Bouwverslag van de gaffelschoener “Irene”.

Dank je Peter ,
En voor jou eigenlijk dezelfde toelichting van dank, als dat ik zojuist aan Klaas gereageerd heb, .

Groet, Bert

 

Vervolg bouwverslag.


Zo, de feestdagen (en 2021) zitten er weer op, helaas waren deze dagen, net als vorig jaar, toch nog een beetje anders dan we misschien graag gewild hadden.
Hier in huis houden we ons nog altijd netjes aan alle coronamaatregelingen, maar ik moet toegeven dat ik nu zachtjes aan, en nog wat meer dan eerder , begin uit te kijken aar het einde van de pandemie en we eindelijk weer gewoon (zonder vooraf koppen te hoeven tellen ) met familie en vrienden af kunnen spreken .

De aanhouder wint - gelukkig hebben en kennen modelbouwers het begrip geduld - maar toch .......... Hopelijk keert 2022 nu toch snel het (corona)tij en kunnen we eindelijk weer terug naar een acceptabel of leefbaar normaal .

Bij deze; Voor alle modelbouwvrienden, volgers en ........... Wens ik ieder nog een gezond en voorspoedig 2022 met uiteraard veel modelbouwplezier toe .

En nu verder met het verslag ;

De boegspriet:
Aan de boegspriet was ik een paar maanden geleden al eens begonnen, maar paste toen nog niet zo in de (hopelijk) logische volgorde van dit verslag.
De Irene is, zoals eerder als eens beschreven, in twee varianten van tuigage te bouwen, waarbij ik er voor gekozen heb om de optionele variant te bouwen met 2 gaffelzeilen, geen "Bumkin"" (papegaaistok), maar daarmee wel een langere boegspriet.
Heel even heb ik er over gedacht om de boegspriet van hetzelfde (grenen) hout als de masten, gieken en gaffels te maken, maar heb ik, omdat ik het gewoon mooier en stoerder vond, er voor gekozen om deze van hardhout te maken. (hopelijk ga ik me straks, net als eerder bij het stuurwiel niet ook nog eens aan dat grenenhout storen, want dan ....................... ).

Samen met wat andere spullen had ik al eens bij de bouwmarkt een hardhouten schaaflat (9 x 28) mee genomen.
Op zich voor dit onderdeel eigenlijk gewoon te dun en te breed, maar heb ik het met een simpele ingreep toch weer wel gewoon bruikbaar weten te maken en als ik het hier niet geschreven had, zou naar ik vermoed, ook niemand het ooit weten of gezien hebben.

Ik heb de benodigde lengte afgezaagd, daarna het gezaagde stukje nog een keer in de lengte gedeeld en vervolgens weer stevig op elkaar gelijmd.
Misschien allemaal een beetje omslachtig , maar ik hoefde niet nog eens naar de winkel en had ondertussen wel een mooi stukje (ruw) hout wat ik verder tot de gewenste boegspriet kon bewerken .



Het tafelwerkbankje, (en dan niet tussen de (blauwe) klemmen, maar tussen de tafelbladen zelf,) bood een prima hulp om de beide helften stevig aangedrukt op elkaar te verlijmen.
Daarna met een schaaf en de schuurmachine het ruwe werk modelleren.






Omdat je (ik) het toch allemaal liefst zo zuiver en haaks mogelijk wilt hebben, is de fijn afwerking met het freesmachientje gedaan.
Het is een werkje en je moet zoals te zien is, je werkstuk ook een paar keer verzetten / opnieuw inspannen, maar het eindresultaat is er daarna dan ook naar .



De voorzijde van de boegspriet.



Een paar mooie schuine kantjes aan de langszijde aanbrengen en zo komt er ook hier al weer wat van de gewenste vorm in .



Boren van het asgat voor de montage tussen de dek-steunen (samson posts).



Nu de boegspriet zo ver is, moet er ook ruimte in de romp gemaakt worden en zal er toch helaas (volgens bouwbestek) een stukje uit de romp gezaagd moeten worden .

Ik kan niet ontkennen dat ik tegen dat zagen in de romp wel een beetje opgezien heb , maar het is gegaan zoals het moest en eenmaal klaar is resultaat toch weer bevredigend .



Nu ik kan zien en weet hoever de boegspriet (deels) in de romp valt, kan ik ook de dek-steunen op de goede hoogte inkorten en verder afwerken.
Eerder in dit verslag was al eens te zien dat deze steunen onderdeks op een soort van eigen (mini)spant gesteund worden.



Het asgat voor de boegspriet bied in dit stadium ook een mooi draai- of scharnierpunt voor het maken van de kopse afronding van het geheel.







Niet kijkende naar het gegalvaniseerde schroefje, want dat zit er maar even voor tijdelijk in, is dit voor nu de voorlopige tussenstand.
Later als ook de potdeksels (zelfde hout als de boegspriet) aangebracht worden, krijgt het geheel wat meer body, stoerder en een karaktervoller uiterlijk.
(dat laatste weet ik omdat ik tussendoor al eens even met wat lijmklemmetjes de nu nog ruwe potdeksels erbij gehouden en vooruit gekeken heb ).



