Ikarus Meteor

Wrapfolie is vreselijk zwaar.
Dat heb ik wel eens uitgeprobeerd.

GJ

 

als je voor spuiten gaat (maar dat zal Berrie nog wel aanvullen) zou ik voor een enkele laag glas gaan van "gemiddelde" dikte. Minimaal 50g (beter 80), maximaal 120g (misschien 160g). Voor "rechte" vormen zoals je vleugel zal normaal weefsel goed werken, maar mocht je complexere vormen willen doen met dubbele buiging ben je beter af met keper weefsel, dat voegt zich beter.

2 lagen opbrengen is gedoe, vandaar de suggestie voor maar 1 laag. Grover dan 120 g ga je het glasweefsel patroon duidelijk zien, dus heb je meer nabewerking nodig. Met 80 a 120g schat ik dat je met 1 laag spuitprimer een heel eind bent om de oneffenheden weg te kunnen schuren.
Ik zou het op kale balsa aanbrengen met hand-layup. Overweeg om het balsa even te sealen vooraf met een spuitbus blanke lak oid, dan zuigt het wat minder epoxy op.

Het zal tricky zijn (zeker bij dikker weefsel) om het glas de neuslijst netjes te laten volgen. Overweeg of je de vleugel "staand" met de neuslijst omhoog kunt laten drogen, dan kan het misschien met 1 grote lap glas die je om de neuslijst vouwt en bij de achterlijst weer bijeen komt. Alternatief een reepje glas eerst op de neuslijst lamineren en daarna boven- en onderzijde één voor één.

 

Je kan een variatie op glassen maken.
Voor de vleugel zeker.
Ik heb het al eens geprobeerd en het idee werkt.
Je neemt een plaat mylar of polycarbonaat, die zet je in de lossingwas.
Je snijdt de plaat in de contouren van de vleugel en dan leg je weefsel op de plaat en lamineert dat vrij droog.
De gelamineerde plaat leg je op het balsa en zorgt dat het goed aansluit, vacuum is het mooist.
Na 24 uur kan je de plaat eraf halen en blijft het weefsel op de vleugel plakken.
Je hebt dan een gfk vleugelbedekking.
Dat kan je dan in kleur spuiten.
Maar het is wel vrij zwaar.
Beste schijnt op dit moment Solarfilm Light te zijn, heet So-light.

GJ

 

Zelf heb ik nog nooit een houten vleugel geglast.

Zoals Hein het omschrijft zou ik het ook aanpakken. Het oppervlakte van het hout zou ik voor het glassen met een ' ouderwetse' porienvuller behandelen. (al was het alleen al om door de geur ervan oude herinneringen op te halen.)

Qua glas gaat m'n voorkeur eigenlijk altijd uit naar even geweven doeken. Dus in lengte richting net zo veel draden als in de breedte. (hoewel, als je het weefsel 0-90° aanbrengt, en aan onder en bovenzijde van de vleugel op de zelfde manier aangebracht moet het niet uitmaken.)

Genoeg vliegmassa is fijn, zo laag mogelijke massatraagheid ook. Waar ligt de balans? Geen idee....

Welke afwerking je ook kiest, hoe fijner de doek die je als toplaag aanbrengt hoe strakker de afwerking wordt.

Wellicht is de G108 van EMC een goede keus: Glasfasergewebe für GFK (emc-vega.de)

Het gewicht waarmee je rekening moet houden:

vleugeloppervlakte in m^2 x gewicht van het weefsel per m^2 x 4.

(die 4 is voor onder en boven en 50% van het eindgewicht is hars. En als je netjes werkt valt het in de praktijk meestal net effe gunstiger uit)

Het maken van een proefstukje kan ook wel eens een twijfeltje wegnemen.

 

Zou die G105 niks zijn, dat is keperweefsel, dat is wel fijn op de romp.
Ik heb laatst ergens 80 grams keper gezien, zal eens zoeken.
Die neus wil je wel met keper doen, de rest van de romp kan wel met strookjes vierkantweefsel.
Voor mallenbouw gebruikte ik balsa als sandwich.
Om te voorkomen dat er veel epoxy intrekt smeerde ik het in met dunne behangsellijm, het water verdampt, de cellulose vult de porien.
Dus je voegt weinig gewicht toe.
Misschien ook een idee.

Keper 80gr/m
https://www.harzspezialisten.de/glasfilamentgewebe-finish-80g/qm_4?ac=k%F6per

GJ

 

Ik ben de mening toegedaan dat de twee liggers van 6/12 mm (6/24) boven en onderaan plus de hulpliggers en ingedekt met 2mm hardbalsa ruimschoots voldoen om een stevige vleugen te realiseren.
Dit op voorwaarde dat de verlijmingen (ook webbing) zorgvuldig uitgevoerd worden.
In die optiek moet een lichte glassing met een minimum aan materiaal volstaan.
Dus, geen reden tot bezorgdheid.

 

Ik zou in dit geval niet onder 45 graden glassen maar gewoon in de vliegrichting en dwars. Als je dat doet kun je ook
rustig keperweefsel voor de vleugels nemen, je krijgt het met handlamineren toch niet superstrak opgebracht en het
"valt" veel mooier. Minder kans op uitstekende draadjes.

