Herbouw Rascal 40... ga het proberen!

Het is goed toeven in dit hok, is wel snel weer vol aan het raken, maar er gaat nog meer orde bijgetimmerd worden.
Moet wel, anders blijf je struikelen. Alles op z'n tijd, en er moet voor gespaard worden.

De display is een losse unit van Jeti. Jetibox Mini. Zo een beetje 2009/2010. Zender 2,4Ghz hacks voor diverse zenders, goede telemetrie, net voordat MPX het uit kon brengen, onovertroffen ontvangers. Heel nifty spul. Nu al weer verbetert op veel fronten. Niet bij te houden. De nieuwe zenders zijn een wensdroom. Prijzig, nu dus nog even niet aan de orde. Ooit! Maar idd je kan er de modellen mee meten, en in de gaten houden, voor zover je daar de sensoren voor aanschaft.
Al die koperen snoertjes... is nog het meeste gewicht.
Meet de bootjes en de kisten. Alleen tijdens het vliegen kan je niet kijken.
Als je dan een datalogger er bij inbouwt... dan kan je de waarden later uitlezen. Voor een lege accu kan je een pieper instellen, das wel handig. Elke crash is er 1 te veel. Heel houden is beter.
Gelukkig zit de markt niet stil met betaalbare telemetriezenders... FrSky is er zo een. Met een paar jaar is dat een hele grote jongen geworden. Let maar op. Open source software, voor diegenen die het programmeren niet kunnen laten. Maargoed...

Ben nog even bezig geweest met wat verbouwing. Eerst sloopwerk. Versterkte onderstel plaat. Kan wat meer koppel aan, zonder dat het uit breekt. Breekbouten mogen 'geraas' afvangen... Slagmoeren met draad nog niet geplaatst.




Nog meer aanstaand sloopwerk... Vurenhouten latjes uit de constructie vevangen door berken vliegtuig multiplex. De latjes kwamen overigens vrij eenvoudig los. Zeer spaazaam gelijmd, daarmee een broze bedoeling... wel wat lichter natuurlijk... Het vurenhout zelf ook niet al te sterk...




Het ziet er nu zo uit. Alles nog niet verlijmd, maar past inmiddels...




Gewoon iets meer sterkte....




Dus ook deze Rascal flink onder handen... ernaast de zelfbouw Rascal 40 romp, die mooier in elkaar steekt....




De andere opbouw van de zelfbouw 40...



Inmiddels is de zaak verlijmd. Geeft het geheel een bende torsiestijfheid.
Nu de accuplank/accurek uittekenen en passend maken. Zo dat de accu goed fix in de romp komt te zitten.
bouwkeuze: Accu aanbrengen via de buik, met een klepje, of via het voorruitje.
Mogelijk de het tweede omdat de accuwissel veel sneller gedaan kan worden, zoals Gerben al aangaf.Bij de 6S die ik gevlogen had, moet de kist op de rug. Accu er in zien te frutten, vast zetten met velcoband... stekkeren en die weg proppen... Ook best een gehannes.
Moet ik wel de snuit nog iets verder aanpassen. Het ruitje uiklapbaar, of uitneembaar gaan maken.
Het nieuwe ingelijmde spaant heeft voldoende doorgang voor een 4S pakket, had ik al rekening mee gehouden. Wie sal sien.


Gr Bas

 

Even tussendoor een weekend updateetje mogelijk geweest.
Enig gefröbleld in het bouwhok. Zondag toch geen vliegweer alhier, een natte bende.

Nieuwe lipo-bak gebouwd voor 4S (dat was meer werk dan 1 zondagje), bevestiging landingsgestel verbeterd en nu dan ook verlijmd (30 min epoxy).Een toegangsluikje onderin de romp voor toegang tot elektronica klaar gemaakt, maar moet nog netjes rondom worden afgewerkt...

Lipohouder. Insteken via het voorruitje dat wegneembaar wordt, of scharnierend weg klapbaar gaat worden. Heb inmiddels een mooie rol dikke folie om een nieuw ruitje te kunnen fabriceren.