Inmiddels ben ik zover dat ik geen reden of excuses meer kan verzinnen om het nog langer uit te stellen en het tijd wordt om het dek definitief in romp te verlijmen.

Omdat er (bijvoorbeeld door de zeilvoering) ook nog wel eens wat extra krachten op het dek van een zeilboot zelf komen, heb ik op een aantal plaatsen nog wat extra steun blokjes tegen de rompwand gelijmd (dit is een extraatje die niet in de bouwbeschrijvingen staat en ook niet van mezelf is, maar wel door vele andere bouwers van dit scheepje toegepast wordt).

Aanvankelijk dacht ik ik met het volgen van een potloodlijntje, alles op de goede hoogte te hebben zitten, maar toen ik met een make up spiegeltje van mijn vrouw, een en ander via de openstaande luiken nog eens controleerde, zag ik dat daar nog wel wat punten voor verbeteringen waren .

Ook eigenlijk wel logisch, want een blokje tegen het schuine gedeelte van de romp steekt wat meer omhoog dan die van het gedeelte op de nagenoeg rechte rompvlakken.

En ja, je wilt het toch graag allemaal goed dragend hebben, dus daar hebben toch ook nog een paar uurtjes van tig keer passen, meten en controleren in gezeten, voor het weer helemaal naar mijn zin was .



Toen het echt naar mijn zin was, de twee componentenlijm (Bison Kombi Power) aangemaakt, de boel razendsnel van lijm voorzien en het dek voor ééns en altijd op zijn plek gelegd.

Vanwege de zichzelf nogal tegenwerkende bolling en de zeeg van het dek, is bij dit werkje een paar extra gewichten en lijmklemmen wel een zeer accuraat handig hulpmiddeltje.
Eenmaal goed door en door uitgehard (ik geloof dat ik er iets van ruim 2 dagen voor had staan), konden de gewichten en klemmen er af en kon ik me richten op de verdere afwerking van de naad tussen dek en romp.

Aanvankelijk was het mijn bedoeling om de naden met een papje van epoxy en vulmiddel op te vullen, maar omdat het buiten te koud en ik binnen geen zin had om de ramen voor een goede en noodzakelijke ventilatie open te zetten, besloten het dan maar met de eerder genoemde Bison lijm te doen.
Behalve een makkelijkere verwerking, was het voordeel (een soort geluk bij een ongeluk) ook, dat deze lijm dicht bij de kleur van het dek komt en zo ook al gelijk veel minder opvalt .



Uiteindelijk viel het mee en was het ook weer niet zo heel veel om op te vullen.






In bovenstaande staat, is er op het dek ruimte voor een aardige - niet weg kunnende - plons water , dus daar moet ook nog wat aan gedaan worden .

Ik heb lange tijd getwijfeld of ik de dek-afwatering / loosgaten vóór of ná de definitieve montage van het dek moest doen.
Immers, ik had ze al in het begin, vóór het samenstellen van de romp en aan de hand van de tekeningen afgetekend en ze toen maken zou gewoon de gemakkelijkste manier van uitvoering geweest zijn.
Echter wilde ik toch zeker weten dat ze precies op de goede hoogte van het dek zouden komen en eerlijk is eerlijk, ook bij mij verschuift er wel eens iets , waardoor het later misschien toch net niet helemaal meer zou kloppen .
Soms is dat maar een kwestie van een enkele mm. en zal je net zien dat dat op een plek als hier en goed in het zicht zou kunnen gebeuren of overkomen.

Uiteindelijk, maar dat weet je pas achteraf, blijkt alles van de eerste aftekening toch nog precies te kloppen .







Met het gebruik van een oud ponsplaatje om het dek tussentijds niet te beschadigen, voorzichtig van binnenuit een paar oriëntatiegaatjes geboord en wat materiaal weg gefreesd.
Daarna de rest weer van buitenaf en met gebruik van wat sleutelvijltjes precies op de gewenste maten verder afgewerkt.
Ook hier nog steeds een ponsplaatje op het dek om deze niet in een onbedacht moment per ongeluk alsnog te beschadigen.






Met behulp van de (destijds over getrokken) tekeningmallen alles nogmaals gecontroleerd en de gaten voor bevestiging van verstagingen e.d. geboord.
Nu dat ook gebeurd is, kan ik binnenkort met het op maat maken en aanbrengen van de potdeksels beginnen.






Eerder had ik al eens aangegeven niet helemaal meer tevreden te zijn over het uiterlijk van mijn toen gemaakte stuurwiel .

Eerst, toen ik het maakte, vond ik het wel leuk omdat dit uit dezelfde plaat hout als de romp, het dek en de opbouw was gemaakt, maar gaandeweg, toen er door het schilderen meer kleur op de boot kwam, ging het (te) blanke roertje me toch wel wat meer tegenstaan.
Gewoon met een donkerdere kleur overschilderen was voor mij eigenlijk geen optie, dus dan misschien toch maar opnieuw maken .

Van de aan het begin van deze post genoemde hardhouten schaaflat (9 x 28), die ik ook voor het maken van de boegspriet gebruikte, had ik gelukkig nog meer dan voldoende over en met een stukje daarvan (zie bovenstaande foto) ben ik dus opnieuw aan de gang gegaan.