Als je de romp mee gaat nemen met glas dan zeker keperweefsel. Met "recht" weefsel krijg je dat nooit mooi zonder
vacuum.

Zoiets:
https://shop.hp-textiles.com/shop/en/104-g-m-glass-fabric-finish-twill-hp-t100ef.html
https://shop.hp-textiles.com/shop/en/86-g-m-glass-fabric-silane-twill-hp-t80e.html

 

Allen dank voor de reacties en goede suggesties! Ik lees hieruit dat een 80 grams keper weefsel de voorkeur heeft. De G105 (keper) van EMC-Vega lijkt ook een mooie optie. Eventueel met een toplaag voor de afwerking.
Ik heb goede ervaring met een tweelaags systeem. Hiermee heb ik de romp van de Goevier geglast. Ging prima! De links naar de leveranciers zijn zeer welkom. Daarvoor ook bedankt.
Dan nog een vraag; hebben jullie ervaring met het gebruik van peel ply? Weegt dit op tegen schuren / plamuren?

 

Nog even een gewichtsberekening voor 100+50 grams doek (berekening volgens Berrie's formule):
Vleugeloppervlak: 1,83 m2
Gewicht: 1,83 * 150 gr/m2 * 4 = 1100 gram! Lijkt mij prima!!

 

Hier kom ik nog even op terug. Ik heb advies gekregen over te gebruiken wrapfolie. Moet dit even opzoeken. De specs zullen ongetwijfeld iets zeggen over gewicht.

 

Aurectar; ik ga nog uitgebreid verslag doen van de webbing!! Ik heb vertrouwen in de ontwerper dus zal de sterkte voldoende zijn met een lichte glassing (zoals geadviseerd) Maar wat extra stijfheid en weerstand tegen ""hangar-rash" is altijd welkom. En ik weet inmiddels dat wat extra kiloos alleen maar helpen in de zweefprestaties. Mijn Goevier (4,2 meter , schaal 1/3,5) weegt 13 kilo en is een heerlijke vlieger. Hij pakt elk thermiekbelletje met gemak.
Dus inderdaad geen reden tot zorgen!

 

Het is herfstvakantie dus ik kan weer wat uren maken! De vleugelbeplanking aan de bovenkant is nu klaar. Het originele ontwerp gaat uit van massieve welfkleppen van balsahout. Ik ga hier een ontwerpwijziging doorvoeren. Ik trek de beplanking door en bouw de kleppen op met ribben. De latjes moeten er voor zorgen dat de beplanking vloeiend doorloopt.

 

Vervolgens heb ik de vleugel doorgezaagd en van de bouwplank gehaald. De afmetingen zijn nu gelukkig weer wat hanteerbaarder! Hij lag behoorlijk in de weg!!

 

De vleugelpanelen zijn nog steeds niet torsiestijf. Een onbedoelde verdraaiing van de vleugel bij het indekken van de onderkant ligt dan ook op de loer. Daarom heb ik een set negatieve mallen gemaakt waarop de vleugel komt te liggen tijdens de afbouw. Dit was nog wel een puzzeltje omdat de tekening nauwelijks doorsnedes laat zien. De tipverdraaiing moet nu precies uitgemeten worden. Daarom heb ik een grafiek gemaakt om te controleren of de gemeten verdraaiing strookt. Het wortelprofiel heeft een positieve instelhoek van 1,55 graden. De tippen krijgen een instelhoek van 0,7 graden. Lijkt mij wel in orde!

 

Kun je de vleugel niet omgekeerd opschoren met een ligger.
Een zogezegde steunligger.

Tekst en uitleg daarover.

https://www.modelbouwforum.nl/threads/kranich-iii-op-grootmoeders-wijze.252604/page-9

 

Ik heb de vleugel in zijn “bed” gelegd. De vraag was nu of de vleugel naadloos paste. Niet helemaal .. er zat ongeveer 2 mm tussen. Aangenomen dat het bed de juiste instelhoek geeft wordt de vleugel met een paar gewichten in de vorm gedrukt!

 

Aurectar, ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb het draadje over de Kranich er maar weer eens op na gelezen! Ik heb onder de uittreezijde ook een steunligger aangebracht. Dit om kromme flaps en rolroeren te voorkomen!

 

Ik hoop dat je systeem succesvol is.
Het voordeel van een steunligger is dat je er kunt mee spelen.
Met hem vanaf het midden van de vleugel naar de tip toe een enkele mm gradueel achteruit te schuiven kan je een perfecte wash-out bewerkstelligen.

 

De wash-out is in feite al meegenomen in de helling. De negatiefmallen dwingen de vleugel in de juiste stand. De langsliggers zijn feitelijk alleen bedoeld om doorzakken te voorkomen

 

Zoals ik al eerder had gemeld ga ik een ontwerpwijziging doorvoeren op de flaps en ailerons. In plaats van een volledig massieve uitvoering opteer ik voor een opgebouwde met ribben. Het ontwerp daarvoor heb ik van de ontwerper Jilles Smit gekregen . Met een knipoog naar Aurectar heb ik deze op “grootmoeders” wijze met de hand uitgesneden. Valt best mee omdat de vorm van de ribben eenvoudig is.