Lipo komt er zo in te zitten, en wordt vast gezet met een klittenband strap... ruimte voor een extra cel... als er een ander motor in zou moeten komen.
Ik laat zoveel mogelijk van de oude ora-folie zitten, beschermt tegen de lijmtengels. Straks gaat het er tot bijna aan de staart af, en zet ik het in nieuwe witte laag. Ook moet ik nieuwe ruitjes dieptrekken.




Aldus... Sterkere constructie bodemplaat landingsgestel. Kan een iets groter koppel aan bij impact. Stevige breekbouten worden dan de zwakste schakel... niet meer de romp. Origineel altijd sores bij de Rascal40. De slagmoeren zijn ingelaten, de boel kan verlijmd worden.



Luikje gemaakt in de buik voor toegang tot de romp. Als de accuhouder eenmaal is verlijmd kom je er niet meer bij. Op deze plaats wil ik de ontvanger plaatsen, eventueel een ontvangeraccu. Mooi geschikt compartiment. Of kan er een nifty GPS gestuurde eierwerp-modue in worden gehangen...




Nog even van binnenuit gezien. Het luikje zat op mijn vorige Rascal gelijkwaardig, en kwam ongehavend uit de strijd met moeder aarde. Diende toen als acculuik voor 6S 5300mA Lipo...



Met de accubak op z'n plek gelijmd, geeft dat weer een zekere torsiestijve constructie. Wel moet ik het totaal gewicht in de smiezen houden met al dat extra hout... ondanks al dat uitboren!



Tot zovers maar weer.
Voor wat het waard is
Gr Bas

 

Mooi werk Bas!

 

Bas,

Voor extra sterkte zou je nog een driehoekslatje tussen de landingsgestelplaat en het verticale spant kunnen lijmen.

Groetjes,
Gerben

 

Zou je zeggen Gerben? Toch is deze constructie al echt behoorlijk stevig gebleken op de R-v1 versie Bij de crash was dat het enige deel wat nog verband had in de romp. Het plankje heb ik uitgesneden (met een heet gestookt mesje, als boter door de epoxy) uit de crash-resten en zit nu weer op de zelfbouw Rascal v3 te wachten... naja het spant er niet om denk ik...en kan er nog goed bij via het luikje mocht het nodig zijn.

Kijk, zo zat het in 2010 op de kist, ook met dat luikje...




Hummmm... en na de flirt met moeder aarde, 2010. Onverzettelijk vast verankerd



Heb de constructie gewoon daarom weer gewoon overgenomen. Gisterenavond de bodem rondom het luikje al weer netjes afgewerkt, vanavond zet ik de accubak er in. Ga ik een begin maken met het wegklapbare voorruitje. Verzinnen waar je bijstaat...

Zeg Gerben... plaats eens een plaatje van jouw R40 .
Heb nog een filmpje van m'n R40 vliegend. Houdt niet echt over qua beeld. Maar de stijgvlucht is grappig vlot. (totaal overpowered) Ik zal het eens op YouTube zetten. Volgt!

 

Hoi Bas,

In mijn R40 zie je die plaat niet meer, omdat de accuplaat eroverheen verlijmd dit. Geeft trouwens nog meer sterkte..
Ook met het verhoogde carbon-landingsgestel geen probleem, ondanks de lange heven van de hoge poten.

De voorkant van die plaat krijgt de zwaarste belastingen. Bij een mindere landing willen de boten naar achteren wegslaan, die proberen dan de plaat uit de romp weg de roteren. De achterkant blijft op zijn plek en de voorkant wordt uit de romp gerukt. Maar goed, als je constructie al crash proof is, dan zal het wel sterk gezoeg zijn..


Groetjes,
Gerben

 

Die van jou staat nog op de hele hoge poten of de enorme prop te bergen. Met de deze setup is 14" wel de max op 4S. De andere romp wil ik weer de Aerodrive 400Kv gaan plaatsen. Offff... de 415kv S-4020 Scorpion (1500 watt)... 17 x 8" zoiets was het... op 6S... dan moet die ook op hoge poten... dan is die genoemde extra sterkte geen overbodige luxe denk ik. Maar dan hebben we het over 6kg full-pull

Ja... hij ging hard de klei in...