Onderstaande foto's zeggen denk ik wederom meer dan .












De kern en as van het stuurwiel word gemaakt van het zojuist vrijgekomen middenstukje en word hier tot de goede diameter afgedraaid.






Meestal probeer ik de dingen ook wel zoveel mogelijk te maken van de spullen die ik door de tijd verzameld en in huis heb liggen.
Bij het vorige stuurwiel was dat - nodig voor het maken van de spaken - 2.5 mm messing buis, waar ik vervolgens ook nog messing spijkerkopjes moest solderen om deze op de kopse kant weer dicht te krijgen.
Nu was, afgezien van dat ik het ook wel wat minder mooi vond, die 2,5 buis op en kon ik ook verder niets bruikbaars meer in mijn voorraadje van materialen vinden.

In het verleden heb ik naar tevredenheid over de kwaliteit en vooral ook de gunstige prijzen al eens vaker messing in China besteld.
Kijkende, zoekende en vergelijken met prijzen die ik daar eerder betaald heb, zie ik wel dat ook dáár de prijzen nu wel aan het stijgen zijn, maar e.e.a. zal zeker met de door hun nu ook toegepaste btw verrekeningen te maken hebben.
Hoe dan ook, ik had voor meerdere dingen nog het een en ander nodig en dus maar weer eens daar mijn bestelling geplaatst.
Bovenstaande bestelling met 3 verschillende maten messing staf arriveerde vorige week en voor nog steeds een fractie van wat ik hier in NL of Dld. kwijt geweest zou zijn .

Nu kan ik eindelijk mijn stuurwiel verder afmaken .



Het eerste stuurwiel met daarnaast de onderdelen voor het vernieuwde stuurwiel.



Nog een laatste afwerk laklaag.



Tijd voor wisseling van de wacht .



Het nieuwe stuurwiel staat er op en ik moet zeggen dat dit het voor mij toch wel is en zo moet zijn .

Binnenkort denk ik maar eens beginnen met het maken van de beslagdelen en katrolblokken voor de zeilvoering, of misschien toch eerst de potdeksels(?) .


Tot zover weer even.


Groet, Bert

 

Wooow Bert dat ziet er geweldig uit, mijn complimenten voor je werk
grt peter

 

Strak resultaat, niets beter dan goed gerief en iemand die het kan gebruiken

 

Beetje als mosterd na de maaltijd Bert, maar had ik geweten dat je het wiel nog eens ging maken dan had ik de link eerder gestuurd. Natuurlijk niet bedoeld als kritiek, maar meer hoe een ander het wiel "uitvindt". Zelf zou ik het niet kunnen. Helaas zijn Harm zijn plaatjes weg, anders konden we zijn methode ook bewonderen. Succes verder en blijf je volgen tot ze onder zeil is. Gr. Klaas.
https://www.modelbouwforum.nl/threads/stoomsleepboot-maarten.96933/page-21

 

Klaas,
Geen probleem, de mosterd van na de maaltijd is toch lang houdbare mosterd (?) en kan ik toch altijd weer gewoon voor de volgende maaltijd / bouwwerk bewaren en dan gebruiken .

Als je me zulke linkjes gaat sturen, weet ik niet of ik nog over een derde (stuurwiel)variant moet gaan denken .
Maar nee, die derde variant komt er voor dit scheepje echt niet , hij is (voor mij) goed zoals hij nu is en voor de rest erken ik in JW en Harm mijn echte en absolute (modelbouw) meerdere waarvan ik hun werk (voor zover mogelijk) met heel veel plezier volg .

Groet, Bert

 

Zolang we maar plezier aan elkaar (en natuurlijk aan onze hobby) beleven is het voor mij goed Bert. Sta altijd weer versteld hoe men oplossingen verzint om iets moois te maken. En nog belangrijker zichzelf te ontwikkelen. Daarbij vergeten we wel eens dat het bij ons ook een lang(er) proces is (geweest). Het mooie van het Forum is dat we zoiets met elkaar kunnen (en ook willen) delen. Lekker doorbouwen en straks weer varen! Op naar het mooie weer. Gr. Klaas.

 

Vervolg bouwverslag.


Buiten weet de - al dagen durende - storm (hier aan en rond het huis tot dusver gelukkig nog zonder enige schade) van maar geen ophouden , dus misschien is dit toch even een mooie gelegenheid om nog eens iets aan het bouwverslag te doen .

Eerder - ik dacht in post 68 - was ik al eens met de masten, de gieken en de gaffels bezig geweest en waren die op wat afwerkdetails na, zo goed als klaar.
Zo had ik voor mezelf in gedachte om de bevestiging van de hijs-val op de gaffelklauw niet met een simpel schroefoogje, maar in plaats daarvan via een messing plaatoog in de klauw te maken en met (messing) pennen te borgen. Zie onderstaande foto's.





Op bovenstaande foto is de hoogte nog een beetje te ruim afgetekend, maar is later terug naar ongeveer de helft daarvan gebracht.







