, tenzij ik een FPV bril op zet...

Dank voor je reactie!
Patrick
 
De huid, (CAL 66 van EMC-VEGA) heb ik voorgelamineerd met 50% verdunde epoxy. Ik heb dit gedaan omdat het dan een stuk makkelijker is om de vezels te impregneren en plat te rollen zonder dat de draden gaan slingeren. Omdat het doek direct zichtbaar is en de afwisselende carbon en kevlar draden iedere slordigheid genadeloos zichtbaar maken. Hierna kan je de huid met mes en schaar precies op maat maken. Bijkomend voordeel is dat het lamineren daarna echt een eitje is.

Een paar vraagjes: Kun je eens uitleggen hoe je precies te werk bent gegaan bij dit "voorlamineren" ...... Welke hars, hoeveel gebruikt (per dm2), hoe lang laten geleren voor verder te verwerken etc. etc.
Hoe heb je het weefsel verder "gericht" en in welke fase heb je de fluoricerende lak aangebracht :confused:
 
Hoi Arno,

Eerst heb ik een stuk doek op een mylar gelegd en de vezels zo recht mogelijk getrokken.
Ook met een geodriehoek gezorgd dat ze mooi haaks op elkaar staan.
Daarna heb ik ze ingesopt met epoxy (385-386), 50% verdund, met alcohol uit de apotheek (98%).
Dit geeft een waterdunne hars.
Dat insoppen moet je voorzichtig doen, zodat de vezels niet verschuiven.
Het teveel aan hars op de gebruikelijke manier, met toiletpapier, weer opgezogen.
Maar eigenlijk is dat nauwelijks nodig. De hars is zo dun dat het zich zo goed laat verdelen dat je nauwelijk teveel gebruikt.
Voor het platrollen heb ik een stuk folie over het laminaat heengelegd. Hiervoor gebruik ik van dat doorzichtige dikke folie dat verkocht wordt in woonwinkels om over een tafel heen te leggen.
Hierdoor blijven de vezels op hun plek liggen en kun je met een harde roller ze mooi pletten zodat het weefsel mooi dicht wordt.
Folie eraf en laten uitharden. Het is de bedoeling dat de alcohol eruit dampt zodat er alleen epoxy achter blijft.
Je hebt dan een vel laminaat wat je als huid kan gebruiken. Eigenlijk niet anders als een balsa of fineer huid.
Dat voorlamineren heb ik voor dit onderdeel al voor de zomer gedaan.

De lak heb ik direct op de mylar gespoten. Eerst de fluorlak, daarna een witte primer.
Na het harden van de verf heb ik de mylar, over de verf ingerold met epoxy en de, op maat gesneden, vellen cal66 hierop gelegd.

Er zijn vast voordelen van alles in één lijmgang doen, maar ik vind het optische resultaat ook belangrijk en dat krijg ik dan niet voor elkaar.
Na het geklooi met die neulijst overweeg ik zelfs om de neuslijst apart te impregneren, te laten uitharden en wat bij te schuren en dan de rest van de vleugel te bedekken met dat weefsel.
Voor het grote middendeel zou ik dan net zo goed de onder en bovenkant apart, dus in 2 stappen, te bedekken.
Het is meer werk, maar zoveel relaxter en minder kans dat er iets misgaat...

Groet,
Patrick
 
Omdat ik de gehele vleugel op deze manier ga doen, wil ik 2m2 doek in z'n geheel voorlamineren.
Ik heb 2 meter op een rol van EMC ontvangen, onder 45graden gesneden.
De vezels zijn nu nog mooi recht.

Ik ben van plan om een stuk mylar bij carbonwinkel te bestellen van 1x3 meter zodat het doek er helemaal op past. Daarna flink lamineren en rollen maar. Hiervoor moet ik eerst het hele gezin het huis uitwerken. ;-)
De dampen die vrijkomen zullen moeder de vrouw niet vrolijk stemmen, en dit kan ik alleen doen op de eettafel...

Na het uitharden kan ik allerlei onderdelen zo efficient mogelijk uitsnijden.
 
Laatst bewerkt:
Ik snap niet waarom je 'voorlamineert'.
Nu moet je een tweede laag epoxy aanbrengen om dit laminaat met het schuim te verlijmen.

Je kunt toch ook de mylar:
- in kleur spuiten en laten drogen
- daarna inrollen met epoxy (al dan niet verdund)
- het glasdoek is al in de vorm van het mylar uitgeknipt, losjes verlijmd aan bakpapier
- uitgeknipt glasdoek leg je op de van epoxy voorziene mylar
- epoxy trekt in het glasdoek, daardoor kun je het bakpapier makkelijker lostrekken
- goed plat rollen en met keukenrol oid. overtollige epoxy eruit halen
- mylars op en onder schuim positioneren
- de vacuümxzak in ...