 

Zo... weer een stapje verder van't weekend. Vlot gaat het niet met al dat gemeet, malletjes maken, uittekenen... en dan 1:1

Nu gefixt... een plankje voor de regelaar. De regelaar gaat met Velcro zelf kleef klitteband in de romp. CA verlijmd in de romp. Hup snel.
De neus had een buts + breuk. Terug gezet met amonia gedrenkt, gelijmd met CA. Weer sterk genoeg.


Plankje voor de regelaar



Dan me bezig gehouden met het cabinekapje, de toegang voor de accu. Even Zitten dubben hoe dat het beste op te lossen. Via scharnier? Bovenlangs... of onderlangs gescharnierd. Of... een los element dat je volledig losneemt en locked via pennetje onderin en een magneetje bovenin... opdat het tijdens de vlucht niet wegfladderd als vrije radicaal..


Aanvankelijk met een scharnier? Hmmm... dan moet er onderin een slotje/sluiting komen. Het 'glaasje' komt aan een keurig verantwoord framepje te hangen... dus niet een flimsy-fliederdingetje...




Een nieuw gemaakt spantje braaf passend aangemeten...



Zo uitgewerkt... maar nog niet helemaal juist...




Gaat het een inzet stukje worden, met twee magneetjes boven bij de cabine...
Past als een dekseltje in de opening...




Hier moet het op gaan lijken... voor het zo ver is... nog wat zaag, timmer en lijm geluiden produceren...



Hoppa... voor wat het waard is

Gr Bas

 

Stapje voor stapje weer verder... Veel gaatjes geboord -gemeend doel- licht edoch iets meer sterkte.

De vleugelverbinding/verband is behoorlijk slap in het ontwerp bij deze kist. Praktijkgevalletje, en ook zelf ondervonden. Zaak is nu indrukwekken torsiestijf geworden, dat was het niet.
De dowels (de inhakende verbinging) in de vleugel heb ik ingekort.
Lengte daarvan is nu exact op de dikte van de bevestigingsplaat. Langer hoeft niet. Aan de uiteinden afgerond, zodat de vleugel zonder morren/wrikken inhaakt. Ook niet bij het weer los nemen van de vleugel. Dat liep knorrig bij deze.


Rascal 40 met minder kaas tussen de gaten... Dat boren van gaatjes werkt erg meditatief op de geest... Relax...
Je boort niet door en door, dat geeft splinters. Boren met een centrerende houtboor, aan twee kanten inboren.
Met een center prik je de boorlocatie voor. Daar mik je je boortje in.
Frame is epoxy verlijmd. De doorlaat is zo dat de aileron-bedradingen er mooi langs vallen.



Dan aan het stoeien geweest met het cabune-kapje. Dat gebeurt eigenlijk een beetje on the fly, passend en metend...
Zo past het tussen de spanten van de romp. Het spantje sluit lockend in de snuit. Boven komen dan die sterke magneetjes... of een veerpalletje. Zo kan het kapje straks niet weg wapperen...





Nog verre van klaar... maar in het proces van... zo heeft het nog geen verband. Er komen dus nog wat gaatjes bij. Gaat er ook nog elders een stukje af...
Alvast 1 mm vliegtuigtriplex, secondenverlijmd...




In ruwbouw ongeveer 'zo iets'...




En op een dag is het klaar

Voor wat het waard is!

Gr Bas

 

Hij wordt terug mooi! Volhouden Bas!

 

Ja, Dries, zekers, ik pak door!
Toch wel een hoop gefriemel met dat kappie. En het gewicht neemt als maar toe. Ook al boor ik er massa's gaten in...
Ik maak het eerst maar even af, maar het zou eigenlijk uit eens stuk diepgetrokken PVC of PET plastic moeten zijn.
Hoeft het immers niks te wegen. Volgende ronde denk ik. Eerst de boel een goed vliegend!