Uiteraard ook het lummelbeslag zelf gemaakt.
Het leuke of mooie aan de oplossingen / materialen die G W (Gary Webb) voor de bouw gebruikt, zijn de vaak simpelste dingen die bijna in elk huis, schuurtje of zoldertje wel te vinden zijn.
Zo gebruikt hij bijv. als scharnierpunten voor het lummelbeslag gewoon splitpennen.
Perfect en niks mis mee, dus dit idee heb ik met eigen inbreng en toevoeging van nog een extra (lager)busje gewoon ook zo overgenomen en uitgevoerd.




Boven het lummelbeslag voor één van de beide grootzeil-gieken en helemaal onder de fokkeboom-lummel.



Inmiddels begint het tijd te worden om de masten, gieken en gaffels van een beschermende laklaag te voorzien.
Omdat het grenenhout hier nog echt een beetje bleekjes en daardoor ook zelfs onnatuurlijk oogt, is het gewoon blank lakken - met als resultaat dat ik dan straks een paar van die goedkoop ogende en vergeelde dingen op de boot heb staan of hangen - niet echt mijn eerste optie.
Daarom gezocht naar een mogelijkheid het geheel wat meer smoel en body te geven.
Een - nog in de berging staande - bus transparant tuinbeits met een Teak-look bracht de oplossing en na eerst op een afvalstukje (nog staande in het workmate-je) het mogelijke resultaat uitgeprobeerd te hebben, alles hier eenmaal mee behandeld en vervolgens na een goede droging nog een paar keer met de eerder genoemde blakke lak verder afgelakt.



Dit lijkt er wat mij betreft al wat meer op .







Eerder - post 77 - heb ik het kajuitdeurtje al eens gemaakt, maar de toen gesimuleerde / in-gefreesde ventilatie rooster en deurschot-naden kwamen na het aflakken niet echt meer tot hun recht en zag je er domweg bijna niets meer van.
Daarom - als soort van tussendoor werkje - toch nog maar eens met wat crèmekleurige verf de boel opnieuw geaccentueerd en is het nu allemaal weer wat duidelijker te zien.




Met de tuigage in een reeds vergevorderd stadium wordt het ook tijd om over de (katrol)blokken na te gaan denken.
Optie één, die overigens gelijk afvalt, is om zelf te kopen.
Optie twee is om zelf volgens voorbeeld van GW te maken, zou kunnen.
Optie drie is optie twee met eigen inbreng en deze optie moet het dus worden.

Eerste foto onder is optie 2 volgens idee van GW, een simpel maar (in elk geval voor deze boot) doeltreffend katrolblok zonder verdere tierelantijnen.

De foto's daaronder zijn zoals ik de blokken gemaakt heb met toevoeging van lopende of werkende blokschijven.






Zelfde (bouwmarkt) hardhouten plinthout als waar ik het stuurrad, de boegspriet, de handgrepen, (straks) de potdeksels en nog een aantal dingen uit gemaakt heb of nog ga maken.





De katrolblokken in de maak.



Omdat er tussendoor of later misschien nog eens een blokje sneuvelt en het nu, nu ik toch bezig ben - een kleine moeite is, gelijk (buiten de benodigde 23 stuks) maar een aantal blokjes extra gemaakt.



Eerst liggend de binnenkanten en later hangend de buitenkant van de blokken voorgelakt.
Als later de asjes en schijven er in zitten lak ik alles nog een keertje verder af.




Het pas maken van de 2 mm asjes voor de blokken.

De schijven die ik in de blokken wil gebruiken zijn met afmetingen van 5 x 2 mm, voor mijn kunsten of vingers in elk geval te klein om zelf te maken .
Het toeval wil - en dat was ook de doorslaggevende reden dat ik zo snel tot het maken met schijven over kon gaan - dat ik van een andere boot (de Ebba Victor) nog een aantal precies goed uitkomende (kunststof) schijfjes over had en die nu mooi van pas komen .





De (katrol) blokken nadat ze samengesteld en afgelakt zijn .

Het montage oogje is gemaakt van 0.8 mm rvs verenstal en naar voorbeeld van GW in het blok verlijmd.
Hoewel ik best mijn zorgen en twijfels over de sterkte van deze constructievorm had, sneed tijdens een sterkteproef - met een halve emmer water hangend aan het blok - het touwtje harder in mijn handen dan dat het blok krimp gaf .



De hangende blokken zijn klaar en de lak kan nu op zijn gemak een paar dagen goed uitharden.
Jammer genoeg had ik - om alle blokken, incl. de reserve compleet en in één keer af te kunnen maken - toch net wat te weinig schijven liggen en daarom nog maar even een paar in China bijbesteld.
Met de blokken die klaar zijn kan ik in elk geval alvast vooruit en de rest komt later wel.

Tot zover weer even.

Groet, Bert

 

Bert, Je maakt haar toch niet te mooi om mee te kunnen varen hè? Maar dat kunnen we bijna van al jouw schepen zeggen. Succes verder met de afbouw en het tuigen. Gr. Klaas.

 

Vervolg bouwverslag.