Zo heb ik het tenminste van Berrie geleerd, en dat werkt perfect.

Dirk.
 
Hoi Dirk,

Ja dat kan ook, en waarschijnlijk is dat een betere methode.
Met glas zou ik het ook op die manier doen.
Maar dit weefsel is erg los geweven, dwz het zijn relatief zware draden ver uit elkaar.
Ik geloof niet dat dat op die manier goed gaat. Dat gaat alle kanten op slingeren.
Ik heb nog niet heel veel ervaring met deze bouwmethode.
Mijn manier is omslachtig, maar het werkt wel heel makkelijk met weinig kans op fouten.

Ik twijfel er nog wel over hoor.
Maar de buiten vleugels zijn 1.20 meter en het middendeel 1.60. Ik ben er toch niet helemaal gerust op dat dat allemaal goed komt...
 
De roer spleet is vrijgemaakt en het scharnieroppervlak gekneusd/gebroken.
Het werkt nu mooi soepel.
Het cal66 doek is vrij grof geweven. Bij het soepel maken van het scharnier breekt het carbon. Maar dat levert kleine spleetjes op van zo'n 3 mm tussen de kevlardraden.

full


Ik vraag me af of dit een nadelig effect kan hebben.
Bij het roer zal het wel meevallen, maar bij de vleugel levert dit over de complete spanwijdte een kleine luchtstroom van onder naar boven door de vleugel op.
Nu ik dit opschrijf realiseer ik me dat die lucht in de roerspleet aan de bovenkant terecht komt, dus dat is toch aerodynamisch gezien al een puinhoop.

Maar ik ben benieuwd naar de meningen hierover, want ik kan nu nog een extra kevlar reepje inbouwen.

Groet, Patrick
 
Laatst bewerkt door een moderator:
De roer spleet is vrijgemaakt en het scharnieroppervlak gekneusd/gebroken.
Het werkt nu mooi soepel.
Het cal66 doek is vrij grof geweven. Bij het soepel maken van het scharnier breekt het carbon. Maar dat levert kleine spleetjes op van zo'n 3 mm tussen de kevlardraden.

full


Ik vraag me af of dit een nadelig effect kan hebben.
Bij het roer zal het wel meevallen, maar bij de vleugel levert dit over de complete spanwijdte een kleine luchtstroom van onder naar boven door de vleugel op.
Nu ik dit opschrijf realiseer ik me dat die lucht in de roerspleet aan de bovenkant terecht komt, dus dat is toch aerodynamisch gezien al een puinhoop.

Maar ik ben benieuwd naar de meningen hierover, want ik kan nu nog een extra kevlar reepje inbouwen.

Groet, Patrick
Die lekkende lucht door die roespeet zou best wel eens een hele effectieve turbulator kunnen zijn. Maar wellicht ook negatieve effecten kunnen hebben bij kleine uitslagen. Wat het sterkste effect heeft durf ik niet te zeggen.

Maar --- dat is snel uitgeprobeerd door die spleet soms af te plakken, en soms niet.

Dirk.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Ok, dank voor je reactie Dirk.
De effecten zijn waarschijnlijk niet te voorspellen. Dan doe ik ook niets extra.
 
Het stabilo is uit de zak!
Op zich best goed gelukt alleen weer met een deels afgeschoven neuslijst.
Dit keer is niet alleen het glas maar ook een stuk carbon/kevlar iets verschoven, resulterend in een vierkante neuslijst.
Op zich weer op te lappen maar ik baal er wel van...

De tipvleugels zijn zo goed al klaar om te baggen, ik hoop dit weekend de eerste en het weekend daarop de tweede te doen.
Dan begint het ineens op te schieten. Je doet eindeloos over het maken van allerlei onderdelen, maar plots komen er complete stukken vliegtuig te voorschijn. Gaaf!
full

full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Ha Ed!

Dat kan ik alleen maar hopen!
Ik heb mezelf echt moeten aanleren de bouw te nemen zoals het komt want anders word ik bloedgefrustreerd!
En dat is niet de bedoeling van zo'n mooie hobby!

Groet!!
 
Laatst bewerkt:
Ha Ed!

Dat kan ik alleen maar hopen!
Ik heb mezelf echt moeten aanleren de bouw te nemen zoals het komt want anders word ik bloedgefrustreerd!
En dat is niet de bedoeling van zo'n mooie hobby!

Groet!!
Hahaha! Ik snap je helemaal! :D
Ik volg je draadje van een afstandje met veel interesse..

Groetjes!
 
Back
Top