Ga vanavond denk toch weer even vliegen. Uurtjes maken, vierkant techniek verbeteren met de trainer. Durf ik ook de Hotliner weer eens los te laten knallen. Je merkt toch dat je het niet als pup hebt geleerd, embedded in de hersens.

Gr Bas

 

Wat een werk... wat een hoop tijd en gepiel... maar het kapje is nu klaar. Kanik me storten op andere klusje aan de Rascal 40.
De rompbodem van de snuit kan er weer in. Gaten gedicht voor de doorvoer van de uitgebouwde Saita FA-50, Neus min of meer netjes.

Kapje verder aan het opbouwen. Carbon buisjes voor de versteviging 'a lá Rascal', verlijmd met epoxy... extra latjes weerszijden voor de stijheid van de constructie... Hoekstukjes onderin uit balsa profiel...




De vleugelbevestiging is inmiddels ook al weer een gesloten doosje geworden...




Even oefenen...



Ruitje fixen. Eerst een masker maken op basis van het oude gescheurde kapje, om overte zetten op verse PVC folie.
Een PET plasic versie uit een oude fles lukte bijna. Alleen moest ik een stukje 'zetten' met hitte en dat mislukte. Lijmtestje met PET was ook niet optimaal. Verder met het speciaal hier voor aangeschafte vel transparant plastic (Fima Bossina teken- en schildersbenodigdheden in Groningen, is gelukkig altijd goed gesorteerd)







En passen maar...her en der bij geschuurd met grof schuurpapier om het goed sluitend te krijgen... voor 99%...
Het framepje uit balorigheid maar zilvergrijs gemotipt... op afstand grijs...




Hout in de Oracover... ruitjes geplakt met canopy glue (Hobby-In). Alles geborgd tijdens het plakken met stukjes tape en knijpertjes... en dat lukte zowaar Het sluit mooi aan... naja... netjes genoeg.






Zjah... meer dan 3 avondjes 'uit de mouw schudden' was het wel... ging niet vanzelf. Sinterklaassurprises bouw je sneller...
Tot zovers,
Gr Bas.

 

Weer wat avondjes tijd genomen, doorpakken met de Rascal. Wie weet, voor de Fly-In van de OLC klaar...
hoewel het dan toch te druk is om te vliegen. Zoveel bezigheid in de lucht ben ik niet gewend

De plaatjes...


Snuit weer indekken. Eerst een laagje 1 mm vliegtuigtriplex, daaroverheen een laagje 2 mm balsa. Dat laat zich nog een beetje in model
schuren... en vooral ook mooi af-foliën zonder blazen.




Balsa er overheen, verlijmd met PU bruislijm... De oude firewal hebik gewoon maar laten
zitten. Er wel een iets groter doortochtgat in gemaakt... koeling regelaar... accu...




Dan... een omwissel van het stabilo-richtingroer. Het vliel me op dat de staart niet veel stijfheid had, beetje flexy. Met een plamuurmes los
gewerkt. Dat ging behoorlijk vlot. Zaakje bleek verlijmd met CA-lijm. (vuur-testje-kwalm-opsnuiven). Verder bleek de romp achterin niet goed verlijmd te zijn. Dat kan ouderdom zijn, ook lijm verouderd, of dat het af fabriek niet goed was afgewerkt. Naden nagelopen met secondelijm.
Vervolgens instelhoeken meten.

Gerben had mij lang gelee getipt aan de instructie voor het installeren van drijvers onder de Rascal. Die PDF stond al weer een tijd op mijn computertje, ooit binnengehaald van de site van Sig. Weet niet of deze daar nog te vinden is. Stonden de juiste instelhoeken vermeld.
Vleugelzadel op 0º, stabilo op +1º.
De Clark Y wordt daarmee als 'semi-symmetrisch' benut? Zeg je dat zo?




Nameten... Vleugelzadel gecalibreerd op 0º, stabilo bleek op +2 te staan. Een schijf lood om de romp honkvast te houden...