Zelden zat er zoveel tijd tussen als nu, maar inmiddels is het al weer ruim een half jaar geleden dat ik voor het laatst iets aan dit bouwverslag gedaan heb .
In die tijd heeft de bouw niet helemaal stil gelegen, maar laten we zeggen; Op een laag pitje gedraaid, wel wat bezig geweest, maar omdat ik het zelf een prettige manier van verslagschrijven vind, steeds iets niet helemaal klaar en daarom m.i. ook niet publicatie gereed, zeg maar.

Daarom nu toch maar eens proberen de bij elkaar horende dingen weer bij elkaar te rapen, bedenken hoe of waarom ik het zo gedaan heb en het verslag een gepaste update te geven .

Hoewel het aanvankelijk mijn plan was, om verder met de tuigage te gaan, ben ik - vooral uit eigen nieuwsgierigheid - toch eerst maar begonnen met de romp op kleur af te werken .



De bovenbouw afgeplakt en daarbij zo'n 3 mm vrij gehouden om straks de potdeksels nog zo direct mogelijk op de met epoxy behandelde romp te kunnen verlijmen.

Voor mijn gevoel dacht ik dat ik de romp met daar overheen een keperdoek matje en epoxy toch aardig strak had, maar na alles nog eens licht opgeschuurd en goed gereinigd te hebben, bleek bij aanbrengen van de eerste lagen spuitplamuur de romp nog verre van strak en glad was .
Dat er nog wat bijgewerkt moet worden is redelijk normaal en had gedacht dit met de spuitplamuur te kunnen doen, maar hier had ik me toch duidelijk een beetje op verkeken .
Dus dan toch maar weer wat (groffer) bij plamuren, schuren en nog eens opnieuw in de spuitplamuur.

Na elke ronden dat ik dacht; Na dit moet het goed zijn, zag ik op andere plekken of soms zelfs direct ernaast, al weer nieuwe dingen die me nog niet helemaal aanstonden en volgde er, met dat verschil dat de oneffenheden wel steeds kleiner werden, weer een ronde van plamuren schuren en hopen dat dat het laatste zou zijn .
Op een gegeven moment moet je gewoon stoppen, want het moet straks wel een boot worden om mee te varen en niet een waar je zenuwachtig van wordt omdat er misschien ergens een krasje op zou kunnen komen .









Hier ga ik het toch maar voor doen.

Met een plaatje multiplex ter grootte van de straks te plaatsen kielvin, kon ik de boot mooi rechtop in de Workmate zetten en waarbij ik ook gelijktijdig voor het schilderen nog mooi aan de onderkant van de romp kon werken.
Het multiplex plaatje zet ik in de boot / kielkast (tegen voor of achterover vallen) op dezelfde manier met boutjes vast als straks de echte kielvin vast gezet gaat worden.
Dit werkt prima en geeft gelijk ook een wat prettigere werkhoogte .



Over de kleur heb ik niet zo heel lang hoeven nadenken en vind ik - niets ten nadelen van degene die daar andere ideeën over hebben - de kleur rood zoals ontwerper GW de Irene ook gegeven heeft, het best passende bij dit scheepje .
Ooit heb ik wel eens van iemand uit een grote doos wat spuitbussen voor een enkele (of was het een halve ?) €uro per stuk overgenomen.
In die doos zat ook een (onaangebroken) blik International Yachtlac, - kleur: signal rood - en was voor dezelfde meeneem prijs.
Wat ik er op dat moment mee moest weet ik al niet meer , maar ik zal het waarschijnlijk wel voor het koopje gedaan hebben .
In elk geval kwam het blik nu vele jaren later prima van pas en zou het ook precies de kleur en kwaliteit geweest zijn waar ik nu voor naar de winkel gegaan zou zijn.





Hoeveel weet ik al niet precies meer, maar mede door het zeer dun aanbrengen met een mini-verfrollertje en het tussentijds licht opschuren, geloof ik dat ik er zeker acht of negen lagen verf op aangebracht heb.



Met de verf voldoende uitgehard kan ik voorzichtig de buiten-potdeksels aan gaan brengen.

Door vooraf wat pas en meetwerk wist ik al dat dit, om de zij- en achterkant mooi aansluitend en lijnend uit te laten komen, een minder makkelijk werkje zou worden .
Hier zitten simpelweg een paar hoekverdraaiingen in die niet zomaar naadloos op elkaar aan te sluiten zijn.
De oplossing is gewoon hier en daar nog een extra stukje hout toe te voegen en al schurend en vijlend de hoeken zo onopvallend mogelijk naar elkaar toe te brengen. (zie foto verderop bij het aanbrengen van naam en thuishaven).




Vóór het definitief verlijmen, de potdeksels eerst nog (los) een aantal keren blank gelakt.



Stukje bij beetje en met héél veel lijmklemmen de potdeksels met Bison Kombipower definitief verlijmd.

Daarna alles nog een keer licht opschuren en een laatste blanke laklaag aangebracht.





Uitmeten en aftekenen van de waterlijn.



Eerst met een 3 mm en daarna met een bredere tape afplakken zodat nu ook het onderwaterschip geschilderd kan worden.

De zwarte lak is ook weer met een (mini)rollertje aangebracht en het voordeel van onderstaande is, dat de verf van boven naar beneden aan te brengen is en vrijwel onmogelijk onder de tape zou kunnen kruipen en je dus een gegarandeerde strakke overgangslijn krijgt.


Ook het roertje gelijk meegepakt.



De (nieuwe) scheepsnaam.

Hoewel de oorspronkelijke naam Irene voor menigeen best een mooie naam zou kunnen zijn heb ik er zelf niet zoveel mee en heb besloten haar een andere naam te geven.
Na het nodige wikken, wegen en wegstrepen heb ik uiteindelijk gekozen voor de naam "The Sailing Streams".
Waarom deze naam? Gewoon omdat ik hem leuk en op de één of andere manier wel een beetje passend vond .

De naam / letters heb ik ergens via internet besteld.
Wat mij bij deze aanbieder tijdens het bestellen opviel, was dat; als ik de naam (voor beide kanten van de boot) 2 keer achter elkaar, maar wel met spaties invoerde, een stuk voordeliger was dan 1 keer de naam invoeren en dan op 'maal 2' drukte.

Voor de naam op boeg had ik voor het mooie een grotere (23 mm) letterhoogte nodig dan op de achterzijde (16 mm) en heb ik daarvoor dus nog een aparte invoer moeten doen.





Omdat de door mij gevonden plakletteraanbieder op zijn site niet de mogelijkheid aanbood om de letters rond te zetten, heb ik er voor gekozen om de letters gewoon op rechte regel te bestellen en deze zelf later in de gewenste ronding te zetten.
Of dat ook zou gaan lukken wist ik vooraf niet, maar je kunt het toch gewoon proberen .
Hiervoor heb ik via de pc (in Word) de naam met zelfde lettertype en hoogte in de gewenste vorm gezet en uitgeprint.
Daarna een oud Pickup letterboekje gepakt en de print onder het uitlijn-velletje gelegd.
Dit schijnde net voldoende door om de letters te kunnen zien en volgens het (Pickup) systeem de letters, letter voor letter, van het schutvelletje te nemen en in de gewenste ronding te plaatsen.
Dit was even een werkje, maar lukte gelukkig wel.
Een hulplijntje op de boot en met behulp van een stukje cellofaantape de naam op de achterzijde van de boot over te zetten.

Om eventuele misverstanden (bijv. door onderstaande foto's) te voorkomen, mijn gebruikte plakletters komen niet van Pickup, maar van een andere aanbieder.









Inmiddels ben ik al wel een stukje verder dan dat het verslag tot nu toe gaat, maar nog niet dat de boot al gevaren heeft.


Tot zover weer even en binnekort verder.


Groet, Bert

 

Bert,
Wat een plaatje! Dit is modeljachtbouw ten top.
Ik hoop dat je er minstens evenveel zeilplezier mee gaat beleven als aan het bouwen.

 

Het wordt wel een pareltje zo. Mooi werk.

 

Pracht boot geworden, echt heel mooi.
Grt peter

 

Dank voor dit mooie compliment Ard .
Ik geloof wel dat de meeste, en zeker diegene met voldoende vrije tijd / geduld, dit ook makkelijk moeten kunnen maken.

Dat gaat zeker gebeuren en ik verwacht dit jaar nog .

Bram, Peter en de leuk aanklikkers, ook jullie bedankt voor de complimenten, het is gewoon een kei-leuk en fijn schip om aan bezig te zijn .

Groet, Bert

 

Met dit scheepje kan je ook weer voor de dag komen Bert! En we hopen haar dit jaar nog in Maasdam te zien zeilen. Succes verder met de tuigage. Gr. Klaas.

 

Vervolg bouwverslag.

Nu wat sneller dan bij de vorige update .

Nadat ik de boot, zoals in de vorige "vervolg bouwverslag", van een passend kleurtje en nog wat dingen voorzien had, kwam er ook weer wat meer bouwlust om met de rest van het schip verder te gaan.

De masten, gieken, gaffels en blokken had ik in eerdere posten al zo goed als klaar en rest voor dat deel eigelijk alleen het maken van de zeilen nog.

Maar voor ik met de zeilen verder ga, nog even een klein stukje over de eerder en bij demast en verstaging horende nagelbank en pelikaanhaken.
Deze zijn naar voorbeeld uit de bouwbeschrujving van GW gemaakt en is er, behalve een paar plaatjes, eigen niet zo heel veel over te vertellen.






Een oud stukje plank, een paar willekeurige schroeven en je hebt een simpelle mal om acht identieke pelikaanhaken te maken.



De pelikaanhaken zijn overigens gewoon van een stukje (1,6 mm) rvs lasdraad gemaakt en voldoende sterk. De (borg)busjes van een stukje aluminium buis.
Hier zijn ze toch nog een beetje te lang maar later, na ze nog wat inkorten te hebben, zijn ze precies goed.



Het begin van de nagelbank.
Met het nodige verspaningswerk, deze ook weer uit het inmiddels bekende (bouwmarkt) schaaflat of plintenhout gemaakt.
Er moest nogal wat van af en een vandikte bankje zou soms wel eens handig zijn , maar je kunt per slot ook niet alles (willen) hebben en zo gaat het ook prima .