Voor het afmeten... twee verf-roerlatjes, lijmen aan de punt in een V-stelling. Verlijmen langs een winkelhaak voor haakse standen, op een plat vlak, zodat het ook goed recht/haaks is verlijmd, en zo blijft staan. Daarna kan je met een scherp hobbymes het overtollige balsa weg nemen.
En is zo bijgeschaafd tot +1º




Oude en... oude staarten... De onderste is origineel, bovenste flink gemodificeerd, van mijn eerste Rascal. Integraal heel gebleven na de 'ongewenste intimanteiten met moeder Aarde'. Penscharnieren, Oacover. De stuurorganen taps naar de achterlijsten in model geschuurd... en fractioneel vergroot.




Even voor het oog... zoiets... V-latjes nog effe in beeld...




Tot zovers maar weer!

Gr Bas

 

Bas de Bouwer

 

Heerlijk om mee te lezen. Deze Rascal lijkt wel op de Storch die ik momenteel aan het maken ben, maar valt qua bouw totaal niet te vergelijken met wat jij aan het doen bent; schuim, hotglue en satéprikkers

 

Mooi werk leuk om te volgen

 

Heren, dank voor de bijval... ik zat er nog net even aan te denken... neuskapje...
Die van een Kyosho P-40 paste net niet. Maarrrr.... dat eliptische vleugeltje... dat staartje... heeft in de verte iets van een Spitfire...

Verder... er bleek in de romp halverwege achter een spantje geknakt. Fijn! Net op een plek dat je er alleen met een truckje bij kan komen. Werk voor gynacologen. Nu ben ik dat niet, dus maar de folie los gewarmd, om naderhand terug te foliën. Dat terugfoliën ging, maar niet sluitend, omdat er gedroogde restanten bleven zitten. De kleefstof droogt met de jaren in, kleeft dan niet goed meer.
Je ziet het, en het oogt morssig.
Komt er op neer dan nu dan echt de hele romp nieuw in de folie gaat. De two-tone flank moet overfoliën. Zucht... extra werk... mot maar!
Gisterenavond daarvoor de boel opgemeten en maar eens uitgetekend op de computer om als sjabloon uitgeprint te versnijden in folie. Hopen dat dat netjes gaat lukken.

Er hoeft daarna dan niet zoveel meer te gebeuren. Stabilo/staart te verlijmen, vleugels van servo's te voorzien... bedrading doortrekken.
Oja... en de zijruitjes. Was van plan die opnieuw diep te trekken, maar kan daarvoor ook glashelder Oracover nemen (iets mat), of polyester printersheets, te verplapkken met Ora Heißsiegelkleber... snelste weg denk ik. De originele ruitjes zijn nog heel, alleen sterk vergeeld. (kist stamt uit 2002, zowat eerste serie?)
Mogelijk nog even de wielkappen opnetten...

Gr Bas

 

Weekend... takkeweer = bouwweerje >man-cave-dag.
Dus weer een beetje opgeschoten.

Spantje in de staart was doormidden.
Met het terug zetten van de oude folie was ik niet tevree, te slonzieg. Geen ranzige rascal.
De de romp komt dan voor 100% nieuw in de Oracover te staan.
Bij een reconstructie van het oude schema moest het netjes werken worden. Beetje Rascal moet het dan wel blijven. Geen digitale foliesnijder... dus met een academisch handje en snijlatten.

Spantjes alle nagezien met een tackje CA-lijm. De gebroken weer keurig in het gareel. Tekenwerk wat ik in 2010 opgezet had er weer bij gehaald voor het printen van maskers/sjablonen voor het foliesnijwerk. Op puntjes nog even herzien.

Rascal... folieloos...




Nieuwe sjablonen gemaakt voor de blauw-transparante Ora-folie... en snel weer opgezet aan beide zijden... Spul is glashelder... fijn bij Odoorner-tegenlicht




Printjes erlangs om vervolgens op de Ora-folie te plakken (ruw langs de lijnen uitgeknipt en geplakt met 3M spray-mount)




Rondingen snij ik met wat hulpstukken uit de metaalbak...