Scharnierend op het 2e gat (van rechts) de afgeronde kanten er aan gemaakt.



Even passen en daarna (af)lakken.






Nu is het zoals het moet zijn en kan ook dit stukje van de bouw weer afgevinkt worden.
Het bestaan van pelikaanhaken was me niet onbekend, maar hier zijn ze wel heel erg handig .

Op onderstaande foto's de boegspriet- en waterstagspanners.
Deze zijn zoals vele dingen hier, eveneens uit gewoon een stukje plintenhout gemaakt.
Om het losse eindje touw netje weg te camoufleren en toch makkelijk te kunnen blijven spannen, gebruik ik een stukje installatie spiraalband.








De zeilen.

Hiervoor zijn twee opties;
A - Zelf maken.
B - Zelf kopen.

Uiteraard heb ik gelijk voor eerste optie gekozen en leg ik optie twee voorlopig in de koel- maar nog beter in de ijskast .
Buiten dat ik ook wel ergens de prijzen gezien heb, heb ik over de kwaliteit van deze (koop)zeilen geen enkele twijfel en zullen ze het ook beslist wel waard zijn, maar zelf maken is ook leuk en een mooie uitdaging .
Dat het een uitdaging is, weet ik nu - voor mezelf sprekend - inmiddels wel zeker , maar dat zometeen verder.

Zoals bij alles van dit Amerikaanse ontwerp is de maatvoering in het Imperiale maatstelsel aangegeven en moet deze voor eigen gemak ook weer even naar het decimale stelsel omgerekend en op de tekening bijgeschreven worden (zie onderstaande afb.).



Met een rol patroonpapier uit het naaispullenhoekje van mijn vrouw, om aan voldoende werkbreedte te komen, daarvan twee stukken met tape aan elkaar geplakt.
Daarna met behulp van bovenstaande maatvoering de zeilen op het patroonpapier overgezet en uitgeknipt.
Handig van de GW maatvoering was dat er, met name voor de gaffelzeilen, ook diagonale- of treklijnmaten vermeld werden, waardoor het op alle manieren moet lukken en te controleren is.
Voor de rest heb ik hierbij ook vooral nog de digitale zwei- of zwaaihaak gebruikt.

Bij de maatvoering wordt er eigenlijk niet over gesproken, maar heb het op divere filmpjes wel gezien en dat is of zijn de broek(en) in het zeil.
Onder het mom van; ik kan het er altijd nog vanaf halen, heb ik voorlopig en waar m.i. mogelijk is, de broeken en wat ruimere achter-lijken, er aan getekend en gemaakt.
De kans is groot dat dat straks om zeillatten vraagt, maar ook dat moet of zal wel lukken denk ik .






Eenmal - met een extra zoomomslag - uitgeknipt, de boel naast elkaar op tafel gelegd en het voorzeil even, voor het zicht van wat het worden gaat, provisorisch op de boot gehesen.



Ook voor de zeilstof had ik twee keuzes, nl; de inmiddels (voor mij) bekende vlieger- of ripstop en een lap stevige stof die al decenia in een van mijn kasten ligt en waar zowel mijn vrouw als ik de herkomst niet van kunnen achterhalen.
Mogelijk - en omdat het in een kast op mijn hobbykamer lag - heeft het ooit bij een partijtje gekregen of gekochte modelbouwspullen gezeten, maar waar het ooit vandaan gekomen doet er verder niet toe en is het de belangrijkste vraag of het wel of niet bruikbaar zou kunnen zijn?
Omdat ik de kleur (beige bruin) en de structuur van deze stof het meest bij de gaffelschoener vond passen heb ik hiervoor gekozen en zal straks op het water moeten blijken hoe goed of slecht deze keuze was en of ik achteraf toch niet beter gelijk de vlieger / ripstop had kunnen gebruiken .



De uitgeknipte patronen zo gunstig mogelijk op het stof gelegd, afgetekend en uitgesneden.
Overigens wel naar de vezelrichting van de stof gekeken, maar kon daar t.o.v. de zeilopbouw zo even geen duidelijke of meest gunstige structuur in vinden.
Misschien dat ik dat straks zie als ik er mee gevaren heb en in dat geval heb ik nog net voldoende stof over om een 2e en verbeterd setje opnieuw te maken.
Snijden met een rollermesje ging bij deze stof beter dan het knippen met een schaar.



De zoom erin gevouwen en bij gebrek aan dubbelzijdig naaitape met lijmklemmen tegen het terug veren even provisorisch gezekerd, waarna de strijkbout ervoor zorgde dat, in afwachting van de naaimachine, het bedoelde wel even bleef zitten.