Nog even nazien of alles ook mooi past... dan kan het sjabloon er af, en de bout er bij worden gehaald. Omdat de spray-mount blijft hangen op de folie, is toch een behoedzame poetsronde met stink-koppijn-thinner nodig...




Staart en bodem reeds in de folie gezet... Gelukkig... dat ook weer netjes...




En met een beetje oefenen ook het snuitje in blauw (niet in origineel transparant... beetje te knoestig ogend vanwege reparaties en barstjes)




Als het lukt, vanavond even storten op de ruitjes en de flanken... kan ergens deze week wellicht het stabilo weer op z'n plek worden verlijmd... Ik werk met patches... ipv de hele flank.
Minder dure folie verpest bij een snij en meetfout...



Voor wat het waard is

Groet Bas

 

Het wordt saai! Al die kleine stapjes. Ruitjes er in... en weer een stukkie folie tussen de bedrijven door.
Ruitjes niet diepgetrokken. Geen tijd, hup doorpakken op andere manier. Heb laserprintersheet, polyesterfolie uit de la getrokken, zo'n 0,2 tot 0,3 mm dik. Materiaal is hittebestendig, rek en krimpvrij... tot op zekere hoogte geeft alles mee.
Eerst door de laserprinter gejast, met een voorbereide aftekening erop geprint. Uitgesneden met het meest lenige handje, en koud op het hout geplakt met Canopy-Glue. En dat laten drogen. Goedje droogt glashelder op.

Daaroverheen de Oracover gestreken die ook via een laserprint-spuitlijm-uitsnijden volgorde was bewerkt. Dat zet je voorzichtig op met een relatief koude foliebout op zo een 70 tot 80º Celsius, zodat de folie net tackt, de de folie verdeeld op strategische puntjes licht hecht. Daarna vlakt met de bout en met hogere temperatuur dan alle rimpels en plooien verder uitkrimpt.
En dan krijg je het alles behoorlijk op z'n plaats...


Ruitje verlijmd met Canopy-Glue. Oude vergeeld PVC ruitje er naast... en printje-werktekening...




En de boel al weer inde folie gestreken...




Tot zovers maar weer... Eerst maar weer eens een fabrieks-af sjompie OS 46 AXII normaal aan de loop zien te krijgen.
Maar dat gaat wel goed komen met een originele OS 46 AX I carburatie... haha... ehhh... helaas overleden. OS 46 AX II in memoriam. Kort en meeslepend wilde hij leven.

Gr Bas

 

Plaatjes, plaatjes plaatjes... saai versie 2.0 Maar het schiet nu wel op.




Neusje netjes, spantje opgeschuurd...



Tijd om een staartvlak te fixeren...



In de Workmate gesteld op waterpas... Nog even de instelhoeken nazien... je weet maar nooit...



Waterpasje hier, en waterpasje daarrr...



Epoxy en plaatsen maar (altijd spannend moment, ik gil dan altijd 'EPOXY' door het huis, dan weet mijn vrouw dat ik even een kritisch momentje heb, het beter is de deur van de 'Doka' niet open te trekken.
Stategisch spelden geplaatst opdat het 'slotted' op de geplande uitlijning komt te zitten. Teepjes om het gericht uit te laten reageren... de epoxy dus... Pfoeh... maar is is gelukt.
Ik gebruik een camera om te mikken. Met uitvergroten op het schermje zie je direct of het goed staat. Dat gaat zo makkelijk. Een van de plaatjes...



Gelukt... wordt weer een Rascal 40







In de voorgrond wat minder rommel, in de achtergrond... lijkt het structureel...



Als er weer een gaatje in de tijd zit, en het gat is niet zwart (instant black hole), verder met draagvleugel... servobedrading, servokastjes/houders preparen/roerhoorntjes etc.
Nieuwe stuurstangen naar achter toe heb ik inmiddels gefixt via de bestaande doorvoeren in de romp. Dat werkt dus ook al weer.

Tot zovers,
Gr Bas