Eerder bij de renovatie van mijn Draak had ik ook al eens even achter de naaimachine gezeten, weliswaar niet zo heel lang en dacht of vond ik toen al snel dat dit niet mijn ding was.
Mijn vrouw heeft het toen verder afgemaakt.
Nu bij de gaffelschoener had ik me voorgenomen alles zoveel mogelijk zelf te doen, dus ook dingen als naaien en strijken van de zeilen.
Op enige dag vol goede moed en met het instructieboekje van de machine binnen handbereik, op een proeflapje begonnen om mijzelf de mogelijkheden en kunstjes van dit brokje techniek eigen te maken.
Nou, ........... dat heb ik geweten .
Dat bijbehorende gaspedaal onder de tafel vraagt om een andere of gevoeligere schoenmaat dan ik heb , maar dat was het ergste nog niet en kan je leren .
Met enige regelmaat sloeg de machine ook stiksels over, wat bij nader inzien ook mijn vrouw al eens eerder opgevallen was.
Boekje met de handleiding erbij en nog eens doen wat zij daarin als mogelijke oplossing voor beschrijven.
Jammer, dat is of was het ook niet, en als beetje modelbouwer laat je voor zo'n stukje ogenschijnlijk simpele mechanische techniek (want wat kan daar nou mis mee gaan ?) niet kennen, dus dan maar op Google en YouTube kijken en zoeken.
De meeste oplossingen vielen in herhaling van wat ik in het boekje reeds gelezen had en wat ik nog niet gezien of gelezen had, heb ik alsnog en ook meerdere keren opnieuw geprobeerd .
De enige en mogelijk laatste advies voor redding van het probleem was om de machine naar een specialist te brengen.
Nou, dan maar eens wat gaan bellen en informeren.
Al snel bleek dat er voor enkel het kijken en nog niets repareren of vervangen al snel een basis tarief van een kleine honderd euro op tafel komt .
Gezien de ouderdom geloof ik niet dat dat nog een slimme investering van deze machine gaat worden en zou ik misschien beter de helft bij kunnen leggen en een (relatief simpele) nieuwe machine kunnen aanschaffen.
Maar voor wat? Voor die enkele keer van een paar zeilen te maken of een broek of ander kledingstuk wat in te korten? Beter nog even niet dus .

Als je eenmaal A gezegd hebt, moet je ook B zeggen, dus toch zelf nog maar eens wat verder gemodderd en uiteindelijk - met de wetenschap dat het niet zeker is of ik het wel echt zelf zo goed kan en de stof wel of niet geschikt is - besloten de zeilen gewoon met inbegrip van kleine onvolkomenheden verder met deze machine af te maken.
Mocht blijken dat dit het toch allemaal niet is, zien we straks weer wel verder.

Naar de toch wel vele uren die ik met name in de machine gestoken heb , zal ik maar niet te veel omkijken, want dan had ik in het begin al beter gelijk naar de winkel kunnen rennen.
En nee; Ik heb hier zeker geen trauma aan over gehouden .



Geen scherpe close-ups en eigenlijk stond mijn hoofd bij dit werkje ook niet zo naar het tussendoor nog even wat foto's maken, maar zo op een afstandje ziet het er toch nog - mede gezien, de voor mij eerste keer - redelijk uit en wacht ik af wat het straks op het water gaat doen .



Alles staat er nog wat losjes op, maar zo moet ze ongeveer wel worden .

Voor de mastkloten heb ik voorlopig nog even simpele tiewraps gebruikt, of ze blijven weet ik nog niet, maar zien we later weer wel.
En die zeillatten? ik denk zo op het oog te zien, dat die er ook nog wel op moeten komen.

Ik kan nu op een verjaardagsfeestje met een beetje visserslatijn in elk geval al wel de ware grootte van de boot aangeven .






Volgende klusje wordt de schootvoering van de zeilen verder afwerken, op zich niet zo'n grote klus, want onderdeks is dit allemaal al geruime tijd klaar.

Daarna enkel de kielvin met loodbulb en nog een grotere bok waar ze ook met kiel op past maken en tot slot eindelijk de maidentrip

Tot zover weer even.

Groet, Bert

 

Ik kan het niet zien, maar heb je eraan gedacht om de inslagdraad van het weefsel haaks op het achterlijk te snijden ?
Anders gaat het achterlijk binnen de kortste keren vervormen .

 

Dank je Klaas .

Haar een keer mee naar Maasdam brengen probeer ik dit jaar zeker, maar om er mee in het haventje te varen, denk ik toch wel dat ze wat meer ruimte nodig heeft en voor het buitengaatse van de haven, zal ik haar eerst wat beter moeten leren kennen .

Groet, Bert

 

Ik heb nog eens even opnieuw gekeken René en was me daarvan al een beetje bewust, maar voor de twee gaffelzeilen zit het wat dat punt betreft wel goed en voor het voorzeil heb ik me achteraf misschien toch nog een beetje teveel laten leiden door de zuinigheid bij het uitsnijden van de stof .
Dus dat zal straks wel het eerste minpuntje worden, maar ik reken erop dat er nog wel wat meer verbeterpunten zullen komen .

Groet, Bert

 

Hoi Bert, ik liep flink achter zie ik! Je bent al bijna klaar! Ziet er goed uit hoor!

Ga eerst eens proefvaren maar ik denk dat ik er voor zou kiezen om de piek- en klauwval niet te combineren maar apart uit te voeren. Op die manier heb je iets meer controle over de vorm van je zeil. Stel je maakt er nog eens een set bij die ook een bolling kennen dan kan je er helemaal je lol mee op.

Veel plezier met afmaken!

Crispijn